اختصاصی طرفداری | هفته عجیبی را پیش از لیگ قهرمانان اروپا دیدیم. از پیروزی 6-1 اونای امری برابر تیم برایتون دیزربی گرفته تا اولین شکست پریمیرلیگی منچسترسیتی برابر تیم سخت‌کوش ولورهمپتون گری اونیل. سری به ایتالیا که بزنیم، متوجه درخشش جذاب لائوتارو مارتینز در نیمه آبی شهر میلان می‌شویم که از نیاز بی‌حد و اندازه افعی‌ها به کاپیتان خود خبر می‌دهد. در نهایت نیز پیروزی سخت و تاکتیکی میلان و بارسلونا برابر رقبای سرسخت آن‌ها مسائلی هستند که در این هفته به آن می‌پردازیم.
بارسلونا 1-0 سویا؛ تمرکز بلوگرانا بر کمربند میانی
شاگردان ژاوی در یک مسابقه سخت موفق شدند با نتیجه 1-0 با گل‌به‌خودی سرخیو راموس، سویا را شکست دهند. نکته جذاب آبی‌‌آناری‌ها به خط میانی آن‌ها برمی‌گردد. ژائو فلیکس وینگر چپ بارسلونا در این مسابقه بود که در اغلب موارد به مرکز زمین می‌رفت تا گاوی به جای او وارد محوطه جریمه شود و نقش یک هافبک نفوذی را پیدا کند. وظیفه اصلی فلیکس به گاوی به استفاده از نیم‌فضا (Half-Space) برمی‌گردد. نیم‌فضا به فضای محدود مابین سه بخش اصلی زمین یعنی مرکز زمین و جناحین گفته می‌شود. ستاره پرتغالی با پاس مستقیم سعی دارد که از حالت خطی سویا عبور کند و تیم خود را به دروازه تیم شهر سویل نزدیک‌تر کند. ژائو کانسلو نیز در سمت راست همین وظیفه را ایفا می‌کرد و در نهایت نیز رافینیا رابطی میان خط هافبک و حمله بود.
دقت بر مرکز زمین تنها به امور تهاجمی برنمی‌گردد! ژول کونده بازیکنی است که نقشی مهم را در این سیستم بارسلونا ایفا می‌کند و به نوعی با حضور در یک خط جلوتر، سعی دارد که پرس دفاعی را یک گام جلوتر به تیم حریف وارد کند. مسئله مهم اما به ضدحملات سریع حریف برمی‌گردد. در این حملات به دلیل فاصله‌ای که میان کونده و خط دفاعی ایجاد می‌شود، اکثر مواقع نقطه‌ای ایده‌آل را در اختیار حریف داده می‌شود. نکته‌ای که در صورت رفع نشدن آن، معضلات بزرگتری را برای تیم ژاوی در ادامه فصل به وجود می‌آورد.
استون ویلا 6-1 برایتون؛ سلاخی تیم دزربی با ظرافت کلاسیک اونای امری!
در پرگل‌ترین و البته شوکه کننده‌ترین دیدار هفته هفتم لیگ برتر انگلیس، استون ویلا موفق شد با هت‌تریک اولی واتکینز با نتیجه 6-1 برایتون را شکست دهد. تیم دیزربی نتایج بسیار خوبی را طی هفته‌های اخیر کسب کرده بود و حالا با دو شکست پیاپی می‌تواند خود را در یک سراشیبی ببیند. مسئله مهم این دیدار به سیستم خطی 2-4-4 استون ویلا برمی‌گردد. تیم سرمربی اسپانیایی با حالت Mid-Block و به کارگیری مهره‌های سرعتی در مرکز خط حمله سعی داشت که پرس خود را از جلو شکل دهد. هنگامی که برایتون توپ را به کناره‌ها می‌برد در سمت راست جان مک‌گین و بوبکر کامارا دست به کار می‌شدند و توپ را پس گرفته و تصمیم به بازیسازی سریع (Fast Build-Up) می‌گرفتند. همین اتفاق در سمت چپ از سوی نیکولو زانیولو و داگلاس لوئیز شکل می‌گرفت.
نکته بعدی اما به همان ضدحملات کلاسیک و خاص انگلیسی برمی‌گردد. این ضدحملات با وجود کلاسیک بودن، کماکان نقشی مهم در حملات فوتبال امروزی دارند. در عکس پایین ملاحظه می‌کنید که پس از بازپس‌گیری توپ، به سرعت سه بازیکن خط حمله استون ویلا دست‌به‌کار می‌شوند. نیکولو زانیولو پس از دریافت توپ، فوراً توپ را به بازیکنی دیگر می‌سپارد و با استارت سریع خود به خط حمله و حضور در کنار موسی دیابی می‌پردازد. این مسئله نشان می‌دهد که امری برنامه‌ریزی دقیقی برای این سبک ضدحملات دارد. سیستمی که پیش‌تر بسیار درخشان در تیم منچستریونایتد اوله گونار سولسشر نیز دیده می‌شد و حالا تیم انگلیسی دیگری نیز به این سبک آب و تاب داده است.
ولورهمپتون 2-1 منچسترسیتی؛ اولین شکست برای به‌یاد سپردن نام آن کره‌ای!
ولورهمپتون با هدایت گری اونیل تبدیل به اولین تیمی شد که منچسترسیتی را در یک رقابت لیگ برتری شکست می‌دهد. پپ گواردیولا در کنفرانس مطبوعاتی پیش از این مسابقه، نام هوانگ هی چان را فراموش کرده بود و از لفظ "آن کره‌ای" برای خطرناک بودن تیم ولورهمپتون استفاده کرد. در نهایت نیز درخشش هوانگ هی چان و نقش کلیدی او باعث شد تا گواردیولا نام او را تا مدت طولانی به یاد بسپارد. ستاره کره‌ای و 11 پوش ولورهمپتون نقشی مهم در کنترل میدان برای این تیم داشت. ولورهمپتون که در دقایق ابتدایی دیدار موفق شد روی اشتباه و گل‌به‌خودی روبن دیاز دروازه منچسترسیتی باز کند، تصمیم گرفت که از لو بلاک (Low-Block) استفاده کند. کم کردن فاصله خط هافبک با خط دفاع و حضور در نزدیکی محوطه جریمه خودی، مهم‌ترین ویژگی این روش است. در هنگامی که توپ به خط دفاعی منچسترسیتی می‌رسید، تیم نارنجی‌پوش کمی تیم خود را بالاتر می‌برد و از حالت 2-3-5 به 1-3-2-4 تغییر پیدا می‌کرد. رایان ایت نوری به عنوان هافبک چپ حضور داشت و پدرو نتو نیز وظیفه‌ای مشابه در سمت راست داشت. ماتئوس کونیا نیز به عنوان هافبک 10، پشت سر هوانگ هی چان قرار می‌گرفت. همین مسئله باعث می‌شد تا منچسترسیتی دست بسته‌ای برای بازیسازی و خلق موقعیت داشته باشد.
در زمین خودی نیز هوانگ هی چان باز فوق‌العاده عمل می‌کرد. وولورهمپتون با قرارگیری به شکل یک مربع، فضا را در محدوده قرارگیری توپ، تنگ می‌کرد و بازیکن کره‌ای نیز بازیکنی بود که در مرکز زمین نیز حضور پیدا می‌کرد تا حضور بازیکنی همچون خولیان آلوارز را خنثی کند. جنب و جوش او باعث می‌شد تا وولورهمپتون دستی باز برای خط هافبک و حمله داشت.
سالرنیتانا 0-4 اینترمیلان؛ میلان بدون تو آبی را دوست ندارد لائوتارو!
در دیداری جذاب از سری‌آ، اینتر بی‌رحم اینزاگی با نتیجه 4-0 سالرنیتانا را در هم کوبید. نکته جذاب این مسابقه حضور لائوتارو مارتینز به عنوان یار تعویضی در میدان بود و این بازیکن در یک نیمه موفق شد با ثبت یک پوکر، سه امتیاز را به تیم خود تقدیم کند. مسئله مهم در سیستم اینزاگی به نقش کلیدی لائوتارو مارتینز برمی‌گردد. این بازیکن در نبود خود تاثیری مهم در خط حمله گذاشته است. حضور الکسیس سانچز در خط حمله اینتر، انعطاف زیادی را به تیم سیمونه اینزاگی می‌دهد. در صحنه زیر ملاحظه می‌کنید دنزل دامفرایز که این روزها با درخشش در کنار مارکوس تورام، بازیکنی مهم در امور تهاجمی اینتر است، در محوطه جریمه قرار می‌گیرد و زوج مهاجم فرانسوی می‌شود. الکسیس سانچز نیز در سمت راست برای تیم خود ایفای نقش می‌کند. پشت محوطه جریمه بازیکنی همچون نیکولو بارلا را می‌بینید که فضایی خالی در مقابل خود می‌بیند اما ترجیح می‌دهد تا پشت محوطه جریمه حضور پیدا کند. آن هم در حالی‌که دو مهاجم اینتر در نقطه کور و پر بازیکن محوطه جریمه حضور پیدا کرده‌اند. حضور این هافبک ایتالیایی چه بسا می‌توانست فضا را برای دیگر بازیکنان اینتر باز کند.
این دقیقا همان نکته‌ای است که در اینترمیلان با حضور لائوتارو مارتینز دیده نمی‌شود. یعنی ضعف در جایگیری. تیم سفیدپوش میدان در حالی در پانزده دقیقه پایانی موفق شد، سه بار دروازه حریف را باز کند که همانند حملات خود در نیمه اول را شکل می‌داد. استفاده از کناره‌ها و حضور بازیکنی همچون دنزل دامفرایز در کنار مارکوس تورام. در اینجا قابل رویت است که نیکولو بارلا در سمت راست قرار دارد. به جایگیری مارتینز که دقت کنید متوجه می‌شوید که او با فکر و تمرکز آن نقطه را انتخاب کرده‌است. او در حال حرکت برای حضور در محوطه شش قدم بود اما به یکباره تصمیم بر توقف گرفت تا مارکوس تورام هم جهت با دامفرایز حرکت کند. بنابراین مدافعان با تورام و دامفرایز حرکت می‌کردند و اینجا بود که مارتینز یک فضایی خوب را در اختیار بارلا برای ارسال پاس کات‌بک شکل داده بود.
میلان 2-0 لاتزیو؛ جدال برای استفاده از ضعف خط هافبک‌ها به سود روسونری ختم شد!
تیم سیاه و قرمز پوش شهر میلان موفق شد با شکست تیم مائوریتسیو ساری، حضور خود در بالای جدول سری آ را حفظ و تثبیت کند. مهم‌ترین نکته در این مسابقه به ضعف‌های هر دو تیم در میانه زمین برمی‌گردد. در صحنه زیر ملاحظه می‌کنید که فلیپه اندرسون با پرس سنگین بازیکنان میلان در کناره‌ها مواجه شده است. کیائر، توموری و تئو بازیکنانی هستند که با خط دفاع بالا آمده میلان، در میانه زمین حضور پیدا کرده‌اند و دو مدافع مرکزی نیز وظیفه دارند که با قرارگیری در سمت راست، مرکز و چپ که وابسته به حضور توپ است، به بازیکن صاحب توپ در آن منطقه فشار وارد کنند. نکته‌ای که شجاعت بالایی از سوی استفانو پیولی را می‌طلبد و از ریسک بالایی نیز برخوردار است. یاسین عدلی بازیکنی‌ست که وظیفه درگیری با خط هافبک لاتزیو و به خصوص متئو گندوزی را داشت. نکته نگران‌کننده به نیمه‌کاره رها کردن وظیفه عدلی برمی‌گردد. عدلی در وسط راه می‌ایستد و گندوزی با حرکت بین مدافعین، به فضای خالی به هنگام پرس بازیکنان میلان اشاره می‌کند تا اندرسون با یک پاس ساده و مستقیم، هافبک فرانسوی را در موقعیتی خطرناک قرار دهد. هر چند اندرسون این موقعیت را نمی‌بیند و عصبانیت گندوزی همراه می‌شود اما این مسئله اشتباه یاسین عدلی را در یارگیری و حرکت تن‌به‌تن، از بین نمی‌برد.
در حملات میلان نیز کاملاً ضعف تیم آبی‌پوش شهر رم دیده می‌شود. هنگامی که شاگردان پیولی توپ را به کناره‌ها می‌بردند، فضایی بسیار زیاد بین خط دفاعی و خط هافبک شکل می‌گیرد. همین مسئله موجب می‌شود تا نیکولو کاساله کمی از خط دفاعی فاصله بگیرد تا به تنهایی فضای ایجاد شده را پر کند. هر چند این بازیکن موفق نشد که در برابر لیائو و حرکات سریع ایستادگی کند و در نهایت نیز حرکت پولیشیچ از نقطه کور و سمت راست محوطه جریمه برای حضور در نزدیکی نقطه پنالتی نیز، گل اول آث میلان را شکل داد. گل دوم میلانی‌ها نیز توسط نوا اوکافور از این قاعده مستثنی نبود و لازم به ذکر است که ضعف تیم ساری نیز تنها در این مسابقه دیده نشده است و این فضا، مهم‌ترین پناه برای حملات هر تیمی می‌باشد.
نتیجه گیری
بارسلونا تمرکز بسیار بالایی در خط هافبک خود دارد و در ضدحملات نیز ضعف در جایگیری و حرکت مدافعین این تیم، فضایی ایده‌آل برای حریف به وجود می‌آورد و ژاوی باید فکری به حال این مسئله برای تیم مورد علاقه خود بکند.
استون ویلا نیز با سیستم کلاسیک خود یک برد بزرگ را بدست آورد. پلن بی در این مواقع، باعث می‌شود تا خیال سرمربی اسپانیایی از پیروزی راحت‌تر شود. چرا که نبود یک بازیکن رابط در تیم برایتون باعث شد که سیستم خطی امری بیشتر دیده شود و حضور این سبک بازیکن‌ها باعث می‌شود تا در مواقعی این سیستم حالت خنثی و بی‌فایده داشته باشد. به نوعی این سبک نمی‌تواند یک برنامه طولانی‌مدت برای یک تیم باشد.
وولورهمپتون نیز یک بازی پویا و فعال را در خط هافبک به نمایش گذاشت. نمایش تیم نارنجی پوش لیگ برتر انگلیس، کار رقبا را در مرکز زمین سخت می‌کند و چالش در مرکز زمین برابر این تیم، یکی از سخت‌ترین مراحل هر تیمی در این فصل به شمار می‌آید.
اینتر نیز فارغ از بحث گلزنی، در بحث تاکتیکی و هماهنگی نیز نیاز ویژه‌ای به مارتینز دارد و اینزاگی باید فکری بزرگ برای این بازیکن کند، چرا که تیمی مدعی نمی‌تواند به یک بازیکن وابستگی شدید داشته باشد و نبود این بازیکن نیز در دیدار برابر سالرنیتانا، اینتری جدید را در خط حمله به نمایش گذاشت. اینتر xG خود را در نیمه دوم، دو برابر بهتر از نیمه ابتدایی می‌دید و سه موقعیت بزرگ در نیمه دوم در برابر 0 موقعیت در 45 دقیقه اول نیز از تاثیرهای حضور کاپیتان آرژانتینی اینتر است.
میلان نیز کماکان ضعف‌هایی در خط دفاع و هافبک می‌بیند. تاکتیک اشتباه در خط دفاع باعث می‌شود که فضایی بسیار باز برای حریف ایجاد شود و استفاده مدافعین وسط برای پرس از کناره‌ها، معضلی بزرگ برای روسونری در ادامه فصل خواهد شد و پیولی باید تاکتیکی دیگر را جایگزین این موضوع کند. در حملات اما حرکات سریع و جابجایی‌های هماهنگ‌شده این تیم، باعث می‌شود تا تنها نگرانی میلان بر عقب زمین شکل بگیرد.
