گوگل (به انگلیسی: Google) یک شرکت آمریکایی فعال در حوزهٔ فناوری اطلاعات شامل جستجوی اینترنتی، رایانش ابری و تبلیغات، نرم‌افزار و سخت‌افزار است. سازنده این شرکت به شدت دیوانه بوده و میگوید: من فقط به دنبال درآمد بودم. این شرکت توسط لری پیج و سرگئی برین تأسیس شد که هر دوی آن‌ها در دانشگاه استنفورد به عنوان دانشجوی دکترا حضور داشتند و با نام «مردان گوگل» شناخته می‌شدند.[۲][۳][۴] گوگل ابتدا به عنوان یک شرکت خصوصی در ۴ سپتامبر ۱۹۹۸ ثبت شد و فروش اولیه سهام آن در ۱۹ اوت ۲۰۰۴ انجام شد. لری پیج و سرگئی برین و اریک اشمیت قبول کردند که به مدت بیست سال، یعنی تا سال ۲۰۲۴ در کنار هم کار کنند.[۵] هدف گوگل از آغاز «سازماندهی کردن اطلاعات جهان و دسترس‌پذیر کردن آن‌ها برای عموم» بود،[۶] و شعار غیررسمی شرکت (که توسط مهندس گوگل امیت پاتل ابداع شد[۷] و توسط پل بوچهیت از آن حمایت شد) «شرور نباشید» (به انگلیسی: Don't Be Evil) بود.[۸][۹] در سال ۲۰۰۶ شرکت به محل جدید و کنونیش در مانتین ویو، کالیفرنیا منتقل شد.[۱۰] در سال ۲۰۱۵، گوگل قسمت‌های مختلف خود را به صورت شرکت خوشه‌ای آلفابت سازماندهی کرد. گوگل اکنون بزرگ‌ترین زیرمجموعه‌ی آلفابت است. گوگل بر گرفته شده از واژهٔ گوگول[۱۱] که به معنی «یک عدد یک و صد صفر جلوی آن» است که گونه‌ای شعار و در واقع مقصود موضوع است.[۱۲] بدین معنی که گوگل قصد دارد تا خدمات، اهداف و اطلاع‌رسانی و اطلاعات خود را تا آن مقدار در وب در جهان گسترش دهد.[۱۳][۱۴] گوگل به‌طور تخمینی دارای بیش از یک میلیون سرور در سراسر جهان است،[۱۵] و روزانه بر روی بیش از یک میلیارد درخواست جستجو[۱۶]، و حدود ۲۴ پتابایت داده تولید شده توسط کاربران پردازش انجام می‌دهد.[۱۷][۱۸] نتیجه رشد سریع گوگل از بدو ثبت شدن شرکت، زنجیره‌ای از محصولات، خرید و شراکت با شرکت‌های دیگر بود. این شرکت محصولات اینترنتی سودمندی مانند خدمت ایمیل جی‌میل و شبکه‌های اجتماعی گوگل+ را به کاربران خود پیشنهاد می‌دهد. محصولات گوگل به ابزارهای رومیزی نیز توسعه پیدا کرد، با برنامه‌هایی مانند مرورگر وب گوگل کروم، سازماندهی و ویرایشگر تصاویر پیکاسا و پیام‌رسان فوری گوگل تاک. گوگل سازنده پرکاربرترین سیستم‌عامل موبایل جهان، اندروید و سیستم‌عامل گوگل کروم نیز است.[۱۹]
الکسا اینترنت وبگاه گوگل در آمریکا (google.com) را به عنوان پربازدیدترین وبگاه اینترنت در فهرستش قرار داده‌است، همچنین وبگاه‌های گوگل در کشورهای دیگر مانند هند google.co.in (که در رتبه چهاردهم قرار دارد) به عنوان پربازدیدترین وبگاه در هند یا google.co.uk به عنوان پربازدیدترین وبگاه در بریتانیا و خیلی وبگاه‌های دیگر آن پربازدیدترین در کشور خود هستند و در فهرست برترین صد وبگاه جهان قرار دارند. دیگر متعلقات گوگل مانند یوتیوب (رتبه سوم در الکسا) یا بلاگر (رتبه ششم در الکسا) و اورکات نیز در این فهرست قرار دارند.[۲۰] گوگل همچنین توسط برندز به عنوان دومین برند باارزش جهان شناخته شده‌است.[۲۱] شکل تجارت کنونی گوگل و خدماتی که ارائه می‌دهد باعث انتقاد از این شرکت در موضوعاتی مانند حریم، حق تکثیر، و سانسور شده‌است.[۲۲][۲۳]
پس از اعتراضات شهریور ۱۴۰۱برنامه گوگل و گوگل پلی دارای محدودیت برای دانلود فیلتر شکن شد و گوگل در ایران مسدود گردید
آغاز کار
لری پیج و سرگئی برین دو دانشجوی رشته علوم رایانه در دانشگاه استنفورد بودند که در سال ۱۹۹۵ بر روی پروژه‌ای با نام بک‌راب کار می‌کردند که این پروژه پژوهشی در واقع آغازی برای به وجود آمدن گوگل بود. آن‌ها توانستند الگوریتمی (که سپس رتبه صفحه نامیده شد) را برای رتبه‌بندی صفحه‌های جستجو شده اینترنتی به وجود بیاورند.[۲۶] آن‌ها نام پروژه خود را بک‌راب گذاشته بودند زیرا موتور جستجوگر آن‌ها لینک‌های پشتیبانی وبگاه‌ها را بررسی می‌کرد و بر همان مبنا میزان اهمیت آن‌ها را در نتایج جستجو تعیین می‌کرد. در همان زمان وبگاهی دیگر با نام رنک‌دکس با روشی مشابه نیز کار می‌کرد. موتور جستجوگری که توسط این دو طراحی شد ابتدا با دامنه google.stanford.edu در اوت ۱۹۹۶ در شبکه خصوصی دانشگاه استنفورد آغاز به کار کرد[۲۶][۲۷] و در ۱۵ سپتامبر سال ۱۹۹۷ با دامنه google.com به ثبت رسید.[۲۸]
گوگل برگرفته‌شده از واژهٔ گوگول به معنی «عدد یک به همراه صد صفر» است که توسط میلتون سیروتا برادرزادهٔ ادوارد کاسنر ریاضی‌دان آمریکایی اختراع و در کتاب «ریاضیات و تخیل» نوشته شده‌است.[۲۹] هدف بنیانگذاران گوگل از انتخاب این واژه، نشان دادن این موضوع بود که موتور جستجوی مورد نظر آن‌ها قرار است که جستجو را در انبوهی از اطلاعات به انجام رساند.[۳۰] در سپتامبر ۱۹۹۸ نخستین دفتر کار گوگل راه‌اندازی شد و این شرکت رسماً به ثبت رسید.[۱۳][۳۱] در واقع نخستین دفتر کار گوگل در پارکینگ خانهٔ سوزان ووجیتسکی (که از دوستان آن‌ها بود) در منلو پارک، کالیفرنیا قرار داشت.[۳۲][۳۳] سوزان پس از آن به فعالیت در شرکت گوگل پرداخت و شانزدهمین کارمند گوگل شد. پس از آن توانست به مراتب بالاتر برسد و در پایان در سال ۲۰۱۴ مدیرعامل یوتیوب (از بزرگ‌ترین زیرمجموعه‌های گوگل) شد
اولین سرور گوگل
جذب سرمایه و رشد شرکت
نخستین بودجه گوگل در اوت ۱۹۹۸ توسط اندی بکتولشیم، مؤسس سان مایکروسیستمز که به مقدار ۱۰۰ هزار دلار بود به گوگل داده شد و این در حالی بود که این شرکت هنوز ثبت نشده بود.[۲۵] در همان زمان گوگل همچنین از چند سرمایه‌گذار دیگر توانست مبالغی دریافت کند. جف بیزوس مؤسس شرکت آمازون و استاد دانشگاه رشته رایانه در دانشگاه استنفورد، و رام شریرام هر کدام مبلغ ۲۵۰ هزار دلار در گوگل سرمایه‌گذاری کردند. سپس که گوگل به یک شرکت سهامی عام تبدیل شد، ارزش این سرمایه به بیش از ۲۸۰ میلیون دلار رسیده بود.[۳۵][۳۶] دیوید شریتون که از کارآفرینان آن زمان بود نیز ۱۰۰ هزار دلار در گوگل سرمایه‌گذاری کرد.[۳۷] پس از جمع‌آوری همه این مبالغ، گوگل توانست ۱ میلیون دلار سرمایه جمع کند که با به‌کارگیری آن بالاخره قادر بود فروشگاهی را در منلو پارک، کالیفرنیا افتتاح کند.[۳۸]
در اوایل سال ۱۹۹۹ در حالی که برین و پیج که هنوز در حال تحصیل بودند، به این نتیجه رسیدند که موتور جستجویی که آن‌ها به وجود آوردند وقت بسیاری از امور دانشگاهی آن‌ها را اشغال کرده‌است. آن‌ها نزد شخصی با نام جورج بل که مدیرعامل شرکت موتور جستجوی اکسایت رفتند و او را ترغیب کردند تا گوگل را به ۷۵۰ هزار دلار از آن‌ها بخر، اما او این پیشنهاد را نپذیرفت و مبلغی بین ۲۵۰ تا ۵۰۰ هزار دلار را به آن‌ها پیشنهاد داد.[۳۹] در مارس ۱۹۹۹ این شرکت به پالو آلتو، کالیفرنیا منتقل شد[۴۰] که بیشتر شرکت‌های استارت‌آپ سیلیکون‌ولی کار خود را از آنجا آغاز کردند.[۴۱] گوگل در ۷ ژوئن ۱۹۹۹ اعلام کرد که قصد دارد تا سرمایه شرکت را به ۲۵ میلیون دلار افزایش دهد[۴۲] و سرمایه‌گذاران عمده‌ای همچون کلاینر پرکینس و سکویا کپیتال در این افزایش سرمایه شرکت داشتند.[۴۳]
در ژوئن ۲۰۰۰ اعلام شد که گوگل قرار است به عنوان موتور جستجوی پیش‌فرض وبگاه یاهو! انتخاب شود که در آن زمان پربازدیدترین وبگاه در اینترنت بود و تا پیش از آن از اینکتومی به عنوان موتور جستجوی خود استفاده می‌کرد.[۴۴][۴۵] در سال ۲۰۰۱ سرمایه‌گذاران گوگل به این نتیجه رسیدند که این شرکت به یک مدیریت قوی نیازمند است و به همین دلیل اریک اشمیت را به عنوان مدیرعامل و سرپرست شرکت برگزیدند[۴۶] در سال ۲۰۰۳، گوگل یکی از ساختمان‌های سیلیکون گرافیکس در مانتین ویو را اجاره کرد[۴۷] این ساختمان سپس با نام گوگل‌پلکس شناخته شد که برگرفته‌شده از واژه گوگول‌پلکس بود. گوگل سه سال بعد این ساختمان را به مبلغ ۳۱۹ میلیون دلار خریداری کرد.[۴۸] واژه گوگل پس از مدتی به یکی از مداخل فرهنگ‌های زبان انگلیسی افزوده شد که به معنی «جستجوی واژه‌ای در وبگاه گوگل برای یافتن اطلاعات» تعریف شد. در ژوئن ۲۰۰۶، واژه گوگل به فرهنگ آکسفورد[۴۹] و در ژوئیه ۲۰۰۶ به فرهنگ مریم-وبستر افزوده شد.[۵۰
عرضه اولین سهام و گسترش زیر مجموعه ی آن
عرضه اولیه سهام گوگل، در ۱۹ اوت ۲۰۰۴ صورت گرفت و این شرکت سهام ۱۹٬۶۰۵٬۰۵۲تایی را با قیمت ۸۵ دلار برای هر سهم را پیشنهاد داد.[۵۱]"Alphabet Investor Relations - Alphabet". Investor Relations (به انگلیسی). 2020-04-29. Archived from the original on 12 January 2017. Retrieved 2020-07-28.</ref> در آن زمان پیج و برین و اشمیت با هم به توافق رسیده بودند که برای ۲۰ سال (یعنی تا سال ۲۰۲۴) در کنار یکدیگر فعالیت داشته باشند.[۵۲] سهام با به‌کارگیری سامانه‌ای که توسط مورگان استنلی و کردیت سوئیس طراحی شده بود به مزایدهٔ آنلاین گذاشته شد.[۵۳][۵۴] فروش ۱٫۶۷ میلیارد دلاری سهام گوگل، سرمایه این شرکت را به بیش از ۲۳ میلیارد دلار رساند.[۵۵]بیش از ۲۷۱ میلیون سهم از سهام تحت کنترل گوگل باقی‌مانده بود و بسیاری از کارمندان گوگل میلیونرهای روی کاغذ شدند. یاهو!، یکی از رقبای گوگل، نیز سود کرد، چرا که تا پیش از عرضه اولیه، ۸٫۴ میلیون سهم از گوگل در اختیار یاهو بود.[۵۶]
در اکتبر ۲۰۰۶، گوگل اعلام کرد که شرکت یوتیوب را به ارزش ۱٫۶۵ میلیون دلار خریداری کرده‌است و آن معامله در ۱۳ نوامبر ۲۰۰۶ نهایی شد.[۵۷][۵۸] در ۱۳ آوریل ۲۰۰۷ گوگل با دابل‌کلیک به توافق رسید و این شرکت را به مبلغ ۳٫۱ میلیارد دلار خریداری کرد.[۵۹] سهام پس از عرضهٔ اولیه عملکرد خوبی داشت و در ۳۱ اکتبر ۲۰۰۷ به مرز ۷۰۰ دلار رسید[۶۰] و دلیل اصلی آن فروش و درآمد بسیار بالا در قسمت تبلیغات اینترنتی بود.[۶۱] اکنون این شرکت در فهرست شرکت‌های نزدک و تحت نام GOOG قرار دارد و در بورس فرانکفورت با نام GGQ1 داد و ستد می‌شود.[۶۲]
در ۱۵ اوت ۲۰۱۱ گوگل با خرید موتورولا موبیلیتی به مبلغ ۱۲٫۵ میلیارد دلار، بزرگ‌ترین معامله خود را انجام داد.[۶۳] موتورولا موبیلیتی که در ژانویه ۲۰۱۱ از موتورولا جدا شده بود، تا پیش از آن در ساخت گوشی‌های تلفن همراه با سیستم عامل اندروید با گوگل همکاری می‌کرد و گوگل با خرید آن توانست صاحب امتیاز اختراعات بی‌شمار این شرکت بشود.[۶۴] در واقع گوگل با این کار قصد داشت تا به مجادلاتی که پیرامون اختراعات تلفن همراه و فناوری‌های بی‌سیم وجود داشت با دیگر شرکت‌ها (از جمله اپل و مایکروسافت[۶۵]) پایان دهد[۶۶] و بتواند سیستم عامل اندروید را همچون گذشته به صورت رایگان به عموم عرضه کند.[۶۷] البته گوگل در پایان در ژانویه ۲۰۱۴ موتورولا را با قیمت ۲٫۹ میلیارد دلار به شرکت لنوو فروخت.[۶۸]
تأسیس آلفابت و تجدید سازمان
گوگل که در انتهای سال مالی ۲۰۱۱ توانسته بود ۳۷ میلیارد دلار برای شرکت سودآوری کند، این رقم را در پایان سال ۲۰۱۲ به ۵۰ میلیارد دلار رسانده بود.[۶۹] گوگل همچنان به خرید زیرمجموعه‌های دیگر ادامه داد و در ژوئن ۲۰۱۳ نرم‌افزار اسرائیلی ویز را به مبلغ ۹۶۶ میلیون دلار خریداری کرد و اجازه نداد تا اپل و فیس‌بوک که پیش از این اظهار تمایل برای خرید ویز کرده بودند، صاحب این شرکت شوند.[۷۰] علاوه بر ویز، ۱۵ شرکت دیگر توسط گوگل در سال ۲۰۱۳ خریداری شد که ارزش آن‌ها به ۳۴۴ میلیون دلار می‌رسید.[۷۰] گوگل صاحب نرم‌افزار دیگری به نام گوگل مپس بود که عملکردی مشابه با ویز داشت، با این حال گوگل از قابلیت‌های جستجوی گوگل در ویز استفاده کرد و همچنین از قابلیت‌های به‌روز رسانی ترافیک در نقشه ویز در گوگل مپس استفاده نمود.[۷۱]
در ۱۹ سپتامبر ۲۰۱۳، گوگل اعلام کرد که قصد دارد شرکتی با نام کالیکو تأسیس کند که در زمینه بهداشت و سلامت فعالیت دارد و ریاست این شرکت بر عهدهٔ یکی از مدیران پیشین شرکت اپل با نام آرتور لوینسون بود.[۷۲] در ۲۶ ژانویهٔ ۲۰۱۴ شرکت دیپ‌مایند را پیش‌تر در دسامبر ۲۰۱۲ قرار بود توسط فیس‌بوک خریداری شود را به مبلغ ۴۰۰ میلیون دلار خریداری کرد. این شرکت خصوصی در لندن واقع بود و در زمینهٔ هوش مصنوعی فعالیت می‌کرد و در فعالیت‌های گوگل در زمینهٔ هوش مصنوعی و رباتیک بسیار مؤثر بود.[۷۳][۷۴] علاوه بر آن، گوگل در آن زمان خریداری کرد می‌توان به بیت‌اسپین (که در توسعه سیستم عامل اندورید فعالیت داشت) و ایمپرمیوم (که در زمینه امنیت نرم‌افزار فعالیت داشت) اشاره کرد.[۷۴] همچنین شرکتی دیگر با نام نست‌لبز را در ۱۳ ژانویه ۲۰۱۴ به مبلغ ۳٫۲ میلیارد دلار خریداری و سپس از آن در یکی از محصولات خود به نام گوگل نست استفاده کرد.[۷۵] گوگل پیشرفت خوبی در طول آن مدت داشت و همین باعث شد که ارزش این شرکت در بازار به مقدار بالایی برسد و به دومین شرکت باارزش جهان (پس از اپل) در سال‌های ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۶ تبدیل شود[۷۶][۷۷][۷۸] و ارزش آن به ۱۳۳ میلیارد دلار برسد.[۷۹]
در ۱۰ اوت ۲۰۱۵ گوگل اعلام کرد که گوگل به دنبال تجدید سازمان است و قرار است یک شرکت هلدینگ به نام آلفابت را تأسیس کند و زیرمجموعه‌های گوگل را به آلفابت منتقل کند.[۸۰] این خبر را لری پیج (مدیرعامل وقت گوگل) نیز در وبلاگش اعلام کرد.[۸۱] آلفابت شامل زیرمجموعه‌های گوگل از جمله گوگل ایکس، کالیکو، گوگل نست، فیبر و … می‌شد.[۸۲][۸۳][۸۴] سوندار پیچای که مدیر بخش محصولات گوگل بود، به عنوان مدیرعامل گوگل انتخاب و جایگزین لری پیج شد. در مقابل لری پیج و سرگئی برین که مؤسسان گوگل بودند، ریاست شرکت آلفابت را بر عهده گرفتند.[۸۵][۸۶] با این تغییر ساختاری، آلفابت به یکی از بزرگ‌ترین شرکت‌های فناوری اطلاعات و همچنین یکی از گران‌ترین شرکت‌های جهان مبدل شد.[۸۷][۸۸] پیج و برین که از مؤسسان شرکت آلفابت بودند و ریاست این شرکت را نیز بر عهده داشتند، در دسامبر ۲۰۱۹ از سمت خود کناره‌گیری کردند و مدیریت این شرکت را به مدیرعامل وقت گوگل یعنی سوندار پیچای سپردند، اما این دو همچنان از سهام‌داران عمده و اعضای هیئت مدیرهٔ آلفابت باقی ماندند
اولین موتور جستجوی گوگل در سال ۱۹۹۸
موتور جستجوی گوگل در سال ۱۹۹۷ توسط لری پیج، سرگی برین و اسکات حسن ساخته شد.[۱۵۶][۱۵۷][۱۵۸] الگوریتم این موتور جستجو بدین گونه بود که صفحه‌های وب را در خود ذخیره می‌کرد تا کاربران بتوانند هر موضوع دلخواهشان را با به‌کارگیری کلمات کلیدی و عملگرها جستجو کنند. شمار صفحه‌هایی که تا سال ۲۰۱۶ در وبگاه گوگل ذخیره شده بودند ۱۳۰ تریلیون محاسبه شد و این در حالی بود که تا سال ۲۰۱۳، شمار این صفحات ۳۰ تریلیون تخمین زده شده بود.[۱۵۹] علی‌رغم محبوبیتی که این گونه جستجو دارد، تاکنون توسط سازمان‌های بسیاری مورد انتقاد گرفت. نیویورک تایمز در سال ۲۰۰۳ مدعی شد که ذخیره محتویات وبگاه‌ها گونه‌ای تخلف در حق تکثیر محسوب می‌شود، کاربران برای دستیابی به محتویات نیویورک تایمز باید در این وبگاه ثبت‌نام می‌کردند و مبلغی توسط آن‌ها پرداخت می‌شد، اما گوگل قادر بود نسخهٔ ذخیره‌شدهٔ این صفحات را بدون هیچ هزینه ای در اختیارات کاربران قرار دهد.[۱۶۰] همچنین سه نفر از نویسندگان نیویورک تایمز در سپتامبر ۲۰۰۵ از گوگل به دلیل نمایش آثار آن‌ها در بین نتایج جستجوی گوگل شکایت کردند و گوگل را متهم به نقض حق تکثیر و کسب درآمد از تبلیغات از طریق نمایش آثار آن‌ها در بین نتایج جستجو کردند.[۱۶۱]
در سال ۲۰۰۲، خدمتی با نام گوگل نیوز ارائه داد که اخبار روز را به صورت خودکار از منابع خبری استخراج می‌کرد و کاربران در آن قادر به جستجوی خبرها بودند.[۱۶۲] همچنین در اکتبر ۲۰۰۴ خدمتی با نام گوگل بوکز ارائه داد که با به‌کارگیری آن، کاربر قادر بود تا واژه یا متنی درون کتاب‌های موجود در پایگاه دادهٔ گوگل جستجو کند و بخش محدودی از نتایج جستجو در کتاب مورد نظر را ببینید.[۱۶۳] اگرچه این خدمت بحث‌برانگیز شد و گوگل نسخهٔ کامل کتاب‌هایی که اجازه داده می‌شد را به موتور جستجوی جدید خوب برای کتاب‌ها اختصاص داد. انجمن نویسندگان که شامل ۸۰۰۰ نویسنده آمریکایی بود در سال ۲۰۰۵ در دادگاه نیویورک شکایتی علیه این خدمت جدید گوگل کردند و گوگل پاسخ داد که این خدمت با قوانین حق تکثیر مربوط به کتاب‌ها سازگار است.[۱۶۴] سرانجام گوگل در سال ۲۰۰۹ نامه‌ای دریافت کرد مبنی بر اینکه اسکن کتاب‌ها را محدود به آمریکا و بریتانیا و استرالیا و کانادا کند.[۱۶۵] علاوه بر آن دادگاه مدنی پاریس در اواخر ۲۰۰۹ از گوگل خواست تا برخی از آثار خود را از پایگاه دادهٔ خود حذف کند.[۱۶۶] در پایان گوگل در رقابت با وبگاه آمازون تصمیم گرفت تا نسخه دیجیتال کتاب‌های جدید خود را برای فروش بگذارد.[۱۶۷]
جستجوگر گوگل، محبوب‌ترین خدمت این شرکت است و در نوامبر ۲۰۰۹ گوگل با ۶۵٪ از سهم بازار، موتور جستجوی برتر در آمریکا بود.[۱۶۸] گوگل از راه این وبگاه روزانه صدها میلیون دلار دریافت می‌کند. دامنه اصلی این وبگاه در اوت ۲۰۱۱، ۱۶۵ میلیون بار بازدید شده‌است.[۱۶۹] ترتیب قرارگرفتن نتایج جستجوی گوگل بستگی به عاملی به نام رتبه صفحه صفحه دارد. جستجوی گوگل با به کاربردن عملگرهای جبر بولی مانند شمول و عدم شمول، گزینه‌های بسیاری را برای کاربران قابل تنظیم کرده‌است. الگوریتم گوگل در مارس ۲۰۱۱ تغییر یافت و به محتویات با کیفیت بالاتر وزن بیشتری داد
جی‌میل
جی‌میل، یکی از خدمات رایگان است که به کاربران فضای رایگان جهت ایمیل ارائه می‌دهد. نسخه آزمایشی جی‌میل در ۱ آوریل ۲۰۰۴ ارائه شد، به این صورت که هر کاربر می‌توانست با دریافت دعوت‌نامه از کاربری دیگر که دارای حساب جی‌میل بود دارای حساب ایمیل شود و از خدمات آن استفاده کند.[۱۹۵] این خدمت در ۷ فوریه ۲۰۰۷ برای عموم آزاد شد و نیازی به دعوت‌نامه برای عضویت نبود[۱۹۶] و در ۷ ژوئیه ۲۰۰۹ از حالت آزمایشی بیرون آمد،[۱۹۷] که در آن زمان دارای ۱۴۶ میلیون کاربر در هر ماه بود.[۱۹۸] همچنین در سال ۲۰۱۷، شمار کاربران جی‌میل ۱٫۲ میلیارد نفر اعلام شد.[۱۹۹]
این خدمت نخستین خدمت ایمیلی در جهان بود که یک گیگابایت فضا به کاربرانش می‌داد، و همچنین نخستین خدمتی بود که همه نامه‌هایی که بین دو شخص رد و بدل می‌شد را به صورت قطاری و پشت سر (Thread) هم نشان می‌داد (مانند نوشته‌های داخل یک فوروم)[۱۹۵] در سال ۲۰۱۸، جی‌میل ۱۵۳۶۰ مگابایت فضا به کاربرانش می‌دهد، و کاربران با پرداخت سالانهٔ ۰٫۲۵ دلار به ازای هر گیگابایت، قادرند این فضا را به ۲۰ گیگابایت تا ۱۶ ترابایت افزایش دهند.[۲۰۰] به علاوه برنامه‌نویسان، جی‌میل را به واسطهٔ پیشگام بودن آن در به‌کارگیری ایجکس، که تکنیکی در برنامه‌نویسی‌است که به کاربران اجازه می‌دهد که محتویات یک صفحه وب را بدون دوباره نوسازی آن (Refresh) مشاهده کنند، می‌شناسند.[۲۰۱] یکی از انتقادهایی که از جی‌میل شده‌است، پتانسیل قوی آن برای افشای داده‌های کاربر است، و این خطری‌است که احتمال می‌رود این داده‌ها با بسیاری از برنامه‌های وب آنلاین ارتباط داده شده شوند. استیو بالمر (مدیرعامل مایکروسافت)[۲۰۲] به این موضوع عقیده دارند، در حالی که گوگل ادعا می‌کند که نامه‌هایی که با جی‌میل فرستاده می‌شوند هیچ‌گاه توسط شخصی دیگر خوانده نمی‌شوند.[۲۰۳]
مشکلات امنیتی
گوگل در سال ۲۰۰۶ میلادی وارد بازار چین شد و خدمات خود را به زبان چینی در اختیار مردم قرار داد. گوگل مطابق قوانین چین، محتویات خود را سانسور می‌کرد و با دولت چین به توافق رسید تا جستجوی برخی از کلید واژه‌ها مانند تظاهرات میدان تیانانمن و استقلال تبت را سانسور کند. دیوید دروموند، مشاور حقوقی گوگل اعلام کرد که گوگل در ماه دسامبر سال ۲۰۰۹ متوجه شده‌است که هدف یک رشته حملات سایبری بسیار پیشرفته قرار گرفته‌است. پس از چندی در پی هک شدن «جی میل» شماری فعال حقوق بشر، اعلام کردند که از این پس نتایج موتور جستجوی اینترنتی «گوگل چینی» (google.cn) سانسور نخواهد شد.[۲۲۷] پس از آن وزارت امور خارجه ایالات متحده اعلام کرد به چین به خاطر حملات اینترنتی علیه جستجوگر گوگل شکایت خواهد کرد. چین در واکنش به گوگل اعلام کرد این کشور از فعالیت همه شرکت‌های اینترنتی خارجی «در چارچوب قانون» حمایت می‌کند،[۲۲۸] و در پی آن مقامات چین به شرکت اینترنتی گوگل هشدار دادند که حتی اگر این شرکت می‌خواهد در اعتراض به سانسور و هک کردن، از چین خارج شود، باید قوانین این کشور را رعایت کند.[۲۲۹] گوگل در ۲۲ مارس ۲۰۱۰ اعلام کرد که به سانسور موتور جستجوگر چینی خود خاتمه داده و وبگاه چینی خود را تعطیل کرده‌است و از این پس ترافیک اینترنتی کاربران چینی را از گوگل چینی (google.cn) به سایت هنگ کنگ این شرکت (google.com/hk) می‌فرستد.[۲۳۰] احتمال می‌رفت که دولت چین مجوز گوگل را به این خاطر لغو کند، اما چین مجوز فعالیت این شرکت اینترنتی را تمدید کرده و به بن‌بست طولانی بین این دو پایان داد.[۲۳۱]
در ژانویه ۲۰۱۰، گوگل برای رفع مشکلات امنیتی خود اعلام کرد افرادی که در یکی از مرورگرهای کروم یا کرومیوم یک باگ امنیتی پیدا کنند به ازای هر باگ از ۵۰۰ تا ۱۳۳۷ دلار جایزه خواهند گرفت.[۲۳۲]
در ۲۰ سپتامبر ۲۰۱۰، در جلسه دولت آلمان با شرکت گوگل، «چند صد هزار» نفر از مردم آلمان به خاطر نگرانی از حفظ حریم خصوصی خود در گوگل استریت ویو از گوگل خواستند تا تصاویر مربوط نمای ساختمان محل زندگی آن‌ها را از گوگل استریت ویو حذف شود. این خدمت به کاربران اینترنت این فرصت را می‌دهد تا نقشه‌های گوگل را با تصاویری از خیابان‌ها و شهرها تماشا کنند.
در ماه مه ۲۰۱۰، گوگل پذیرفت که در سه سال اخیر اطلاعاتی از مردم را که در شبکه‌های بی‌سیم فرستاده بودند، به اشتباه دریافت کرده‌است و پس از آن معلوم شد که این جمع‌آوری اشتباه اطلاعات در سی کشور دیگر هم رخ داده و در آمریکا هم پرونده‌هایی برای شرکت گوگل در همین رابطه در دادگاه تشکیل شد، اما در بریتانیا، کمیسر اطلاعات، پس از اطمینان از اینکه گوگل اطلاعات «مهمی» را دریافت نکرده‌است گوگل را تبرئه کرد.[۲۳۳] پیش‌تر سوئیس نیز شکایتی علیه شرکت گوگل و خدمت Street View که از سوی این شرکت ارائه شد، مبنی بر نقض حریم خصوصی مطرح شده‌است.[۲۳۴]
کاری از حزب مانستر
