دو تیم لیورپول و ولورهمپتون اولین دیدار هفته پنجم لیگ برتر انگلیس را رقم زدند. لیورپول در این دیدار بسیار تحت فشار قرار گرفت و شاگردان گری اونیل شرایط بسیار سختی را برای حریف رقم زدند. این دیدار که با نتیجه 3-1 به سود لیورپول در دقایق پایانی رقم خورد، از نکات فنی بسیار خوبی برخوردار بود و نگاهی داریم به این مسابقه:
ترکیب دو تیم
ولورهمپتون که از تقابل هفته اول برابر منچستریونایتد نشان داده بود که خط هافبک بسیار قدرتمند و موثری را در اختیار دارد، یورگن کلوپ را مجبور کرد تا چینش خود را وابسته به این دیدار تغییر دهد. کلوپ لوئیس دیاز را برروی نیمکت قرار داد و از دیوگو ژوتا و کودی خاکپو بازیکنانی بودند که کنار محمد صلاح ایفای نقش می‌کردند. رایان خرافنبرخ، خرید جدید لیورپول نیز کار را از روی نیمکت آغاز کرد و این کرتیس جونز بود که در کنار دومنیک سوبوسلای و الکسیس مک‌آلیستر قرار گرفته بود. حضور بازیکنان چندپسته همانند ژوتا، خاکپو و جونز این آزادی عمل را به خط هافبک می‌دهد تا تحت فشار خط هافبک دونده و مخرب ولورهمپتون قرار نگیرد. ولورهمپتون نیز پس از بازی با سیستم 3-3-4 تصمیم گرفت که وینگرهای خود را به خط هافبک بیاورد و پس از خروج ماتئوس نونس و انتقال این هافبک پرتغالی به منچسترسیتی، ژان رکنر بلگارد را در پست 10 قرار داد.
باز هم Inverted-Fullback ولی عدم حضور الکساندر آرنولد
ترنت الکساندر آرنولد بازیکنی بود که اغلب در مرکز زمین به خط هافبک خود کمک می‌کرد اما در غیاب این بازیکن برابر ولورهمپتون، جو گومز در سمت راست خط دفاعی ایفای نقش می‌کند و جای خالی کاپیتان دوم لیورپول را پر می‌کند. این بازیکن از سمت راست به مرکز زمین می‌آمد تا با عقب آمدن کودی خاکپو قدم بسیار مثبتی را در وصل شدن خط هافبک به خط حمله بگذارد.
ولورهمپتون و استفاده از همه مسیرها برای تحت فشار گذاشتن لیورپول
Mid-Block
یکی از نکاتی که تیم گری اونیل بسیار اصرار بر آن دارد به همین مسئله برمی‌گردد. سیستم 1-3-2-4 با قابلیت تبدیل به 1-5-4 این اجازه را به ولورهمپتون می‌دهد تا آرایش خطی خود را شکل دهد و از همین مسئله نیز استفاده کند. بلگارد که سعی می‌کرد نزدیک به مک‌آلیستر بازی کند، به هنگام تغییر جهت بازی توسط مدافعان لیورپول بین ژائو گومس و هوانگ هی چان قرار می‌گرفت تا خط 5 نفره این تیم را تکمیل کند.
پرسینگ
یک پرسینگ هوشمندانه از ولورهمپتون این اجازه را به لیورپول نمی‌داد که از هرگونه بازیساز خود استفاده کند. ماتئوس کونیا در رأس این پرس قرار داشت و کوانساه، ماتیپ و رابرتسون سه بازیکنی بودند که توسط این بازیکن خلع سلاح شده بودند. هوانگ هی چان به همراه پدرو نتو به دو فولبک لیورپول فشار وارد می‌کردند. دو هافبک ولوز یعنی ژائو گوماس و ژان ریکن بلگارد نیز به دو رابط لیورپول یعنی الکسیس مک‌آلیستر و دومنیک سوبوسلای نزدیک می‌شدند و به این بازیکنان اجازه دریافت توپ را نمی‌دادند. در نهایت نیز ماریو لمینا در فضای خالی حرکت می‌کرد تا اجازه رد شدن توپ از آن ناحیه را ندهد.
بیشتر تمرکز تیم نارنجی‌پوش میدان به خط هافبک لیورپول برمی‌گشت. سوبوسلای و مک‌آلیستر که به عقب می‌آمدند تا عبور توپ را آسان‌تر کنند، خود در چاله پرس ولورهمپتون قرار می‌گرفتند. این تیم با استفاده از 5 بازیکن و شکل دادن پنج ضلعی سعی داشتند که این دو هافبک را به تله بیاندازند و اجازه ندهند که این بازیکنان صاحب توپ شوند.
دو تیم چه نکاتی را در امور تهاجمی خود می‌دیدند؟
اولین نکته به تیم ولورهمپتون برمی‌گردد. ژان ریکنر بلگارد بازیکنی بود که با خط هافبک گری اونیل به عقب می‌آمد و تلاش می‌کرد تا بتواند با استفاده از توپگیری دیگر هم‌تیمی‌های خود در میانه زمین، موتور محرک خط حمله ولورهمپتون بود. این بازیکن با دوندگی، حمل توپ و سرعت بالای خود توپ را به سمت راست زمین لیورپول می‌برد و پدرو نتو نیز با حرکات تماشایی خود بازیکن پایه‌گذار حملات بود و هوانگ هی چان به یکباره از چند متر عقب تر استارت می‌زد تا پاس رو به جلوی وینگر پرتغالی را قطع کند. حرکتی که تک گل ولورهمپتون را شکل داد. ماتوس کونیا نیز اغلب در کناره‌ها حضور داشت تا به وینگر صاحب توپ کمک کند. این وینگر دیگر بود که باید جای خالی کونیا در مرکز محوطه جریمه را پر کند.
لیورپول اما بیشتر از هر چیزی به جابجایی بازیکنان خود اهمیت می‌داد. این تیم که با استفاده از بازیکنان چند پسته علاقه بسیاری بر تعدد بازیکن در مناطق خاص داشت، در صحنه‌ها و وظایف مختلف از این موضوع بهره‌مند می‌شد. اولین نکته به بحث تمام کنندگی برمی‌گردد. کودی خاکپو و کرتیس جونز که هر دو قابلیت بازی در خط هافبک و حمله را دارند، به هنگام مالکیت دیوگو ژوتا در سمت چپ فوراً به درون محوطه جریمه می‌رفتند.
بیشترین نکته‌ای که در این جابجایی دیده می‌شد، حضور یکی از این دو بازیکن در کناره‌ها و دیگری در مرکز زمین بود. گاهی در لحظاتی که توپ به کناره‌ها می‌رفت این خاکپو بود که در سمت راست و چپ زمین حرکت می‌کرد. از طرفی نیز وقتی توپ به یک سوم تهاجمی می‌رسیدف کرتیس جونز در سمت چپ زمین و نزدیک به دیوگو ژوتا بازی می‌کرد و کودی خاکپو در منطقه 14 (پشت محوطه جریمه) حاضر می‌شد.
در نیمه دوم چگونه همه چیز عوض شد؟
پس از تعویض الکسیس مک‌آلیستر و لوئیس دیاز واضح بود که لیورپول دیگر آن تمرکز در مرکز زمین را در نیمه دوم نداشت و سعی داشت توپ‌ها را به کناره‌ها ببرد. حضور هاروی الیوت و داروین نونیز نیز مهر تایید این مسئله بود. پس از این تعویض‌ها محمد صلاح به عنوان وینگر و هافبک شماره 10 ایفای نقش می‌کرد. کریتس جونز و دومنیک سوبوسلای نیز به طور کامل در عقب زمین حضور داشتند و هاروی الیوت نیز یک محل اتصال برای خط حمله بود. حضور الیوت این اجازه را به جو گومز می‌داد تا او نیز در امور تهاجمی به تیم خود کمک کند.
نتیجه گیری
لیورپول با ارائه یک بازی وابسته به حریف موفق شد ورق را در نیمه دوم به نفع تیم خود برگرداند. این تیم تنها امتیازی که از دست داده است به تساوی 1-1 برابر چلسی در اولین دیدار فصل 2023/24 برمی‌گردد و حالا در بالای جدول رقابت تنگاتنگی میان قرمزهای آنفیلد، منچسترسیتی، تاتنهام و برایتون شکل گرفته است. هر چند این اول راه است و ممکن است به این جمع تیمی دیگر نیز اضافه شود یا تیمی از این غافله جا بماند. ولورهمپتون نیز با گری اونیل از شرایط بازی بسیار خوبی بهره‌مند است اما اگر روند نتیجه‌گیری این تیم تغییر نکند، می‌تواند خیلی زود به سقوط به چمپیونشیپ منجر شود.
