علی تاتنهامیتا جایی که من می‌دونم، دفاع کردن از ابعاد مختلفی تشکیل شده از جمله بخش شخصیتی داستان مثل قدرت رهبری و کنترل جریان احساسی تیم، هدایت دیگر بازیکن ها و بخش های فنی مثل هدایت رفتار حریف ، کنترل جریان هجومی حریف، قطع توپ ، تاخیر ، پوشش ، ضربات اول ، بلاک کردن و چندین پارامتر دیگه که راموس در بعضی از اونها فوق العاده ولی در بیش از نیمی از این معیار ها هیچوقت جزو بهترین مدافعین حتی زمان خودش هم نبوده!
راموس نه تنها کنترلی روی جریان بازی و هم تیمی هاش نداره بلکه کنترلی روی خودش هم نداره!
راموس در دوران حرفه ای خودش بیش از بیست بار ( فکر کنم ۲۴ بار) از زمین بازی اخراج شده و عملا تیمش رو شوهر داده
آماری که برای یک مدافع دیگه با دوران حرفه ای طولانی مثل فیلیپ لام ۰ بار اخراجه! که این تفاوت سطح فکری و شخصیتی دو بازیکن رو به عنوان یک مدافع نشون میده
اگه دفاع کردن رو یک هنر بدونیم مثل نقاشی، موسیقی یا ادبیات، قطعا ایتالیایی ها پیکاسو، بتهوون و شکسپیر هستند!
اوردن اسم راموس در کنار بزرگان خط دفاعی تاریخ کمی نادانی و بی سوادی لازم داره
یه پیشنهاد :
گل‌های خاطره انگیز و حساس راموس رو از دوران حرفه ایش حذف کنید
چه چیزی برای ارائه باقی میمونه به عنوان یک «مدافع»؟
قطعا لحظات خوبی هم داشته ولی بهتره راموس رو یک مدافع «خوب» با قدرت گلزنی و سرزنی بالا بدونیم
نه بیشتر
