سال ۸۵، مهم ترین سال ورزشی بانوان بود، چرا كه در مهم ترین رویداد سال كه پانزدهمین دوره بازی های آسیایی ۲۰۰۶ دوحه بود، شركت می كردند. این حضور در این بازی ها از این نظر نیز حائز اهمیت است كه نخستین حضور پس از ادغام انجمن های ورزشی بانوان با فدراسیون های ورزشی محسوب می شود و موجب شد تا نسبت به دوره قبل در بازی های بوسان ۲۰۰۲ كه تنها ۱۲ ورزشكار در رشته های قایقرانی، تكواندو، دوومیدانی و تیراندازی حضور داشتند. ۲۷ ورزشكار زن ایرانی در ۷ رشته ورزشی (دوومیدانی، قایقرانی، تكواندو، تیراندازی، شطرنج، بدمینتون و سواركاری) شركت كنند.
تیم تكواندو، تیم موفق بانوان در دوحه بود چرا كه تیم ۶ نفره بانوان ایرانی توانست با كسب ۲ مدال برنز به وسیله مهروز ساعی و افسانه شیخی دست پر به ایران برگردد و این كه نسبت به دوره قبل كه تنها یك مدال برنز به وسیله پروانه محمدتقی تهرانی كسب كرد، پیشرفت خود را نشان داد. این تیم پیش از رفتن برای كسب تنها یك مدال به وسیله مهروز ساعی برنامه ریزی داشت، اما مدال برنز شیخی پرونده آنها را درخشان تر كرد تا به كسب مدال های بیش تر (با تمرینات و برگزاری اردوهای بیش تر و برگزاری رقابت های تداركاتی) در رقابت های آسیایی ۲۰۱۰ گوانگ جو چین امیدوارتر باشند.
دومین رشته مدال آور بانوان در دوحه، شطرنج بود. آتوسا پوركاشیان، استاد بین المللی بانوان ایران در قسمت تیمی با مردان صاحب مدال برنز شد. از این شطرنج باز انتظار مدال در قسمت انفرادی نیز می رفت كه به دلیل وجود حریفان بسیار قدرتمند، این فرصت از وی گرفته شد. تنها سواركار دختر ایرانی یعنی هاله نیكویی، عملكرد بدی در دوحه نداشت.
وی برای نخستین بار با اسب خود در رقابت بزرگی چون دوحه شركت می كرد و با جوی برخورد كرده بود كه تاكنون تجربه آن را نداشت. رقابت با حریفان بسیار بزرگ و قدرتمندی كه حرف اول را می زنند، بسیار اضطراب آور بود اما وی توانست با غلبه بر این جو و استرس ها، به همراه تیم خود و اسبش «اوكلاهاما» در مكان هشتم تیمی قرار بگیرد. بعد از این ۳ رشته بانوان، بانوان قایقران در رشته كایاك ۵۰۰ متر (الهه خوارزمی و سونیا نوری زاد) نیز خوش درخشیدند، آن دو توانستند به مرحله پایانی راه یابند.
درست كه آن ها در این مرحله پایانی، در مكان هشتم قرار گرفتند، اما رسیدن به این مرحله در رقابت با حریفان پرقدرت آسیایی خود موفقیت محسوب می شود. سازمان تربیت بدنی و كمیته ملی المپیك هیچ انتظاری برای كسب مدال از حضور بانوان در دوحه نداشت، ولی رشته های تیراندازی، بدمینتون و دوومیدانی ضعیف نشان دادند. لیلا ابراهیمی، مینا پورسیفی و مریم طوسی نمایندگان دوومیدانی در رتبه آخر گروه های خود قرار گرفتند.
فدراسیون انتظار ركوردشكنی داشت، اما به گفته لیلا ابراهیمی «با لباس های طراحی شده ما تمرین نكرده بودیم و در دوحه به ما تحویل شد بنابراین این امر یك افت برای ما محسوب می شد. از طرف دیگر هم چنین رویداد بزرگی را تجربه نكرده بودیم كه حتی من خودم جوگیر شده بودم و همه این ها در كسب نتیجه تأثیر داشت». عدم تجربه میدان های بزرگ در كسب نتیجه دو رشته بدمینتون و تیراندازی هم مشهود بود. تیم بدمینتون كه نتوانست حتی یك مسابقه را به پایان برساند. دختران تیرانداز نیز اگر میادین بزرگ تری را تجربه كرده بودند، به طور قطع در رتبه های بهتر از ۱۹ ، ۲۳ و... قرار می گرفتند.
در جریان دوحه اتفاقی كه افتاد این بود كه مهندس محمد علی آبادی، معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان تربیت بدنی حضور پررنگی داشت. این حضور وی موجب شد، ایشان مقایسه كنند كه چقدر حضور زنان ایرانی در این رقابت ها كمرنگ است و نتیجه های ضعیف نشان دهنده بی توجهی به استعدادهای بانوان و كم كاری در این زمینه است.
وی در جریان دوحه تصمیم گرفت كه نه تنها امكانات سخت افزاری را برای این قشر بیش تر كند بلكه برنامه ریزی كند كه در بازی های آسیایی گوانگ جو چین در سال ۲۰۱۰ ، ۱۵۰ ورزشكار زن در رشته هایی كه می توانند با پوشش حضور یابند به این رقابت ها فرستاده شود. این تصمیم در كنار نتایج ضعیف دختران در دوحه، خبر خوبی برای ورزشكاران زن دیگر رشته ها بود تا خود را از هم اكنون برای رقابت بزرگ آماده كنند. وقتی كه رئیس سازمان تربیت بدنی اعلام كردند كه ما انتظار مدال از ورزش های اعزامی بانوان به دوحه نداریم، بسیاری دیگر از رشته ها اعلام آمادگی كردند كه چنین رویداد مهمی را تجربه كنند.
رشته هایی مانند فوتبال، گلف، تیراندازی با تیروكمان و ووشو می خواستند حضور در دوحه را تجربه كنند كه كمیته ملی المپیك شركت رشته های فوتبال، گلف و تیروكمان مخالفت كرد و آنها از رفتن بازماندند، اما درباره حضور ووشو، با توجه به اجازه كمیته ملی المپیك، رئیس فدراسیون ووشو با این اعزام مخالفت كرد، چرا كه وی معتقد بود اگر آنها در این رقابت ها، مسابقه می دادند نفر آخر می شدند و به گفته دو مربی چینی ووشو، بر روحیه آنها لطمه وارد می شد.
● استخدام مربیان خارجی
همه گواهی می دهند كه ورزش بانوان به دلیل بی توجهی و سرمایه گذاری نكردن از ورزش مردان در ایران، در آسیا و جهان بسیار عقب مانده است و باید برای پیشرفت و رشد با حمایت و سرمایه گذاری پله های ترقی را یكی پس از دیگری طی كند تا به جایگاه قابل قبولی برسد و این ممكن نیست مگر این كه از دانش روز بهره بگیرد. در سال جاری رشته های ووشو، قایقرانی، فوتبال و كیك بوكسینگ مربیان خارجی استخدام كردند و یا در حال رایزنی هستند كه استخدام كنند.
در رشته ووشو دو مربی خارجی در دو رشته تالو و سانشو استخدام شد تا ورزشكاران و مربیان را آموزش دهند و از طرف دیگر در سفر به استان ها در كنار آموزش، استعدادیابی كنند. به طور قطع در صورت ادامه چنین امری، ووشو در آینده نزدیك پیشرفت زیادی خواهد كرد. در رشته فوتبال، این رشته پرطرفدار و جذاب كه قرار است در بازی های غرب آسیا در سال ۸۶ حضور یابد مربی چینی به نام «جوشین فنگ» را استخدام كرد كه تیم ملی اردوهای خود را زیرنظر این سرمربی و مربی ایرانی (مظفری) برگزار می كند كه در دومین حضور خود در این بازی ها بتواند عنوان نایب قهرمانی خود را به قهرمانی تبدیل كند.
رشته رزمی كیك بوكسینگ از دیگر رشته های رزمی پرطرفدار در میان بانوان است. برای تیم ملی این رشته مربی از تركیه به نام «نزاهد ایرباس» استخدام شده است و آموزش و آمادگی تیم را برعهده دارد. رشته تكواندو از سال ها قبل و نیز تیروكمان از مربی خارجی بهره می برند و اكنون مربی كره ای در خدمت تیم تكواندو است. در رشته قایقرانی رایزنی برای استخدام ادامه دارد و مربیان اكنون در ایران بسر می برند تا با استخدام آنها، تیم را برای رقابت های بین المللی، جهانی و آسیایی ۲۰۱۰ آماده كنند.
در رشته شنای بانوان نیز، فدراسیون شنا در حال رایزنی با «ایوانووا» مربی اوكراینی است. فدراسیون با دادن این خبر خوب به جامعه ورزش زنان، می خواهد تیم قوی برای دوره بعدی بازی های اسلامی زنان آماده كند. رشته جودو نیز مربی ازبك را در مردادماه استخدام كرد و این مربی وظیفه اصلی اش استعدادیابی و آموزش در قسمت پایه است. در دیگر رشته های بانوان، خبری از استخدام نیست. بخصوص رشته هایی كه می توانند با پوشش به رقابت ها اعزام شوند، به نظر می رسد برای پیشرفت و حضور موفق در گوانگ جو چین برای رشد دانش ورزشكاران باید مربیان خوبی استخدام كنند.
● طراحی لباس
پوشش یكی از موانعی است كه اجازه نمی دهد بانوان ایرانی در رشته های مختلف در رقابت های بین المللی حضور یابند. تعداد انگشت شماری از رشته ها (تیروكمان، تیراندازی، شطرنج، گلف، قایقرانی، سواركاری، اسكی، ووشو و...) می توانند بدون مشكل در رقابت ها حضور یابند. اما مسئولان ورزشی كشور بخصوص بانوان از مدت ها قبل در پی حل این موضوع بودند كه طراحی لباس مخصوص را به سازمان تربیت بدنی و كمیته ملی المپیك ارائه دادند كه رشته هایی چون دوومیدانی، فوتبال، فوتسال توانستند با این لباس ها كه مورد موافقت مسئولان داخلی و فدراسیون های مربوطه در آسیا قرار گرفت در رقابت ها حضور یابند.
در سال جاری در رشته هایی چون والیبال، بسكتبال، هندبال و جودو طراحی لباس مطرح شد و مسئولان فدراسیون ها اعلام كردند كه لباس ها در دست طراحی است كه بعد از این كه مورد قبول در داخل و فدراسیون های بین المللی قرار گرفت، می توانند به رقابت های برون مرزی راهی شوند كه در صورت تصویب، این رشته پا را فراتر از رقابت های داخلی خواهند گذاشت تا همچون دیگر رشته ها بتوانند رقابت های مهم تری را در آسیا و جهان تجربه كنند.
رشته كاراته از دیگر رشته های بانوان است كه می تواند در رقابت های بین المللی و آسیایی بدرخشد كه مانع این حضور نیز فقط حجاب است. سمندر رئیس فدراسیون كاراته امسال خبر خوشحال كننده ای به این گروه داد و آن این بود كه قرار است برای رشته «كومیته» كلاه را برای مردان و زنان تصویب كنند تا از صدمات وارده به سر در این رشته كاسته شود كه در صورت عملی شدن این امر، زنان ایرانی می توانند یك روسری هم زیر آن سر كنند و مسابقه بدهند امیدواریم آرزوی دیرینه كاراته كاهای ایرانی برای حضور در میدان های بزرگ عملی شود.● ساخت اماكن ورزشی
در سال ۸۵ آنچه از همه بیش تر مطرح شد، ساخت اماكن ورزشی برای بانوان بود. دكتر محمود احمدی نژاد در سفرهای هیأت دولت تأكید كرد و حتی بودجه نقدی را برای ساخت این اماكن در نظر گرفت تا این قشر از محدودیت های مكانی و سخت افزاری در همه استان ها نجات یابد. البته زمانی بانوان ایرانی از این خبر بیش تر خوشحال خواهند شد كه قدم در این مكان ها بگذارند و آن را از نزدیك لمس كنند.
دیگر خبر بسیار خوشحال كننده در اواخر سال ۸۵ كه بخصوص می تواند فوتبالیست ها، ورزشكاران دوومیدانی و تماشاگران علاقه مند به فوتبال را خرسند كند، ساخت ورزشگاه اختصاصی ویژه فوتبال بانوان در مجموعه ورزشی آزادی است. ساخت این ورزشگاه از اواخر اردیبهشت ماه سال ۸۶ آغاز می شود و باید در عرض ۳ سال به بهره برداری برسد. امیدواریم برای دیگر ورزش ها نیز سالن های اختصاصی ساخته شود.
● مهم ترین خبرها و رویدادهای ورزشی دیگر در سال ۸۵
در رشته فوتبال، تیم ملی فوتبال بانوان ایران دیدار دوستانه ای را با تیم بانوان باشگاه برلین آلمان برگزار كرد. دعوت از یك تیم خارجی و برگزاری رقابتی دوستانه خود حائز اهمیت است كه با تلاش مسئولان فدراسیون فوتبال برای رشد فوتبال بانوان ایران این دیدارها باید ادامه یابد.
تیم فوتسال بانوان باشگاه راه آهن نخستین رقابت برون مرزی خود را در سال ۸۵ تجربه كرد. این تیم در بازی های بین المللی اردن نایب قهرمان شد تا موجب شود تیم ملی فوتسال برای رقابت های داخل سالن ماكائو در آبان ماه سال ۸۶ كاندید شود.
حتی خبرهایی مبنی بر جذب مربی برزیلی نیز برای تیم ملی شنیده می شود و اینكه تیم ملی اسپانیا قرار است برای دیدار تداركاتی به ایران بیاید. نخستین دوره لیگ شنای بانوان برگزار شد تا ورزشكاران شنای ایران، قدم در راه حرفه ای شدن بگذارند. قهرمانی نخستین دروه به تیم ذوب آهن اصفهان رسید. سومین دوره شنای موزون و دومین دوره واترپلو هم برگزار شد تا رشته های آبی حسابی راه رشد را پی بگیرد.
بانوان ژیمناستیك برای نخستین بار توانستند با ۴ تیم خارجی (قزاقستان، عراق، اردن و سوریه) مسابقه بدهند كه خود آغاز فعالیت بیش تر این رشته پایه در بین دختران ژیمناست كار ایرانی است كه این امر مرهون تلاش های احمد محتشمی، رئیس جدید فدراسیون ژیمناستیك است. حتی این رئیس جدید قرار است دختران ژیمناستیك كار را به نخستین رقابت برون مرزی اعزام كند. آنها بزودی راهی مسابقه بین المللی در سوریه خواهند شد.
اسكی: دختران اسكی باز در بازی های زمستانی آسیایی در چین شركت كردند. سمیرا زرگری، مرجان كلهر، میترا كلهر و فاطمه كیا دربندسری چهار اسكی بازی بودند كه در این مسابقه ها در رشته آلپاین در مكان پنجم جای گرفتند.
در رشته اتومبیلرانی اتفاقی كه افتاد این بود كه دیگر تعداد انگشت شمار اتومبیلرانان نمی توانند با مردان رقابت كنند كه این مشكل با دستور رئیس سازمان تربیت بدنی رفع شد تا زمانی كه بتوانند اتومبیلرانان زیادی را آموزش دهند و تیم بانوان شكل بگیرد و دیگر اتفاق مهم دیگر در این رشته، دریافت گواهینامه سرمربیگری كارتینگ بود كه زهره وطن خواه، كمند و سیمین جیره بندی در یك دوره آموزشی زیرنظر «هرست سیدل» هلندی مدرس فدراسیون جهانی حضور یافتند و حال دیگر می توانند كلاس های آموزشی برگزار كنند.
در رشته تیراندازی با تیروكمان، مهم ترین رویدادی كه دختران كماندار در آن حضور یافتند، رقابت های جایزه بزرگ تایلند در بهمن ماه بود كه نجمه آبتین در قسمت ریكرو انفرادی صاحب مدال برنز شد. در قسمت تیمی رشته كامپوند نیز ادب دوست، شعبانی، قاسمپور و شهریاری مدال نقره را به دست آوردند تا رشد این رشته را در بین بانوان نشان دهند.
▪ شمشیربازی: نخستین دوره رقابت های بین المللی بانوان با حضور تیم های گرجستان، ارمنستان، عراق، كویت و ایران در یزد برگزار شد كه این نشان دهنده اوضاع روبه بهبود این رشته در بین بانوان است.
▪ بسكتبال: فدراسیون بسكتبال از حضور تیم ملی در رقابت های غرب آسیا در سال ۸۶ در سوریه خبر داد. تیم ملی با پوشش اسلامی عازم این رقابت ها خواهد شد و «وابا» نیز با مسابقه دادن بانوان ایرانی با پوشش اسلامی موافقت كرده است. این نخستین رویداد خارجی برای ملی پوشان است كه انگیزه آنها را برای مسابقه بالا برده است.
▪ در مشتزنی، ناطق نوری رئیس فدراسیون مشتزنی از راه اندازی این رشته برای علاقه مندان خبر داد و اكنون فدراسیون در حال آماده كردن مراحل اولیه كار مانند آموزش داوران و مربیان و تدوین برنامه هاست.
▪ در كونگ فو، علی دادگر رئیس فدراسیون این رشته از راه اندازی لیگ بانوان خبر داد كه در سال ۸۶ با حضور دست كم ۶ تیم برگزار می شود. البته برای نخستین بار نیز مسابقه های كشوری این رشته برگزار شد.
نخستین دوره رقابت های بین المللی چوگان بانوان نیز در كرج برگزار شد. دو تیم مطرح بانوان جهان یعنی انگلیس و استرالیا به ایران آمدند كه ایران بعد از این دو تیم در جای سوم ایستاد.
تورنمنت چهارجانبه هندبال بانوان با حضور تیم های نوجوانان و ملی قطر و تیم های نوجوانان تهران الف و بانوان نفت تهران در تهران برگزار شد. در برگزاری این مسابقه و مسابقه جام همسبتگی ژیمناستیك كشورهای اسلامی فدراسیون و ورزش بانوان كشورهای اسلامی نقش پررنگی داشت.
رقابت گلف جام دوستی ایران ـ اسپانیا در تهران برگزار شد. بعد از این كه دختران گلف باز از حضور در رقابت های جهانی در آفریقای جنوبی به دلیل احتمال كسب نتیجه پایین، بازماندند این رقابت كمی از حال و هوای بد آنان كاست. سال ۸۵ با همه رویدادها، فراز و نشیب ها برای ورزش بانوان روبه پایان است. امیدواریم سال ،۸۶ سال تحقق وعده ها، افزایش حضور بانوان در رویدادهای بین المللی و آسیایی باشد تا شرایط آغاز حضور پرقدرت در رقابت های گوانگ جو چین در سال ۲۰۱۰ از همین سال ۸۶ شكل بگیرد.
