هفته جاری برای رئال مادرید و خصوصاً برای کارلو آنچلوتی، یک هفته سخت بود. ابتدا بحث و تنش درباره داوران دربی مادرید در نیمه‌نهایی سوپرجام، سپس گرفتن انتقام باخت مقابل اتلتیکو مادرید در نیم‌فصل اول لالیگا با برد ۵ بر ۳ مقابل روخی‌بلانکوس در نیمه‌نهایی سوپرجام، و در پایان تقابل با بارسلونا در فینال سوپرجام.
آنچلوتی هم به راهی متوسل شد که در تخصص دارد: به جای این‌که آتش ایجاد کند، آتش را خاموش کند.
کارلتو درباره بحث گلر اول در رئال مادرید، شب گذشته در ال‌کلاسیکوی فینال سوپرجام این مشکل را با آندری لونین حل کرد و در نشست خبری پس از ال‌کلاسیکوی فینال سوپرجام گفت: لونین امشب بازی کرد و در کوپا دل ری نیز برابر اتلتیکو بازی خواهد کرد. کپا هم برای بازی لالیگا باز می‌گردد.
کارلو آنچلوتی که همیشه به دلیل بازی ندادن به براهیم دیاز مورد انتقاد قرار می‌گرفت، حالا بیشتر از گذشته از او استفاده می‌کند و شب گذشته در ال‌کلاسیکوی فینال سوپرجام، براهیم را از نیمه دوم بازی برای زدن گل‌های بیشتر به بارسلونا فرستاد. همه این‌ها پس از تمدید قرارداد کارلتو با رئال مادرید تا سال ۲۰۲۶ و از بین رفتن تردیدها درباره آینده‌اش، به رئال اطمینان خاطر بیشتری داده است.
کارلتو که در دویست و شصت و چهار بازی روی نیمکت رئال مادرید نشسته است، دومین سرمربی‌ای است که بیشترین حضور را روی نیمکت این باشگاه داشته است. او همچنین با برد مقابل بارسلونا در فینال سوپرجام، یازدهمین جامش را به عنوان سرمربی رئال مادرید کسب کرد و به رکورد جام‌های زین‌الدین زیدان روی نیمکت لوس‌بلانکوس رسید، آن هم در فصلی که چندین نفر از بازیکنان تیمش مصدوم شده‌اند.
باشگاه رئال مادرید بعد از ویسنته دل‌بوسکه دیگر سرمربی‌ای نداشته است که حداکثر ۳ سال روی نیمکت سفیدپوشان مادرید نشسته باشد. کارلو آنچلوتی یعنی تزریق جوانمردی، اعتماد و آرامش به رئال مادرید، همان چیزی که رئال به آن نیاز داشت. سرمربیان زیادی در جهان‌اند که چنین خصوصیتی را داشته باشد و کارلتو شاید از آخرین‌ها باشد. از آن‌جایی که کارلتو یک سرمربی باسابقه‌ای است، عملکرد او روی نیمکت رئال مادرید در فصل جاری علی‌رغم مصدومیت‌های متعدد تحت تأثیر قرار نگرفته است.
