طرفداری | سیرک رو راهش بندازید! هواداران افراطی میلان قبل از شروع دربی دلامادونینا بنری با این مضمون با تصویر یک دلقک غمگین و چند زرافه با پیراهن اینتر را به نمایش درآوردند.
درست است که اینتر با سیمونه اینزاگی در دو سال موفق به کسب چهار جام شد اما هواداران سرسخت روسونری می‌خواستند به پسرعموهایشان یادآوری کنند که هفت جام لیگ قهرمانان اروپا در موزه باشگاه‌شان دارند و البته که اینتر نتوانست در استانبول جامی را به شهر میلان بیاورد. میلانی‌ها می‌خواستند اینتر را دست بیاندازند (taking the Mickey) اما این هنریک مخیتاریان (با لقب میکی) بود که باعث شد میلان در این بازی یک تیم «مسخره» به‌نظر برسد. باخت 5-1 میلان در دربی دلامدونینا سنگین‌ترین باخت آن‌ها در نیم‌قرن اخیر (سال 1974) برابر اینتر بوده است.
سرود «میلانیِ پرحرف، چه‌قدر خیال‌بافی» زیر ستون‌های قرمز رنگ سن سیروی مقدّس طنین‌انداز می‌شد و این شعر، میلان رویاپرداز که با پنجمین شکست متوالی و البته بی‌سابقه در دربی مواجه شد را به واقعیت برگرداند. سیمونه اینزاگی پس از پنجمین پیروزی متوالی تیمش برابر روسونری گفت:
این همان نمایش قدرتی بود که مد نظر داشتیم. قبلا به من گفتند تاکنون این اتفاق (پنج پیروزی متوالی در دربی) اتفاق نیفتاده است. برای خانواده اینتر خوشحالم؛ ما کار بزرگی کردیم.
بنر هواداران میلان برای تمسخر اینتر؛ دربی دلامدونینا، 16 سپتامبر 2023
اینزاگی 47 ساله که در کنار پپ گواردیولا و لوچانو اسپالتی یکی از نامزدهای بهترین سرمربی سال اروپا بود، همچنان به عملکرد چشم‌گیرش ادامه می‌دهد. سرمربی‌گری در اینتر، حقیقتا کار ساده‌ای نیست. وضعیت مالی باشگاه اینتر به صورتی است که اینزاگی در هر تابستان باید انتظار از دست دادن ستاره‌های تیمش را داشته باشد و البته که جایگزین کردن آن‌ها زمان می‌برد.
اینزاگی در پیش‌فصل تابستان امسال، تیمش را بدون دروازه‌بان اول و دوم راهی ژاپن کرد. خروجی‌های تیم او در تابستان امسال کسانی مثل اونانا، اشکرینیار، بروزوویچ، ژکو و لوکاکو بودند که اگر آنتونیو کونته جای او بود، با این شرایط حتما استعفا می‌کرد. با این‌حال اینزاگی با شرایط و حقیقت تیمش کنار آمد و به شکل اعجاب‌آوری تیم او بهتر از همیشه به‌نظر می‌رسد.
خیلی از خبرنگاران شب گذشته از اینتر به‌عنوان مدعی اول قهرمانی نام بردند اما خود اینزاگی چنین نظری ندارد:
تا همین سه بازی پیش می‌گفتید اینتر چون بازیکن از دست داده، ضعیف‌تر شده و حالا می‌گویید اینتر باید قهرمان سری آ شود.
با گذشت هر مسابقه، این‌طور به‌نظر می‌آید که باخت در فینال استانبول تاثیری مثبت و دگرگون‌ساز روی اینتر داشته است. اینزاگی و بازیکنانش از ترکیه با حسرتی آشکار به خانه برگشتند؛ ناامیدی آن‌ها به خاطر باختن نبود بلکه به این دلیل بود که طوری خوب بازی کردند که می‌توانستند منچسترسیتیِ فاتح سه‌گانه را شکست دهند. این موضوع به اینتر اعتمادبه‌نفسی بخشیده تا در حال حاضر، سطح بالاتر از هر تیمی در ایتالیا به‌نظر بیایند. اینتر تا این‌جای سری آ، همه حریفانش را درهم کوبیده است. برای نخستین بار از سال 1966، اینتر سه بازی ابتدایی‌اش در لیگ را با کلین‌شیت پیروز شد و پیش از برد 5-1 مقابل میلان، با نتیجه 4-0 برابر فیورنتینا، فینالیست فصل گذشته لیگ کنفرانس اروپا به پیروزی رسیدند.
با وجود خستگی بخش مهمی از بازیکنان اینتر از جمله ملی‌پوشان ایتالیایی و لائوتارو مارتینزی که از بولیوی به میلان برگشت، چهره‌های جدید نراتزوری توانستند نتایج قبلی را تکرار کنند. مارکوس تورام که در این تابستان به میلان نزدیک بود، با پیشنهاد مالی بهتر اینتر مواجه شد و به جمع آبی‌ومشکی‌ها پیوست. شاید او از این موضوع آگاه بود که اینتر برای روملو لوکاکو چندان جدی نیست و می‌تواند مهره فیکس این تیم باشد. تورام در همان بازی برابر فیورنتینا قدرت خودش را ثابت کرد و در یک نبرد هوایی، اولین گلش در سری آ را به‌ثمر رساند.
اینتر از محرومیت فیکایو توموری نهایت بهره را برد. آن‌ها توپ را به میلان دادند و از طریق آزاد کردن تورام در کانال‌های باز سعی کردند به حریف ضربه بزنند. در ابتدای بازی او با عبور از مالک چاو، در گل اول اینتر نقش ایفا کرد. گل تورام به میلان با یک فرار و شوتی سهمگین همراه شد، می‌تواند یکی از بهترین‌های گل‌های فصل سری آ لقب گیرد. این مهاجم فرانسوی پس از بازی گفت باید دو سال زودتر به اینتر می‌آمد. اشاره او به مصدومیت زانویش است که مانع انتقال او از مونشن گلادباخ به اینتر شد اما علاقه نراتزوری به جذب او همیشه پابرجا بود.
شادی گل مارکوس تورام برابر میلان
تا گل دوم هنریک مخیتاریان و 3-1 شدن بازی، استفانو پیولی حس می‌کرد که تیمش همچنان در بازی است اما پس از گل هافبک ارمنی نراتزوری، دژاوو رقم خورد. در سوپرکاپ ژانویه 2023 در ریاض هم اینتر همان ابتدای کار 2-0 جلو افتاد و بازی را برد؛ درست مثل نیمه نهایی لیگ قهرمانان هم سناریویی مشابه رقم خورد. درست است که لائوتارو مارتینز نتوانست گلی بزند اما این مهاجم آرژانتینی با قرار دادن مارکوس تورام در موقعیت گل دوم، زهرش را ریخت و البته یک پنالتی هم گرفت تا سه تعویض پیولی هم راه به جایی نبرد.
هاکان چالهان اوعلو، شماره 10 پیشین میلان که به‌عنوان هافبک دفاعی بازی‌ساز اینتر به کار گرفته می‌شود، با گل کردن پنالتی توجهات را از تورام به خودش جلب کرد. گل ثانیه‌های پایانی داویده فراتزی که هنریک مخیتاریان پایه‌گذارش بود، به ما یادآوری می‌کند که این خط هافبک اینتر از آوریل 2023 تاکنون بهترین خط هافبک تیم‌های ایتالیایی است و البته خواهد بود. داویده فراتزی در پیروزی حیاتی ایتالیا مقابل اوکراین، دو گل پیروزی‌بخش تیمش را زد و قطعا در ادامه فصل هم مشارکت در گلزنی خواهد داشت. حضور بنژامن پاوار و دیوی کلاسن به همراه بازگشت الکسیس سانچز، تعویضی طلایی سال‌های گذشته افعی یعنی اینتر روی نیمکت هم کاملا مجهز است.
شادی هنریک مخیتاریان و بازیکنان اینتر پس از گل اول مقابل میلان
از آن سو میلان با وجود نابود شدن در دربی، نیازی به واکنش بیش‌ازحد ندارد. تا همین بازی دربی، نشانه‌های پیرامون میلان کاملا امیدوارکننده به‌نظر می‌رسید و این امیدواری وجود داشت که تحول کلی در خط هافبک روسونری باعث شود دربی نزدیک‌تری ببینیم. البته که این شکست برای میلانی‌ها دردآور خواهد بود. درست است که اینتر به خوبی کریستین پولیشیچ را از بازی خارج کرد و توانست باعث متوقف کردن عملکرد خوب لوفتوس چیک و ریندرس شود اما بازهم میلان نباید به چنین شکلی شکست می‌خورد.
حضور دوباره در لیگ قهرمانان اروپا با صدرنشینی در سری آ باعث می‌شود سیمونه اینزاگی شایسته تحسین‌های بسیار بیشتری باشد. اینزاگی نخستین سرمربی اینتر از زمان روبرتو مانچینی است که وارد سومین فصل سرمربی‌گری‌اش در این باشگاه می‌شود و این در حالی است که او در چندین مقطع نزدیک بود شغلش را از دست دهد اما او حالا توانسته تیمش را به سطح جدیدی برساند. اینتر شاید همچنان از نظر مالی متزلزل به‌نظر برسد اما نمایش آن‌ها در زمین -طبق گفته هواداران میلان- همچون دلقک‌ها نیست. حتی نمایش‌های «سیرک آفتاب» در مونتریال کانادا نیز نمی‌تواند هم‌تراز با نمایش اینتر مقابل میلان در سن سیرو باشد؛ جایی که بار دیگر تبدیل به لا اسکالا، سالن اپرای شهر میلان شد و بینندگان شاهد یک نمایش بی‌نظیر از تیم سیمونه اینزاگی بودند.
یادداشت جیمز هورنکسل برای اتلتیک
