دیوار کجی بودم نزدیک فروپاشی
با تکیه ندادن هات آوار ترم کردی
عشق آمد و کورم کرد عشق آمد و لالم کرد
با عشق مرا کشتی با عشق کرم کردی
ما هردو غمی داریم باهم صنمی داریم
ای نم نم بارون چه خاکی به سرم کردی
هم بغض گلویم هم جو گندم مویم هم
ای تاول بی مرهم ماندی و ورم کردی
باز آر چو روح در تن بازآ
چون جان به بدن چون گل به گلشن بازآ
آخ گفتی که چه سان زنده ای دور از من
دور از تو و ناگه مردن بازآ
پرواز تورا زیباست
پرواز تو را خوب است
انقد قفس بودی بی بال و پرم کردی
ما هردو غمی داریم باهم صنمی داریم
ای نم نم بارون چه خاکی به سرم کردی
هم بغض گلویم هم جو گندم مویم هم
ای تاول بی مرهم ماندی و ورم کردی