محمدرضا رمضانیرونالدو نازاریو فقط تو محوطه جریمه خطرناک نبود.
مریخی میتونست گوشه و کناره ها و یا حتی در میانه زمین هم با حرکت های انفجاری برای تیمش ایجاد موقعیت و برای حریفش خطرناک باشه.
بارها و بارها با استارت های انفجاری و دریبل چندین نفر دروازه حریف باز کرده.
نازاریو سه بار هم بهترین بازیکن جهان شده و سبک بازیش الهام بخش مهاجمان بعد از خودش بوده.
آدم بازی های نازاریو میبینه حیرت زده میشه از این سرعت ، تکنیک ، دریبل ، قدرت و دروازه شناسی.
آمارش تو تنها فصل حضورش در بارسا ۴۹بازی و تاثیر مستیم روی ۵۹گل!
نازاریو تو اینتر هم خارقالعاده بود.
تو ایتالیا رقیبان گردن کلفتی مثل باتیستوتا ، شوچنکو ، کرسپو ، دلپیرو ، اینزاگی ، ترزگه ، ویری و ... داشته برای آقای گلی.
فقط حیف و افسوس که نازاریو مصدوم شد و نتونست اون پتانسیل واقعیش به همه نشون بده.ولی من همیشه میگم دوره حضورش تو بارسا و اینتر توانایی مریخی به همه نشون میده.و اما حرف آخر اینکه نازاریو جای مناسبی هم نبود.هیچوقت تیمهایی که داخلش بود ، در حد قهرمانی اروپا نبودند.هم بارسا و هم اینتر آن زمان.
حتی تو فصل اول حضورش در رئال هم علارقم درخشش در لالیگا و اروپا با اینکه ۵۰ درصد نازاریو بود به خاطر مصدومیت های سنگینی که داشت ، نتونست فاتح اروپا بشه.
و بعدش هم با رئال بعد از اخراج دلبوسکه وارد سقوط و سراشیبی