این رقابت باز هم از سر گرفته شد، درست است؟ کریستیانو رونالدو در دیدار مقابل سلتاویگو به کمک عوامل متعدد هت تریک کرد و مسی نیز به روش "هر کاری تو انجام می دهی من بهترش را انجام می دهم" هت تریک وی را قاطعانه پاسخ داد. اما حقیقت همان چیزی است که مسی در ابتدای دوران بازیکنی خود گفت و آن هم این بود که "من قرار نیست با هیچکس رقابت کنم".
آه خدای من! چگونه است که جهان فوتبال در یک آن به دست یک فوتبالیست شگفت انگیز و محسور کننده دگرگون می شود. تقریباً دو هفته پیش بود که مقاله "باید بمانم یا بروم" خود را در باره مسی نوشتم، اما خدای من چقدر از آن زمان تا کنون همه چیز تغییر کرده است! مسی نه تنها با به ثمر رسانده سه هت تریک بی نقص (و البته بدون پنالتی!) در عرض دو هفته صدق گفتار مرا مشخص کرد، بلکه او تک تک گلهایش را طوری به ثمر رساند تا تمامی منتقدانش را در دم خفه کند. این کوچولویه آرژانتینی ممکن است در ژانویه سال آینده توپ طلا را کسب نکند، اما من اطمینان دارم که طوفان های سهم گین بیشتری از جانب او در راه است. به خواندن این مقاله ادامه دهید تا چگونگی این موضوع را دریابید.
مسی تنها با 27 سال سن، با چندین بار برنده شدن هر جایزه فردی و تیمی، تمامی جهان فوتبال را انگشت به دهان گذاشته است. او گویی که دایره المعارف رکوردهای فوتبال را برداشته و در سرتاسر آن نام خود را ثبت کرده است. با این حال، در طول 18 ماه اخیر همواره شاهد نقدهایی بودیم که حکایت از فاصله گرفتن مسی از سطح واقعی خود داشتند. از این دست انتقادات می توان به صحبت های اخیر پل اسکولز کاپیتان و اسطوره منچستریونایتد اشاره کرد که گفته بود: «مسی دیگر از فوتبال خسته شده است». اما در واقع اتفاقاتی که برای لئو رخ داد و هنوز هم می دهد، فقط مرحله گذرایی در زندگی او در راه تبدیل شدن به یک اسطوره ای دست نیافتنی است.
مسی در دو فصل اخیر از لحاظ شخصیتی رشد چشمگیری داشته است و لحظات بسیار سختی را هم در زندگی شخصی و هم در زمین فوتبال تجربه کرده است. در حالی که ناکامی در آخرین گام در راه کسب جام جهانی می بایست کاپیتان آلبی سلسته را از درخشیدن دوباره نا امید کند، اما من واقعاً از این که وی چگونه پس از آن اتفاق تلخ برخواسته است تحت تاثیر قرار گرفتم. شکست در فینال در واقع یک نعمت پنهانی برای لئو محسوب می شد، نعمتی که علاوه بر اینکه به معنای بازیافت عشق از دست رفته او در بین آرژانتینی ها بود بلکه باعث شد تا خود وی انگیزه ای برای ادامه راه داشته باشد، زیرا چیزی که من در لئو سوای عناوین و جوایز مختلف می بینم، تبدیل شدن او به نماد باشگاه همچون بازیکنانی نظیر دلپیرو و توتی است.
این رقابت باز هم از سر گرفته شد، درست است؟ کریستیانو رونالدو در دیدار مقابل سلتاویگو به کمک عوامل متعدد هت تریک کرد و مسی نیز به روش "هر کاری تو انجام می دهی من بهترش را انجام می دهم" هت تریک وی را قاطعانه پاسخ داد. اما حقیقت همان چیزی است که مسی در ابتدای دوران بازیگری خود گفت و آن هم این بود که "من قرار نیست با هیچکس رقابت کنم». به راستی چرا باید چنین کار مضحکی انجام دهیم؟ مرا یک هوادار متعصب یا هر چیز دیگری بنامید، اما من هر کسی را که این نابغه را با بازیکن دیگری مقایسه کند به باد ناسزا خواهم گرفت! او مدت ها پیش فاتح این دوئل شده و اکنون در حال مبارزه برای رسیدن به اهداف بسیار بسیار بزرگتریست. من نه تنها اعتقاد ندارم که مسی برای خودش بازی می کند، بلکه اخیراً متوجه شده ام که وی تنها برای بارسلونا بازی می کند. او همچنان گلزنی می کند، اما به نظر می رسد که بدون هیچ گونه خرده گیری از جانب اطراف دارد بهترین بازی را از هم تیمیانش می گیرد. به نظر می رسد که او بیش هر موقع دیگری از پیروزی و قهرمان شدن تیمش لذت می برد.
یک ژاوی سالخورده و دنی آلوس در حال خروج، از نگرانی های بارسا محسوب می شوند. دو تن از بازیکنانی که از ارکان اصلی بارسلونا کبیر دوران پپ گواردیولا به شمار می رفتند و در حالیکه همچنان مسئله مدافع راست حل نشده باقی مانده، اما تاثیر ژاوی بر تیم در قالب لیونل مسی و به شکلی متفاوتی به حیات خود ادامه می دهد. به آن زمان بر می گردیم؛ زمانی که مسی تحت هدایت گواردیولا به اوج شکوفایی خود رسید، اما این ژاوی بود که نبض بازی بارسلونا را در دست داشت. همین دیکته کردن بازی ژاوی بر حریف بود که بارسلونا را به جایگاهی که اکنون می بینید رساند و مسی را به مسی تبدیل کرد. اکنون ژاوی پیر و اندکی کند شده و در حالی که هنوز هم در سن 34 سالگی تاثیر عمیقی بر سبک بازی تیم دارد، اما شما به جرات می توانید بگویید که میراث دار او در بارسلونا کسی است که اکنون وی را به عنوان "نبض تپنده" این تیم می شناسند و آن هم کسی نیست جز "لیونل آندرس مسی".
در حال حاضر مسی سومین کاپیتان تیم محسوب می شود، اما من زمانی را می بینم که او بازوبند مقدس بارسلون را بر بازو بسته است. من می بینم که مسی در حال حکمرانی بر بازی است، در حالی که امسال نیمار جونیور، سرگی سمپر و مارک بارترا بازوان او در تیم محسوب می شوند. دیدگاه من در تضاد با آنچه است که در دو هفته اخیر مطبوعات بر روی آن مانور داده اند، اما من روزی را می بینم که مسی یک نسل را رهبری می کند و میراث خود را نه به عنوان بزرگترین بازیکن تاریخ بارسا بلکه خود اف سی بارسلونا بر تارک جهان فوتبال حک می کند. به امید به تحقق پیوستن دیدگاه من!
نویسنده: یکی از کاربران سایت توتال بارسا
.............................
منبع:FCB.IR
