محمد .وَ يَسْئَلُونَكَ عَنِ الرُّوحِ قُلِ الرُّوحُ مِنْ أَمْرِ رَبِّي وَ ما أُوتِيتُمْ مِنَ الْعِلْمِ إِلَّا قَلِيلًا
و از تو دربارهى روح مىپرسند. بگو: روح از امور پروردگارم (و مربوط به او) است و جز اندكى از دانش به شما ندادهاند.
كلمهى «روح»، 21 مرتبه در قرآن آمده و در موارد زير بكار رفته است:
الف: روحى كه در كالبد انسان دميده شده است. «نَفَخَ فِيهِ مِنْ رُوحِهِ»
ب: وحى. «يُلْقِي الرُّوحَ مِنْ أَمْرِهِ عَلى مَنْ يَشاءُ مِنْ عِبادِهِ»
ج: قرآن. «كَذلِكَ أَوْحَيْنا إِلَيْكَ رُوحاً مِنْ أَمْرِنا»
د: روح القدس. «أَيَّدْناهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ»
ه: بزرگ فرشتگان. «تَنَزَّلُ الْمَلائِكَةُ وَ الرُّوحُ»
ولى به هر حال روح بشر، امرى پيچيده، ناشناخته و نفخهاى الهى و داراى بعد آسمانى است و تنها خداوند آن را مىشناسد.
امام باقر عليه السلام كلمهى «قليل» را به علم اندک تفسير نكردند، بلكه به معناى افراد قليل تفسير فرمودند. يعنى علم كامل، تنها به اندكى از مردم داده شده وتنها آنان بهروح آگاهى دارند.
منبع: تفسیر نور