مطلب ارسالی کاربران
دل یار | سارا نائینی
راه رویام و چه زود دزدید
من یلدام، شب دور از خورشید
باز پاییز شد و باد چرخید و
هوس چو گیاهی مرموز رویید
او رویید و درخت از این همه درد
چو نگاهم خشکید
تا دیروز قدمی بردار
من رو باز به شروعش بگذار
تو زیبایی و بی پروایی و
من که از این دلتنگی بیمار
با من حوصله کن در این شب ِ کور
تو همیشه دل یار..
تو شب بیدار منی
همه جا تکرار منی
گرچه بی من، گر چه که دور
دل من، دل یار منی
...
