حدود 80 درصد بیماری های خود ایمنی در زن ها اتفاق میفته و باقی در مردان.
چرا اینقدر اختلاف وجود داره؟
سه علت بیولوژیک وجود داره که می شه بهش اشاره کرد:
1_ زن ها یک کروموزوم X اضافه تر نسبت به مردان دارن و این کروموزوم X حامل تعدادی از ژن های مرتبط با بیماری های خود ایمنی هست.
2_ ترشح بیشتر استروژن و پروژسترون که میزان بیشتر این هورمون ها مرتبط با بیماری های خود ایمنی گزارش شده.
3_ میزان بیشتر آنتی بادی در بدن زن ها که می تونه باعث پاسخ بیش از حد سیستم ایمنی بشه.
یک علت محیطی هم می تونه میزان بیشتر استرس و نگرانی باشه. استرس و نگرانی دو عاملی هستن که به اکسید شدن بیشتر محیط درونی سلول ها کمک می کنن و این اکسیداسیون می تونه به ژن ها و پروتئین های سلول ها صدمه بزنه و باعث بروز بعضی بیماری های خطرناک و صعب العلاج بشه. استرس طولانی مدت هم می تونه سیستم ایمنی رو سرکوب یا فعالیت ایمنی بدن رو مختل کنه.
توصیه و راه حل: توصیه ای که می شه گفت اینه که تا جای ممکن سعی کنید اگر خبر ناراحت کننده ای وجود داره و احتمال می دید فرد مقابل از شنیدنش ناراحت بشه سعی کنید اون خبر رو اگر ضرورتی نداره نگید. چه زن باشه چه مرد، برای زن ها شاید حتی بیشتر. و اینکه اگر در خانواده و نزدیکان خانمی می بینید که ذهنش زیاد درگیر مسائل ناراحت کننده و نگران کننده هست تشویقش کنید که ورزش کنه یا فعالیتی انجام بده که ذهن اون فرد رو از درگیر شدن و بیش از حد فکر کردن به مسائل نگران کننده دور کنه.
البته نمیشه توقع داشت که یک فرد همیشه خوشحال باشه و اینکه افراد گاهی ناراحت یا نگران بشن طبیعیه ولی گاهی یا به روش هایی میشه حداقل موارد ناراحتی هایی که ضروری نیستن رو کاهش داد.
