مطلب ارسالی کاربران
لوتون تاون - منچسترسیتی: دیداری به بهانه اتفاقات و خاطرات تلخ‌وشیرین گذشته
لوتون تاون و منچسترسیتی برای اولین‌بار در قرن جاری یکشنبه در خیابان کنیلورث به مصاف هم خواهند رفت. فاصله منابع مالی بین دو باشگاه بسیار زیاد است - ارزش کل تیم تازه صعود کرده به لیگ برتر 75 میلیون پوند یا سه‌چهارم قیمت جک گریلیش است. بااین‌حال، دلایلی وجود دارد که سیتی از این بازی هراس داشته باشد. قهرمانان در یک رکود نادر هستند، بدون برد در چهار بازی. تیم تازه صعود کرده به‌ظاهر حریف راحتی به نظر می‌رسد؛ اما آنها در این فصل آرسنال و لیورپول مدعی را در خانه بسیار اذیت کرده‌اند. ممکن است انتظار داشته باشید که هواداران سیتی در آن بازی‌ها در برابر رقبای احتمالی خود برای قهرمانی قویاً ریشه‌یابی کرده باشند، اما واقعیت پیچیده‌تر است. به لطف رقابت عجیبی که ۴۰ سال پیش با یک گل دیرهنگام شروع شد، هواداران در سن خاصی هرگز نتوانستند خود را به حمایت از لوتون برسانند. ضربه دقیقه ۸۶ رادی آنتیچ در آخرین روز فصل ۱۹۸۲-۱۹۸۳ باعث شد کلاه‌دوزها در سطح یک رقابت‌ها باقی بمانند و سیتی را به رده دوم بفرستند. دیوید پلیت سرمربی لوتون، با یک گروه کاملاً بژ، به طور تمام‌وقت، با هذیان و خوشحالی بی‌حدوحساب بر روی چمن مین می‌دوید. این بازی نقطه عطفی بزرگ در تاریخ هر دو باشگاه بود. سیتی که تا حد زیادی در دوران پس از جنگ به‌عنوان یکی از پایه‌های اصلی این شهر شناخته می‌شد، در دو دهه آشفتگی قرار گرفت. بااین‌حال، برای لوتون، فرار بزرگ آنها یک دوره طلایی را آغاز کرد که در سال ۱۹۸۸ در جام اتحادیه به اوج رسید، پیروزی 3-2 مقابل آرسنال در ومبلی.
آنها همچنین به انباشته کردن درد سیتی ادامه دادند و در پنج دیدار بعدی تیم سه برد و دو تساوی به پایان رساندند. این روند شامل یک پیروزی در جام اتحادیه در خانه در سال 1988 بود. درحالی‌که کلاه‌دوزها به دنبال دفاع از جام بودند به مرحلهٔ نهایی بازگشتند، جایی که آنها به ناتینگهام فارست شکست خوردند. این موفقیت در دور چهارم، آخرین پیروزی لوتون در برابر سیتی بوده است. سرنوشت دو باشگاه در شُرُف تغییر بود. سیتی در سپتامبر 1989 به انتظار ۱۵ساله خود برای پیروزی در لیگ بر رقبای قدیمی خود پایان داد. لوتون درست قبل از شروع دوره تازه لیگ برتر انگلیس، به دسته پایین‌تر سقوط کرد؛ اما ثبات منچسترسیتی دوام نیاورد. بااین‌حال، مسیرهای آنها تا فصل 1998-1999، زمانی که هر دو باشگاه به سطح سوم سقوط کرده بودند، دوباره به هم نمی‌رسید. آخرین سفر سیتی به کنیلورث با تساوی 1-1 در نوامبر 1998 بود. میهمانان با لباس‌های فلورسنت که در مرحلهٔ نهایی پلی‌آف آن سال به شهرت رسیده بودند، از طریق اندی موریسون، مدافع منچسترسیتی، پیش افتادند. لوتون از طریق گری دوهرتی بازی را به‌تساوی کشاند و رکورد سیتی در لیگ بدون برد در "کنی" را به 12 بازی افزایش داد.
|
استیو دیویس از لوتون به همراه اندی موریسون از منچسترسیتی (سمت چپ) و گرت تیلور در آخرین بازدید سیتی از خیابان کنیلورث در نوامبر 1998 به میدان رفت.
|
تساوی لوتون را بالاتر از حریفان خود در جدول نگه داشت و هر دو تیم درست خارج از مکان‌های پلی‌آف کمین کرده بودند. سیتی با نهایت هر چه تلاش و کوشش از این بخش خارج شد و به لیگ برتر بازگشت، درحالی‌که لوتون قبل از وقوع بحران مالی بین رده‌های پایین‌تر جهش کرد. لوتون که در پایین‌ترین لحظات خود خاری در چشم آنها بود، در دنیای متفاوتی گم شد و منچسترسیتی شروع به شکار جام‌های بزرگ کرد. درحالی‌که سرخیو آگوئرو در آخرین فرصت‌ها قهرمانی را به ارمغان آورد، کلاه‌دوزها یک تیم غیر لیگ بودند که در چهار شکست متوالی در پلی‌آف کنفرانس گیرکرده بودند. تنها در فصل 2013-2014 بود که آنها توانستند به لیگ فوتبال بازگردند و درحالی‌که سیتی دومین قهرمانی خود را در لیگ برتر کسب می‌کرد، لوتون قهرمانی در رده پنجم را جشن می‌گرفت. 10 سال و سه بار ترفیع بعد از آن، لوتون بالاخره بازگشت اگرچه در شرایط نابرابر، اما لوتون دوباره به لیگ برتر بازگشته بود. به طور باورنکردنی، سیتی از سال 1959 در لوتون در لیگ برنده نشده است. علی‌رغم موفقیت نجومی منچسترسیتی، هنوز کینه‌ای در دل آنها باقی‌مانده است. هواداران خانگی لوتون می‌دانند که فقط حضور در یک دسته دلیلی برای جشن‌گرفتن است؛ اما دوست دارند سیتی را دوباره به‌خاطر زمان قدیم رنج بدهند.
