اختصاصی طرفداری |
گذری کوتاه بر رقابت‌های اروپایی
به قلم حمید. ش
آفتاب عصرگاهی بریتانیا بار دیگر برآمده. اسب‌ها بار دیگر در کورس رقابت انگلیسی خواهند تاخت. پس از شبهای بزرگ اروپایی. سه‌شنبه‌شب، دو تیم از سه مدعی اصلی قهرمانی، در لیگ قهرمانان به میدان رفتند. برابر حریفان تراز اول خود.
جدال من سیتی برابر رئال مادرید حقیقتاً زیبا بود. یک فوتبال معرکه. با گلهای تماشایی. رقابتی که به‌تازگی نشان «ال‌کلاسیکوی اروپا» را دریافت کرده و بی شک عرصه‌ی تاخت‌وتاز بزرگ‌ترین‌هاست. نوشتن از آن بازی، مجالی دیگر می‌طلبد که به‌زودی اميرحسين خان صدر عزیز به سراغ آن خواهد رفت.
هم‌زمان با رقابت سیتی با مادرید، آرسنال نیز در جبهه‌ی دیگری در لندن رودررو با ژرمن‌ها شبی پر حادثه را گذراند. پیش افتادند. عقب افتادند. بازی را مساوی کردند. به پنالتی اعتراض کردند. از پنالتی کودکانه قِصِر در رفتند و در نهایت اسیر دو مرد رکوردشکن در لندن، هری کین کاپیتان تیم ملی انگلیس و پسر اسپرز در بازگشت به پایتخت انگلستان و سرژ گنبری با رکورد حیرت‌انگیز 7 گل در سه سفر آخر خود به لندن سرنوشت را به بازی برگشت در مونیخ موکول نمودند.
پنجشنبه نیز یورگن کلوپ در عرصه‌ای دیگر و در یورو لیگ با دستی نه‌چندان پر روی تیم دوم خود و ترکیبی از مردان اصلی و ذخیره شرط بست و تمام پول‌هایش را باخت. شاید می‌توانست all in را در برگامو انجام دهد. با خیالی آسوده‌تر از نتیجه‌ای مناسب در آنفیلد. به هر رو قمار کلوپ، بدترین بازی فصل قرمزها را رقم زد و به قول استیو مک منمن، انگار لاستیک‌های ماشین همگی دررفته بود!
حالا و در آستانه‌ی هفته‌ی جدید، تیم‌ها، مربیان طرفداران و بازیکنان باید آن شبهای ترسناک وسط هفته را فراموش کنند. لاستیک‌های نو بیندازند، اسب‌ها را زین و لگام تازه بزنند و در کورس سه اسبه بار دیگر خودی نشان دهند. مرور وقایع هفته‌ی گذشته، در مطلبی که بلافاصله پس از سه بازی نفس‌گیر هفته‌ی 31 نوشتم، پیش از آغاز بازی‌های هفته‌ی 32 خالی‌ازلطف نخواهد بود. تاخت‌وتاز اسب‌ها در یک دربی نفس‌گیر در شمال‌غرب و دو رقابت تنگاتنگ در جنوب.
اما لیگ برتر...
امیرحسین صدر
12 آوریل ۲۰۲۴
حالا ۷ دیدار دیگر باقیمانده و هر هفته که می‌گذرد، گِرِه قهرمانی لیگ برتر فصل 2023/24 کورتر می‌شود:
اگر....
آنگاه...
چنانچه پیش‌بینی می‌کردیم هیچ یک از سه تیم ول کن معامله نیستند. اگر چه لیورپول باتوجه‌به روند بازی و تساوی در مقابل یونایتد و ۲ امتیازی که از کف داد مستقیماً با گلوله‌ای کاری پای خود را هدف قرار داد.
بی‌جهت نبود، کاپیتان تیم ویرجیل فان دایک به بی‌بی‌سی گفت؛
انگار بازی را باخته ایم.
لیورپول، تنها باید خود را سرزنش کند. و دراین‌بین پیش‌بینی قهرمان، همچنان غیرممکن است.
اما ابر کامپیوترها پیش‌بینی کرده‌اند، اینک این آرسنال است که به لطف لغزش لیورپول در اولدترافورد، اولین قهرمانی خود در لیگ برتر را در ۲۰ سال اخیر کسب خواهد کرد.
این پیش‌بینی نشان می‌دهد، منچسترسیتی در ۷ بازی باقیمانده قادر به جبران یک امتیاز نیست، و امتیاز لیورپول در پایان فصل با آرسنال همسان خواهد بود.
سه رقیب تنها با یک امتیاز از هم فاصله خواهند شد و آرسنال با تفاضل گل بهتر، جام را به خانه خواهد برد. بماند، این رقابت را ابر کامپیوترها تعیین نمی‌کنند.
خوب است بدانیم، رسماً این نزدیک‌ترین رقابت سه تیم برای قهرمانی در تاریخ لیگ برتر است! سه اسبی که چهارنعل می‌تازند.
دیدارهای هفته ۳۱ لیگ برتر در ۶ و ۷ آوریل فصل ۲۴-۲۰۲۳
برایتون ۰ آرسنال ۳
سال گذشته در این زمان، آرسنال زلزله آوریل را تجربه کرد. ذهن‌های مغشوش، تحت‌فشار و فراموشی تمام عادات خوب و نکات ارزشمند. آوریل شروع پایان آنها برای کسب عنوان قهرمانی بود.
آنها قبل از شکست ۱-۴ از منچسترسیتی و شکست مقابل برایتون در خانه، به سه تساوی متوالی دست یافتند.
دوازده ماه بعد، نشانه‌ها حاکی از آن است که این بار تیم میکل آرتتا آوریل را به لرزه خواهد انداخت. با توشه کافی، جوانانی جنگجو و بهره‌مندی از تجربه تلخ سال گذشته، به نظر نمی‌رسد دوباره از هم بپاشد.
آنها قوی و مصمم به نظر می‌رسند. آنها مجهزتر به نظر می‌رسند، اضافه‌شدن دکلان رایس و کای هاورتز به صفوف آنها، نه‌تنها حضور فیزیکی، بلکه ذهنیت آنها را تقویت می‌کند و به همراه آن میل شدید آنها را برای برنده‌شدن و پیروزی را افزایش می‌دهد.
هاورتس با ۵ گل در هفت بازی اخیر خود در لیگ برتر، در این آرسنال جدید و مقاوم جای افتاده. او عادت دارد در بازی‌های بزرگ کمک‌های بزرگی انجام دهد. این را از طرفداران چلسی بپرسید!
به جمع (قلب) توپچی‌ها خوش آمدی کای
هواداران آرسنال در جشن و شادی یک شراره قرمزرنگ را به داخل زمین پرتاب کردند. بازیکنان تعویضی آمدند و رفتند، همگی مردانه و جانانه مبارزه کردند و شادی پر شور سالیبا در آخرین سدی که در مقابل حمله برایتون انجام داد، گویای همه شخصیت و کاراکتر این آرسنال جوان و پویای نام و عنوان بود. آرتتا به طور حتم از دیدن بلوغ تیمش به‌شدت لذت برده است.
هواداران برای خروج از استادیوم کمی درنگ کردند تا به تیمشان ادای احترام کنند. آرسنال در کمتر از یک هفته دوباره به صدر لیگ برتر بازگشته بود. توپچی‌ها توپ را بار دیگر توپ را توی زمین لیورپول و سیتی پرتاب کرده بودند.
کریستال پالاس ۲ منچستر سیتی ۴
پپ گواردیولا پیش از بازی اعلام کرده بود؛
جایی برای اشتباه وجود ندارد،
برای کسب چهارمین عنوان قهرمانی متوالی در لیگ برتر راه دیگری هم وجود ندارد!
بدون کوین؟ امروز شاید نمی توانستیم برنده شویم، وقتی در مورد تاکتیک‌ها و در مورد مربیان و طرح‌ها صحبت می‌کنیم، داشتن بازیکنانی مانند کوین در این نوع بازی‌ها، کار را آسان می‌کند.
شما در امان هستید. با نگاه به حالت او به خوبی می‌فهمید، همه بازیکنان، به خصوص کوین، در این شرایط همه چیز را دیکته می‌کنند. او خاص بود. یکی از بهترین بازیکنان تاریخ ما.
عقاب‌ها در ماه نوامبر تیم پپ گواردیولا را مأیوس کرده بودند و به نظر می‌رسید بعد از گل ژان فیلیپ ماتتا در سلهرست پارک نقشه مشابهی دارند! اما سناریوی گواردیولا و دی بروین چیز دیگری بود.
در فصلی که به دلیل مصدومیت با مشکل مواجه شد، دی بروین فرصت‌های محدودی برای نمایش بهترین‌های خود داشت، اما وقت زیادی تلف نکرد تا در روز شنبه اثر و نقش همیشگی خود را نشان دهد. یک گل عالی در دقیقه ۱۳ بازی را به‌تساوی کشاند.
بنگ
با تیک‌تیک ساعت، رقابت عنوان قهرمانی وارد مرحله اوج خود شده است و باز طبق معمول سیتی و ستاره آنها، کوین دی بروین دنده‌معکوس خود را کشیده است.
نمی‌خواهیم بپذیریم، درحالی‌که البته تا الان باید عادت کرده باشیم. بازیکنان بزرگ در مهم‌ترین لحظه‌ها زنده می‌شوند، جان می‌گیرند و مسیر همه چیز را تغییر می‌دهند.
یکی از این بزرگان کوین دی بروین است. عجایب این شعبده‌باز بلژیکی همیشه شما را شگفت‌زده می‌کند. همیشه متعجبم چرا بلژیک با دی بروین و نسل طلایی خود در سطح اروپا و جهان عنوانی به دست نیاورد!
دو گل او در سلهرست پارک، صدمین گل او برای منچسترسیتی بود. اما اهمیت او برای سیتی بیشتر از گل‌ها، آمار و ارقام ملموس و همیشگی سنجیده می‌شود.
او جادوگر و بزرگ‌مرد سیتی است، اما مصدومیت و فقط ۱۶ بازی در تمامی فصل ضربه‌ای حتی به تیمی در حد سیتی محسوب می‌شود. وقتی سیتی او را از دست داد، سیتی، سیتی همیشگی نبود.
جو کول در توصیف از دی بروین در پایان هفته گفت؛
دی بروین، پدرخوانده هافبک های تهاجمی است.
و با آن چیزی که شاهدش بودیم، چه کسی جرئت دارد در این باره بحث کند؟ با این حال، سیتی برای پیروزی عرق ریخت.
برد آسانی نبود!
پالاس تخصص و استعداد زیادی به کشف جواهرات بازیکنان EFL چمپونزشیپ پیدا کرده است: ابرچی ازه، مایکل اولیس و مارک گوئهی همگی نمایش‌های چشمگیری عرضه می‌کنند. با وجود نتیجه نهایی، شایسته اعتبار است. عملکرد آنها نوید کافی را برای الیور گلاسنر داد تا احساس کند تیمش دستورات و نقشه‌های او را می‌پذیرند.
سیتی متزلزل به نظر نمی‌رسید، اما ناکامی آنها در تسلط بیشتر در ۴۵ دقیقه ابتدایی، گواهی بر کار خوب و شجاعت پالاس در تلاش برای تثبیت خود در مقابل قهرمان و صاحبان سه‌گانه بود.
برای سیتی، با باران گل در دو دیدار اخیر، انتظارها در روزهای پایانی بارورتر از همیشه به چشم می‌آید. آنچه همیشه در این مرحله از فصل با خود به همراه دارند؛
الزامات و وظایف را در این دوره حیاتی درک می‌کنند. کاربلد هستند، همه‌جوره‌اش را می‌دانند؛ مختصر، ساده و کاری، یا طولانی، پیچیده و مؤثر، هر دو را خوب می‌فهمند.
و مهم‌تر از همه، دی بروین و بقیه اعضای تیم هم کمابیش همین‌طور هستند.
حقیقتاً چیز زیادی در مورد دی بروین ناگفته باقی نمانده است. اگر عملکرد کوین دی بروین در برد من سیتی مقابل کریستال پالاس در سلهرست پارک نمادی از اتفاقات آینده است، واقعیت بدشگون و بدیمن و نامیمونی برای لیورپول و آرسنال خواهد بود. نشانه‌های آن بسیار شوم است!
جادوگر بلژیکی و پدرخوانده هافبک‌های هجومی، هرگز دست از شگفتی برنمی‌دارد.
یونایتد ۲ لیورپول ۲ / ۷ آوریل ۲۰۲۴
بار دیگر نوبت لیورپول بود. برای دومین هفته‌ی پیاپی بازی خود را یک روز دیرتر انجام می‌دادند. این به معنای آن بود که آرسنال در مقام اول جای گرفته است و در صورت شکست امتیازی مشابه سیتی خواهند داشت. باری اضافی بر دوش مردان کلوپ. حفظ مقام اول با هر قیمتی، از واجبات بود.
اما منچستریونایتد از ته خروارهای فصلی بد با نتایجی غیرمترقبه، بار دیگر ناباورانه لحظات تلخی را برای لیورپول ترسیم کرد، درست همان‌طور که در یک‌چهارم نهایی جام حذفی ماه گذشته، لحظات پر آشوبی را در الدترافورد شکل داد و قرمزها را از جام حذفی خارج کرد. در فصلی بسیار متوسط، یونایتد بهترین‌های خود را، در چند هفته اخیر صرفاً از نظر نتیجه، فقط برای تیم یورگن کلوپ و رقیب منفور ذخیره کرده است و در این میان، سعی کرد تمام‌وکمال از هر آنچه برایش باقیمانده، از پدیده‌های جوان به نام ماینو تا اتمسفر ورزشگاه قدیمی خود الدترافورد بهره گیرد. چنانچه پیش از بازی، در مطلبی سراغ اولین جدال دو تیم که از قضا اولین بازی در ورزشگاه الدترافورد در سالیان دور بود رفتم. مطلبی که متأسفانه انتشار آن به دلیل حجم بالای مطالب سایت، به چند ساعت قبل از بازی موکول شد و ضرب خود را از دست داد:
یونایتد در این فصل قهرمان لیگ برتر نخواهد شد. شیاطین سرخ حتی در نزدیکی‌های سه تیم جدول هم قرار ندارند. آنها احتمالاً در میان پنج تیم برتر نیز قرار نخواهند داشت. احتمالاً بهترین چیزی که یونایتد، بازیکنان و هوادارانش را راضی می‌کند متوقف کردن لیورپول است.
لیورپول پشت‌سرهم شانس‌های خود را از دست می‌داد، درحالی‌که در همان نیمه اول کار یونایتد یکسره بود و این نتیجه را برای تیم اریک تن هاخ شیرین‌تر کرد.
تیمی که در نیمه اول کاملاً مغلوب و دست‌وپابسته بود، و فقط و فقط از قلع‌وقمع رهایی پیدا کرد و دراین‌بین لیورپول به شکل حیرت‌انگیزی قادر به واردکردن ضربه کاری نبود.
اما زمانی که ژارل کوانسا مدافع میانی لیورپول و یکی از بهترین بازیکنان زمین، در اوایل نیمه دوم مرتکب اشتباه شد، برونو فرناندز با ضربه قوس‌دار از ۴۵ متری توپ را به زیبایی وارد دروازه لیورپول کرد، یونایتد و الدترافورد ناگهان انرژی گرفت و با گل درخشان کوبی ماینو جوان غیرمنتظره از لیورپول پیش گرفت.
شوتهای برونو برابر لیورپول!
قدرت شخصیت کوانسا و امتناع او از سقوط و فروپاشی در به ثمر رساندن گل تساوی دیرهنگام لیورپول از طریق پنالتی مو صلاح برای لیورپول مؤثر بود، اما دومین تساوی هر یک از سه تیم برتر در رقابتی جنون‌آمیز، در سال جدید برای لیورپول به قیمت ازدست‌دادن صدر جدول تمام شد.
آرسنال اکنون با تفاضل گل با لیورپول در صدر نشسته است، و منچسترسیتی پشت سر آنها قرار گرفته است.
دردسری که بار دیگر یونایتد برای لیورپول ایجاد کرد، حداقل بخشی از فشارها را روی اریک تن هاخ، سرمربی یونایتد کم کرد، اگرچه به طور فزاینده‌ای سرنوشت او از پیش معلوم و محتوم است، و مطمئناً فصل آینده سرمربی یونایتد نخواهد بود.
تساوی با لیورپول و به ثمر رساندن دو گل دیدنی و ضربه‌ای سنگین به امید تیم یورگن کلوپ برای تساوی با یونایتد بر سر ۲۰ عنوان قهرمانی لیگ در پایان فصل، مرهمی برای هواداران یونایتد خواهد بود، اما واقعیت این است؛ آنها به بیش از یک امتیاز نیاز داشتند تا در ناامیدی، امید خود را برای صعود به لیگ قهرمانان فصل آینده حفظ کنند.
آمار دیدار نشان می‌دهد یونایتد خیلی خوش‌شانس بود که از چنگ لیورپول فرار کرد؛ یونایتد در نیمه اول تنها برای دومین بار در اولدترافورد موفق به ثبت یک شوت به سمت دروازه نشد. آخرین بار در اکتبر ۲۰۱۵ مقابل من سیتی بود.
آنها از زمان شروع رکورد در فصل ۰۴-۲۰۰۳ با ۲۸ شوت در یک بازی لیگ در اولدترافورد روبرو شد. مجموع ۵۴۴ شوت یونایتد در این فصل است!
| عملکرد منچستریونایتد برابر لیورپول |
نیمه اول |
نیمه دوم |
| شوت |
0 |
9 |
| شوت در چارچوب |
0 |
5 |
| XG |
0 |
0/71 |
| لمس توپ در محوطه جریمه حریف |
7 |
9 |
| مالکیت توپ |
%42 |
%34 |
حتی پسران قدیم یونایتد و مفسرین امروز دنیای فوتبال، روی کین و گری نویل تیم سابق خود را اینچنین توصیف کردند؛
حتی در نزدیکی های خوب هم نیستند
بچه مدرسه‌ای، دیوانه، بی معنی
این حکم واقع‌گرایانه نویل در پشت میکروفون گزارش زنده بازی است.
بیشتر از هر فصل دیگری صلاح شش گل در [اولدترافورد در لیگ برتر] به ثمر رسانده است که بیشترین گل یک بازیکن میهمان در تاریخ این رقابت‌ها است. او با شش گل، استیون جرارد. شش گله را پشت سر گذاشت.
گل زیبای ماینو در میان این ارقام نامطلوب قابل‌اشاره دوباره است. برای کسانی که سنی را گذرانده‌اند، یادآور گل پیروزی نورمن وایتساید مقابل اورتون در فینال جام حذفی ۱۹9۵ بود، گل معروف دیگری از یک جوان ایرلندی یونایتد! و برای جوان‌ترها، خاطرات چرخش و ضربه‌ی مهارنشدنی فدریکو ماکدا قهرمان کالت منچستری‌ها برابر استون ویلا و پیشی‌گرفتن تیم الکس فرگوسن در کورس قهرمانی سال 2008 بود
اما یونایتد مستحق بیش از یک تساوی نبود. اگر دومینیک زوبوسلای، صلاح، لوئیز دیاز و داروین نونیز بهتر از فرصت‌های که برای آنها ایجاد شد استفاده می‌کردند، لیورپول در صدر جدول ابقا می‌شد
آه و افسوس
مهاجمان لیورپول معمولاً چنین روزهایی را ندارند و این بازی با تاریخ غنی و پرتلاطمش ممکن است سخت‌ترین بازی آنها در دیدارهای باقیمانده بود. هفت بازی باقیمانده آنها، حداقل روی کاغذ کمی راحت‌تر به نظر می‌رسد.
بنابراین هنوز چیزهای زیادی برای به‌دست‌آوردن و ازکف‌دادن، در هفت بازی در پیش وجود دارد؛ ازاین‌رو و در شرایط حاضر شاید ازدست‌دادن دو امتیاز مقابل تیم معمولی یونایتد عنوان قهرمانی را تعیین. نخواهد کرد. اما ازآنجایی‌که سیتی و آرسنال به پیروزی‌های بی‌امان ادامه می‌دهند، نتیجه این بازی برای لیورپول بدون شک یک شکست محسوب می‌شود.
چنانچه کلوپ پس از بازی گفت:
اگه یونایتد مثل امشب مقابل آرسنال بازی کنه، آرسنال قطعا برنده بازی خواهد بود.
اینک لیورپول با تفاضل گل پس از آرسنال در رده دوم قرار دارد، آیا آنها به‌اندازه کافی مقاوم و خوش‌بنیه و پرانگیزه هستند تا پایان معرکه دیوانه‌وار ادامه دهند؟
مسلماً، چنانچه سیتی و آرسنال! چه خواهد شد؟ هیچ‌کس جرئت پیش‌بینی ندارد.
عنوان قهرمانی این فصل به تار مویی بسته است و گره کور این رقابت بی‌نظیر نفس هواداران این سه تیم و دوستداران فوتبال را بریده است، اما رخش‌های خستگی‌ناپذیر با زیبایی هرچه‌تمام‌تر همچنان چهارنعل به تاخت‌وتاز خود ادامه می‌دهند.
دیگر فاصله‌ای تا پایان نمانده است!
سهم طرفداران من یونایتد از کورس قهرمانی
