تیم ملی ایران پس از جدایی کارلوس کی‌روش و حضور امیر قلعه نویی 10 بازی انجام داده که 9 برد و 1 تساوی ماحصل این مسابقات بود، ایران در این بازی ها 31 گل به ثمر رساند و 5 گل دریافت کرد تا در فاز هجومی و دفاعی آمار خوبی داشته باشد.
به گزارش طرفداری، قطر، روسیه، بلغارستان و ازبکستان تیم های نسبتا قدرتمندی هستند که در این 10 بازی به مصاف ایران رفتند و شاگردان قلعه نویی 3 پیروزی و 1 تساوی از این بازی ها به دست آوردند تا مقابل رقبای نامدارتر عملکرد خوبی از خود نشان دهند.
اما با کسب این نتایج خوب باز هم انتقاداتی از تیم ملی می‌شود، نوک پیکان انتقادات به این سو می‌رود که ایران به سادگی به رقبا اجازه حمله و خلق موقعیت می‌دهد، اما جالب توجه است که یکی از تله های تاکتیکی تیم امیر قلعه نویی در اختیار دادن فضای بیشتر به تیم حریف برای پیشروی و حضور در نیمه ایران است تا در ضدحملات فضای بیشتری در اختیار مهاجمان تند و تیز ایران قرار بگیرد.
با حضور تیم حریف در نیمه ایران، تراکم دفاعی کمتر می‌شود و فاصله خطوط تیم حریف بیشتر، نتیجه آن فضا برای بازیسازی و خلق موقعیت برای ایران خواهد بود، تاکتیکی که در مسابقات اخیر جواب داده و تیم ملی با میانگین 3 گل در هر مسابقه تا اینجای کار عمکلرد خوبی از خود نشان داده است.
این تاکتیک در فوتبال روز دنیا به وسیله روبرتو دی‌زربی در برایتون به خوبی پیاده می‌شود، مربی ایتالیایی با استفاده از این سیستم برایتون را به یک تیم قابل احترام و سخت‌کوش تبدیل کرد و خود را به عنوان یکی از مربیان آینده دار فوتبال دنیا معرفی کرد، آنها با در اختیار قرار دادن فضای بیشتر به تیم حریف و گگن پرس سنگین در نیمه زمین خود و انتقال سریع توپ عملکردی موفق در بازی هجومی به نمایش گذاشتند، همچنین برایتون فاز هجومی را با پاس های پرتعداد و بازی مالکانه آغاز می کند تا تیم حریف برای پس‌گیری توپ مجبور به پرس و در نهایت فاصله انداختن بین خطوط سه گانه شود و در نهایت با استفاده از فضاهای ایجاد شده فرصت خلق موقعیت در اختیار آنها قرار بگیرد.
حالا با مثالی که از فوتبال روز دنیا آوردیم برگردیم به سیستمی که این روزها در تیم ملی پیاده می‌شود، ایران با در اختیار قرار دادن فضای بیشتر به رقبا آنها را به نیمه زمین خود می‌کشد و با پرس سنگینی که ایجاد می‌کند مالکیت توپ را به دست می‌آورد، با قدرت انتقال توپ بالایی که هافبک های تیم ملی دارند مهاجمان و وینگرهای سرعتی ایران سریع صاحب توپ می‌شوند و با برتری عددی و تکنیکی که دارند خلق موقعیت می‌کنند، همچنین قدرت بازیسازی ایران از عقب زمین قابل توجه است، حسین کنعانی و علیرضا بیرانوند قدرت این را دارند که با پاس های بلند تیم را خیلی سریع از حالت دفاعی به هجومی تغییر دهند و شروع کننده ضدحملات باشند.
سرعت بالا و قدرت پا به توپ سردار آزمون، مهدی طارمی، علیرضا جهانبخش، محمد محبی این امکان را در اختیار ایران قرار می‌دهد که با دریافت پاس سالم خیلی سریع یک در مقابل یک را عبور و خلق موقعیت کنند، اتفاقی که در بازی‌های اخیر تیم ملی به دفعات انجام شده است.
قدرت هجومی ایران برای اجرای این سیستم و خلق سریع موقعیت و ضدحمله بالا است اما نکته نگران کننده دفاع فردی است که شاید در بازی‌های بزرگ برای ایران مشکل ساز شود، ایران در دفاع تیمی اغلب عملکرد خوبی داشته اما در تورنمنت های بزرگ اشتباهات فردی ضربه بزرگی به ایران وارد کرده که با تمرینات و تمرکز بیشتر می‌توان احتمال موفقیت را افزایش داد.
در فرصت باقی مانده تا شروع جام ملت‌ها با تمرینات بیشتر و پختگی این تاکتیک می‌توان امیدوار بود در جام ملت های آسیا ایران به موفقیت برسد و دیگر تیم های مدعی را با سبک جدید تاکتیکی و فوتبالی که به نمایش می‌گذارد سوپرایز کند. اما یادمان نرود تیمی که حمله می کند، طبعا فرصت حمله به حریف می دهد.
