اگه مهتاب بشی به من بتابی
منم رخت سیامو در میارم
اگه بارون بشی نم نم بباری
منم یادم میره که شوره زارم
اگه افتاب بشی تو باغ ابرا
منم تو اتیشت پروانه میشم
اگه عاشق بشی حتی دروغی
میمونم با غمت هم خونه میشم
میمونم تا نگی فکر سفر بود
نگی مثل پرستو در به در بود
میشم کفتر میسوزم تا بدونی
که پاسوز غمت اتیش به پر بود
میشینم کنج قصه شعر میسازم
واسه ی ناز گل زیر بارون
میخوابم خواب چلگیسو ببینم
به جای این همه خواب پریشون
میپوشم رخت بودن تا ته خط
به عشق با تو بودن پا میگیرم
به جونم میخرم تنهاییاتو
برای گریه هات اسون میمیرم
میمونم تا نگی فکر سفر بود
نگی مثل پرستو در به در بود
میشم کفتر میسوزم تا بدونی
که پاسوز غمت اتیش به پر بود
