قبل از شروع بازی در MGG Arena، در جنوب سالزبورگ، بنری با رنگ‌های بنفش و سفید در بین هواداران بالا رفت. با حروف بزرگ سفید نوشته شده بود: "برای شما فقط مقام و پول مهم است، ای گاو خوکی‌های بی‌شخصیت! " درحالی‌که دود برخاسته از شراره‌های پشت دروازه میزبان سکوها را شبیه یک دیگ می‌کرد، گروه کرکننده‌ای از شعارهای ضد ردبول در اطراف زمین طنین‌انداز می‌شد. پیش از شروع بازی، هواداران اتریشی سالزبورگ تیفوهایی را به اهتزاز در آوردند. ولفگانگ آمادئوس موتزارت، مشهورترین پسر این شهر را نشان می‌دهد که با رنگ‌های بنفش و سفید تزئین شده، ساز خود را بر سر یک گاو قرمز متورم فرومی‌برد. در زیر آن، هواداران بنر دیگری را به نمایش گذاشتند که روی آن نوشته شده بود: «در سالزبورگ، ما اولین ویولن می‌نوازیم»
خصومت هواداران اتریش سالزبورگ با ردبول را می‌توان به ۱۸ سال قبل و به تصاحب این شرکت در ورزشگاه والز زیزنهایم که اکنون به‌عنوان ردبول آرنا شناخته می‌شود، ردیابی کرد. ردبول سالزبورگ برای اولین‌بار. منشأ این دشمنی باعث شد که نتوان آن را به‌عنوان تضاد بین قدرت شرکتی و قدرت طرفداران، پول نقد و جامعه و دو دیدگاه اساسی متفاوت از فوتبال دید. هنگامی که در آوریل 2005، شرکت ردبول، باشگاه سالزبورگ را خریداری کرد، برخی از هواداران خوش‌بین بودند. این غول نوشابه‌های انرژی‌زا، علی‌رغم اینکه یک شرکت چندملیتی بزرگ است، اما دفتر مرکزی آن در نزدیکی یک منطقه مسکونی به نام، فوشل ام‌سی بود. پس از سال‌ها تلاش، هواداران امیدوار بودند که توان مالی ردبول به بازگرداندن این باشگاه، نایب‌قهرمان جام یوفا و سه بار قهرمان بوندس‌لیگا اتریش در دهه 1990، کمک کند. در عوض، مالک جدید سعی کرد هویت باشگاه را پاک کند و آن را به شکل خودش بازسازی کند.
سالزبورگی‌ها به تغییر نام عادت داشتند و امری بی‌سابقه برای آنها نبود - به‌عنوان‌مثال، باشگاه در طی یک دوره طولانی که توسط یک شرکت کازینویی اتریشی حمایت می‌شد، با نام کازینو سالزبورگ بود - اما اینبار قضیه کمی فرق داشت. نشان باشگاه شبیه لوگوی شرکت ساخته شد و به هواداران گفته شد که در حال تماشای «یک باشگاه جدید» با «بدون تاریخ» هستند و لباس سنتی بنفش و سفید تیم به قرمز و سفید تغییر یافت تا نشان‌دهنده برند ردبول باشد. تغییر رنگ باشگاه به طور گسترده‌ای به‌عنوان عبور از خط تلقی فرض می‌شد. هواداران هنوز تلخی نقطه بی بازگشتی را به یاد می‌آورند؛ زمانی که شرکت ردبول در آنچه به‌عنوان توهین حساب شده به کسانی که برای حفاظت از میراث باشگاه فعالیت می‌کنند، چند امتیاز جزئی از جمله امکان جوراب‌های دروازه‌بان بنفش ارائه داد. هواداران اصیل تیم اتریش سالزبورگ از این زیاده‌خواهی ردبول خوشحال نبودند؛ بنابراین این باشگاه اتریشی به دو قسمت تقسیم شد: ۱. اتریش سالزبورگ ۲. ردبول سالزبورگ.
هواداران باید از صفر شروع می‌کردند و اتریش سالزبورگ را در رده هفتم فوتبال اتریش احیا می‌کردند، قبل از اینکه چهار بار صعود را به دست آورند و در نهایت به دسته دوم صعود کردند. باشگاه به بدهی افتاد و دوران بحرانی را پشت سر گذاشت و آنها دوباره به رده سوم بازگشتند. مهم‌تر از جایگاه آنها در لیگ، این واقعیت است که اتریش سالزبورگ پاسخگوی هواداران خود است. هواداران و حافظان باشگاه سرسختانه روی سنت‌های باشگاه خود پایدار هستند. آنها کیت‌های سفید بنفش تاریخی خود را با افتخار به تن می‌کنند. قرعه‌کشی دور دوم جام حذفی اتریش انجام شد تا آنها برای اولین‌بار با ردبول سالزبورگ دیدار کنند. واکنش اتریش سالزبورگ گواهی بر خشم پایدار از وقایع 18 سال پیش بود. آنها از خطاب‌کردن ردبول سالزبورگ از طریق کانال‌های رسمی اجتناب کردند و لوگوی خود را با یک دایره سیاه حاوی حروف "RB" جایگزین کردند. هواداران اتریش سالزبورگ هنوز نفرت دارند و همچنان به دنبال انتقام هستند. آنها معتقدند مالکان ردبول باعث انجام کار سخت یعنی شروع از نقطه صفر و صعود به سمت بالا، شده‌اند. به همین ترتیب، علی‌رغم ماهیت مهم بازی، نامیدن این دربی اشتباه بود: برای بسیاری از هواداران اتریش سالزبورگ، این خطر مشروعیت بخشیدن به دشمنانشان را به دنبال داشت.
در مورد اینکه کدام باشگاه موردعلاقه بی‌طرفان است، شک کمی وجود داشت. ردبول که ده عنوان قهرمانی گذشته بوندس‌لیگا را به دست آورده است، بسیار مورد انزجار طرفداران قدرت‌های سابق لیگ قرار گرفته است. هنگامی که راپید وین در روز شنبه میزبان استورم گراتس بود، هر دو گروه از هواداران بنرهایی ضد ردبول به نمایش گذاشتند، با هواداران خانگی که روی آن نوشته شده بود: "در سالزبورگ، فقط اتریش." بااین‌حال، حتی با وجود این همه اعتراض‌ها، برای ردبول سالزبورگ زیاد تأثیرگذار نبود. اتریش سالزبورگ در همان دقایق ابتدایی گل را دریافت کرد و به مدت یک ساعت به‌سختی ادامه داد تا اینکه حریف سه گل در نیمه دوم به ثمر رساند. در نهایت، شکاف گسترده بین دو طرف غیر قابل پیوند بود. برای بسیاری از هواداران اتریش سالزبورگ، نتیجه نسبتاً بی‌اهمیت بود. استفان شوبرت، یکی از اعضای هیئت‌مدیره باشگاه، می‌گوید: " این بازی تیمی از دسته سوم در مقابل تیمی بود که در لیگ قهرمانان اروپا پیروز می‌شود. "ما خیلی خوب ایستادگی کردیم. همچنین شنیدن تشویق‌ها با صدای بلند و سرافراز کردن لوگو باشگاه، به‌خودی‌خود یک پیروزی است. جو فوق‌العاده‌ای بود و پسرها با تمام وجودشان، بازی کردند. افتخار می‌کنم که بخشی از این باشگاه هستم."
از آنجایی که بازیکنان اتریش سالزبورگ پس از سوت پایان بازی برای تشویق هواداران خود صف کشیده‌اند، معطوف تشویق‌های و شعارهای هواداران هستند. هواداران شعار محبوبی را که در روزهای ابتدایی مبارزه خود با ردبول سروده‌اند، به یاد می‌آورند: بمیرید اتریش وایرد الهه وبرلبن!. اتریش از همه شما پیشی خواهد گرفت!
