سلام و درود و صبح بخیر🌸
"مطلب چندان جالبی شاید براتون نباشه اگه خواستید نخونید"
خیلی از عزیزان که من رو در فضای حقیقی میبینن و یا در فضای مجازی باهاشون گپ و گفت دارم ، وقتی که این صحنه رو از من میبینن که من با چه اصراری به دنبال دفاع از عملکرد گواردیولا هستم تعجب میکنن، و البته بسیاری از اون ها میگن که تو به خاطر تعصبت بر روی بارسلونا سعی در دفاع از پپ داری؛ البته که بی تاثیر نیست اما این تاثیر اصلی رو روی این موضوع نداره.
به عنوان مثال لوئیز انریکه هم مربی ای هست که با بارسلونا موفق به کسب سه گانه شد و کلی خاطرات خوب رو برای ما بارسایی ها به ارمغان اورد؛ اما من هیچوقت به شدتی که از پپ گواردیولا دفاع کردم از انریکه نکردم، چرا؟
دلیل اون خیلی ساده است؛ من از ابتدای زمانی که فوتبال و بارسلونا رو دنبال میکردم همیشه جزئیات فوتبالی که در هر بازی اتفاق میافتاد رو دوست داشتم؛ اتفاقات تاثیر گذار بر جریان بازی ، استراتژی دو مربی برای استفاده از یک بازیکن سرعتی یا قدرتی در یک منطقه ی مشخصی از زمین و غیره؛ و خب در این حوزه مطالعاتی داشتم؛ اما وقتی که زمان به مطالعه چندین مقاله و کتاب در حوزه ی نوع نگاه پپ گواردیولا به فوتبال و بعد از اون تماشای بازی های تیم های اون با دقت و ریز بینی و اطلاع بیشتر رسید، همونجا فهمیدم که به شدت شیفته ی ذهن زیبای این مرد و جذابیت نوع نگاهش به فوتبال از کلی ترین چیزها تا جزئی ترین چيزهاست؛
در کنار اون وقتی نحوه ی کار و تلاشی که برای موفقیتش در اجرای یک فوتبال تکامل یافته رو بررسی کردم، درس های زیادی از بابت جدیت و حرفه ای گری در مسیر اهداف رو از اون گرفتم. اینکه اون چجوری به هربازی نگاه میکنه و چقدر دقیق اون تقابل رو مثل کار آگاه ها زیر ذره بین میبره ، توجهش به جزئیات، شجاعتش برای استفاده از ایده ی جدید، دقیقا موضوع مورد علاقه من بود که توی اتاقم پشت میز تحریرم بشینم و ساعت ها به فوتبال فکر کنم،شاید باورتون نشه ولی من تا الان نزدیک به ۱۰ ساعت از بازی های بایر لورکوزن ژابی آلونسو رو به دقت و چندین بار تماشا کردم، که البته کمه😅
نمیدونم به امثال من چی میگن ، خوره ی فوتبال ، دیوونه یا هر چی اما توی این مسیر علاقه ۲۰۰ درصدی به فوتبال فقط یکیو شبیه خودم پیدا کردم و اونم پپ بود😆😝
ممنون که خوندید.