Dr Khasteسلام
صحبت من جدای از گرایش‌‌های سیاسی است. متاسفانه در کشور ما رویکرد گله‌داری برای مدیریت منابع انسانی در پیش گرفته شده‌است. صحبت‌های این آقای به‌اصطلاح منتقد هم در چهارچوب همین رویکرد قابل تفسیر است. مقابله با سقط جنین‌های دارای مشکل ژنتیکی، سهولت فرار مغزها و غیره مظاهر همین رویکرد گله‌داری هستند. در مورد نرفتن به دانشگاه هم باید چند نکته عرض کنم. الان فرزندان بسیاری از خانواده‌های کم‌برخوردار در سنین زیر دوازده سال ترک تحصیل کرده و راهی مکانیکی‌ها می‌شوند. برخورداری اقتصادی این افراد در گرو زندگی بد همه مردم ایران است. ورود خودروهای روز دنیا مساوی با تباهی آینده این افراد است. در مورد صنعت مسکن هم همینطور است. کدام کشور با حداقل هوشمندی دولت با سرمایه ملی به صنعت مسکن رونق داده‌است؟ اینکار خودکشی اقتصاد ملی است. برای همین تمام کشورهای نرمال برای رونق صنعت مسکن اقدام به جذب سرمایه خارجی می‌کنند. برخورداری اقتصادی افراد فعال در صنعت مسکن مترادف با زندگی بد همه مردم ایران است. بخش دولتی و خصوصی از یک زمانی دیگر توانایی حفظ رونق صنعت مسکن را نخواهندداشت. در آن زمان بساز و بفروش‌ها برده و سایر افراد فعال در صنعت مسکن تا آخر عمر با خاک یکسان خواهدشد. سعی کنید برخورداری اقتصادی خود را با خدمت به جامعه پیوند بزنید. بهترین راه هم رفتن به دانشگاه ولی تمرکز بر محتوای علمی به زبان انگلیسی است. نباید به محتوای آموزشی دانشگاه‌های ایران اکتفا کنید. لطفا به حرف این انسان‌های پلید گوش نکنید. گرگی که زوزه می‌کشد، گرگ است ولی گرگی باشرف است. گرگی که لباس گوسفند می‌پوشد، گرگ است ولی گرگی بی‌شرف است.
