متأسفانه اولین کاپیتان یونایتد که پس از دهه 1960 توانست فاتح لیگ شود، اکنون با لقب "سرمربی تحت فشار، استیو بروس" شناخته می شود. دو تن از کاپیتان های حال و گذشته تیم، وین رونی و رایان گیگز، امیدوار خواهند بود تا با برد در بازی شنبه، این فشار بر روی بروس را افزایش دهند.
بروس به عنوان یک یونایتدی قدیمی، به اعتماد کردن به جوانان و دادن فرصت به آن ها اعتقاد دارد. او مخصوصاً به فرصت دادن به پسر خودش ایمان دارد و الکس بروس بازی مناسبی ارائه داده و از عوامل تحکیم خط دفاعی هال محسوب می شود. نسبتاً به مانند پدر.
بروس جوان از مروان فلاینی به عنوان "یک خطر و یک حضور فیزیکی غول آسا" یاد کرد. شکی در این نیست که این بازیکن بلژیکی به همراه وین رونی و داوید ده خیا، در حال حاضر از بازیکنان روی فرم یونایتد محسوب می شود و توانسته خوان ماتا و آندر هررا را از ترکیب تیم خارج کند.
شرایط هررا رازآلود است. وی پس از یک نمایش کابوس وار در برابر وست برومویچ آلبیون دیگر به میدان نرفته است و بر این باوریم که اکنون باید از مصدومیت دنده اش رهایی یافته باشد. وی شروعی فوق العاده داشت و باشگاه اجازه نداده است که هیچ گونه اطلاعاتی در مورد وضعیت او به بیرون درز کند. این مسئله را در ذهن خود داشته باشید.
یک مرد، که شاید در بدترین فرم دوران بازیگری اش قرار دارد، رابین فن پرسی است. آمار هفته گذشته او واقعاً زشت هستند. به عنوان مثال، فن پرسی در کل بازی تنها دو پاس صحیح داد. اگرچه تفاوت بارزی که با فصل پیش مشاهده می شود این است که دلایل افت فن پرسی فاش نشده اند، واضح است که یک جای کار می لنگد.
رایان گیگز فصل پیش در همین مسابقه در کسوت سرمربی تیم حاضر بود و جیمز ویلسون را به زمین فرستاد تا این بازیکن اولین بازی رسمی اش را برای باشگاه انجام دهد و پاداش این کار گیگز، دو گلی بود که ویلسون به ثمر رساند. رادامل فالکائو هنوز در حال انجام تمرینات سبک است و اکنون زمان آن رسیده است تا ویلسون از ابتدا به میدان برود. لوئیس فن خال با اشتیاق از ویلسون به عنوان یکی از فاکتورهایی که باعث فروش ولبک شد، نام برد و اکنون وقت آن شده است تا این حرف خود را ثابت کند.
هال تا کنون در 12 بازی 17 گل دریافت کرده است و همچنین در سه بازی اخیر خود شکست خورده است. آن ها حتی موفق به باخت در برابر برنلی شدند. وقتی این مسئله را در نظر می گیریم که آن ها حدود شش ماه پیش در آستانه فتح اف‌ای کاپ بودند، متوجه می شویم که چقدر شرایطشان تلخ شده است. هر نتیجه ای غیر از برد برای تیم میزبان در این هفته، شرم آور خواهد بود.
احتمال آنکه جیمز ویلسون فرصت بازی در برابر تیمی را پیدا کند که فصل پیش به آن دو گل زد، بسیار بالاست. |
شاید کمبود جاه طلبی باعث شده که هال دچار مشکل شود و بروس سال هاست که هنگام بازگشت به خانه قدیمی اش، با پرچم سفید وارد زمین می شود. او هرگز به عنوان مربی نتوانسته منچستر یونایتد را شکست دهد و اگر شاهد باخت او در روز شنبه بودیم، هیچ کس متعجب نخواهد شد.
صدالبته که یونایتد هنوز که هنوز است از بخش اورژانس و حوادث بیمارستان گریت اُرموند استریت مصدومین بیش تری دارد. آدم به این فکر می افتد که بخش درمانی در اولدترافورد مملو از پرستاران مضطربی است که به سرعت از یک تخت به تخت دیگر می روند تا قبل از ورود تخت بعدی، مراقبت های اولیه را به مصدومان ارائه دهند. لوک شاو به جمع بیماران وارد شده و این ممکن است باعث شود که اشلی یانگ در پست وینگ بک به میدان برود. یک اتفاق فوق العاده.
اگرچه یونایتد توانست به هر ترتیبی که شده از پس آرسنال برآید، آن ها بسیار خوش شانس بودند. 30 دقیقه ابتدایی آن بازی یک فیلم ترسناک بود و اگر فن خال بار دیگر از دفاع سه نفره استفاده کند، هال باید دیوانه باشد که نخواهد شانس خود را برای گل زنی امتحان کند.
اما فوتبال یک بازی دیوانه است. یونایتد بدون زدن حتی یک ضربه در چارچوب، یک بر صفر از آرسنال پیش افتاد. در این بازی (بازی با هال سیتی) در فصل پیش، رایان گیگز سرمربی تیم بود. همه جور اتفاقی می تواند رخ دهد. اما استیو بروس اولین سرمربی تاریخ یونایتد است که فاتح لیگ برتر شده و این مسئله ای جاودان است.
اگر یونایتد به بردن ادامه دهد، شاید آن ها بتوانند به وین رونی به عنوان نفر بعدی برای بالا بردن جام فکر کنند.
