طرفداری | ایوان فرگوسن در 18 سالگی یک‌فصل موفقیت‌آمیز و فوق‌العاده را در برایتون پشت سر گذاشته است. مهاجم جمهوری ایرلند به مرغ‌های دریایی کمک کرد تا برای اولین‌بار به رقابت‌های اروپایی راه یابند.
هنگامی که باشگاه برایتون برای اولین‌بار در تاریخ خود به کمک دبل ایوان فرگوسن مقابل ساوتهمپتون حضور در رقابت‌های اروپایی را تضمین کرد، جشن آغاز شد؛ هرچند در آن پشیمانی و حسرتی کوچگ برای نرسیدن به اهداف بزرگ‌تر وجود داشت. اگر این بازیکن نوجوان که به‌نظر پادشاهی کردن خصوصیت اوست برای یک ماه مصدوم نمی‌شد، برایتون می‌توانست برای منچستریونایتد و نیوکاسل که برای رسیدن به فینال جام حذفی نیز تلاش می‌کردند، دردسرساز باشد و نگذارد آنها به لیگ قهرمانان اروپا برسند.
تأثیری که ایوان فرگوسن 18 ساله در فصل موفق خود در خط حمله برایتون و روی خط دفاع تیم حریف داشت، به‌قدری مشهود بود که برخی از بزرگان فوتبال اعلام کردند که او می‌تواند بازیکنی با ارزش 100 میلیون پوند باشد.
در سالهای گذشته هیچ ستاره‌ای از جمهوری ایرلند ظهور نکرده بود. در حال حاضر کسانی که با ایوان فرگوسن کار می‌کنند بر این باورند که در آستانه‌ی رویت یک فوق‌ستاره جدید در لیگ برتر هستیم. آیا این انتظارات و فشار بر روی بازیکنی نوجوان، بیش از اندازه نیست؟ «نه» پاسخ صریح آنهایی است که ایوان را به‌خوبی می‌شناسند.
سالهای اولیه دوران بازی فرگوسن
کارل لمبه، اولین سرمربی ایوان فرگوسن شش ساله در باشگاه معتبر سنت-کوین دابلین بود؛ لمبه در مصاحبه‌ای با اسکای اسپورت گفت:
او (فرگوسن) در 8 سالگی به من گفت که می‌خواهد در لیگ برتر انگلیس بازی کند و این جمله را قاطعانه گفت. از آن زمان به بعد، او با تمرکز پیشرفت می‌کرد؛ انگار که در حال طی‌کردن مسیر نقشهای بود که در ذهنش ترسیم کرده بود. شاید اکنون که در مورد بازی و گلزنی در لیگ برتر و دعوت به تیم ملی ایرلند حرف می‌زنیم چیز ناچیزی به نظر برسد؛ اما برای مثال او وقتی که در تیم زیر هشت سال بازی می‌کرد، در یک بازی 5 گل به ثمر رساند تا تیم قهرمان لیگ شود. «ایوان فرستاده شد» تیتر روزنامه‌ها شد و او عملکرد خوبش را تکرار می‌کرد. او در فینال جام حذفی زیر 11 سال چهارگل زد و یک پاس گل داد. ما به تورهای فوتبالی می‌رفتیم و با تیم‌هایی مثل بارسلونا روبه‌رو می‌شدیم که بازیکنانی داشتند که از پیش برای خود شهرتی کسب کرده بودند و میلیون‌ها دنبال‌کننده در شبکه‌های اجتماعی داشتند؛ بااین‌وجود او پیشتاز بود و هیچ‌وقت تعویض نمی‌شد.
نیل فاکس که سرمربی ایوان فرگوسن در سنت-کوین و تیم ملی جوانان ایرلند بود در مورد او می‌گوید:
به یاد نمی‌آورم که از کِی می‌گفتیم که «او چیز دیگری است»؛ او بازیکن خاصی بود.
لمبه در پاسخ به این سؤال که او چه زمانی توجه‌ها را به خود جلب کرد این‌طور پاسخ داده است:
ما در خانه و خارج از خانه با بارسلونا که تعدادی از بهترین‌های اروپا را دارد بازی کردیم؛ بنابراین استعداد او برای استعدادیابان پنهان نبود. ما در کارینگتون مقابل منچستریونایتد بازی کردیم و او دو بار برای تیم زیر 10 سال گلزنی کرد. آنها، ما را شکست دادند؛ اما او دو گل به ثمر رسانده بود؛ وقتی به دابلین برگشتیم، توجه مردم کم‌کم به او جلب شد. چند ماه بعد، استعدادیابان باشگاه‌های بزرگ انگلیسی به طور منظم در بازی‌های ما حضور داشتند. در 14 سالگی، وقتی که هنوز به‌عنوان یک بچه‌مدرسه‌ای در اینجا بود، بوهمیانس او را برای بازی مقابل چلسی فراخواند و این زمانی بود که او استعداد خود را واقعاً نشان داد؛ او به بازی آمد و با دریبل‌زنی و فریب‌دادن مدافعین باتجربه لیگ برتر بسیار خوب عمل کرد. فکر می‌کنم که چلسی نمی‌دانست که او فقط 14 سال دارد و با او مثل هر بازیکن معمولی دیگر رفتار کردند.
فرگوسن مدت‌ها قبل از اینکه در آن بازی دوستانه که اولین بازی چلسی تحت هدایت فرانک لمپارد بود، توجه رسانه‌ها را جلب کند، از خود ویژگی‌هایی را نشان می‌داد که بیشتر از سن خود بود. لمبه در مورد استعداد او این‌گونه گفته است:
به زمانی که او در تیم زیر هشت سال بازی می‌کرد اشاره می‌کنم؛ زمانی که در آن اکثر بچه‌ها دوست دارند فقط دنبال توپ بدوند و گلزنی کنند و قطعاً ایوان که بسیار خوب بود در این امور نیز عالی بود؛ اما حتی در سنین پایین توانایی تصمیم‌گیری فوق‌العاده‌ای هم داشت. حالا این توانایی او را وقتی پیراهن برایتون را بر تن دارد می‌بینید که چگونه پشت‌سرهم می‌دود و گاهی اوقات در موقعیت خوب قرار می‌گیرد. یادم می‌آید که او از همان جوانی هوش و درک بازی بالایی داشت؛ او یک بچه معمولی نبود که بی‌هدف به سمت توپ می‌دود.
یک بازیکن کامل
یکی از نقاط قوت فرگوسن توانایی تطبیق در پست‌های مختلف است که علت آن پرورش‌یافتن در پست‌های مختلف (به‌ویژه در خط هافبک) در دوران کودکی بوده است. لمبه در این باره این‌طور توضیح داد:
یک‌بار پس از 10 دقیقه با نتیجه 5-0 از بارسا عقب‌افتاده بودیم و من او (فرگوسن) را در پست مدافع میانی بازی دادم تا جلوی خوردن گل‌های بیشتر را بگیرد و او این کار را انجام داد. ما نمی‌خواستیم که به این عادت کنیم؛ می‌توانم بگویم که از 12 سالگی بود که او شروع به تبدیل‌شدن به مهاجمی شد که توانایی بازی‌سازی را نیز دارد. وقتی که در فینال زیر 14 سال مسابقات آل-ایرلند بازی می‌کردیم، تیم‌ها در حال ورود به زمین بودند که یکی از بچه‌ها کنار کشید؛ به ایوان گفتم: «تو به‌عنوان هافبک بازی می‌کنی» و او برترین بازیکن زمین شد!
گلزنی ایوان فرگوسن مقابل لتونی
توانایی بازی تیمی و دید خوب او در هنگام پاس‌دادن نشان می‌دهند که او توانایی بازی در پست هافبک را نیز دارد. فرگوسن در مصاحبه‌ای با اسکای اسپورت گفته است:
فکر می‌کنم که این به من کمک کرد که راحت‌تر به‌عنوان یک مهاجم مدرن بازی کنم؛ شما مهاجمانی مثل هری کین را می‌بینید که این‌گونه بازی می‌کنند. تعجب نمی‌کنم اگر بفهمم که او در دوران کودکی در پست هافبک بازی کرده باشد. با بازی در نقشهای مختلف، متوجه می‌شوید که چه زمان و چطور باید بدوید و حتی پاس‌دادن را به تأخیر بیندازید؛ این موضوع به من کمک کرد که کامل‌تر باشم.
روبرتو دی‌زربی، سرمربی برایتون، تأکید می‌کند که فرگوسن باتوجه‌به پیشرفت فیزیکی و درخشش تکنیکی‌اش «یک بازیکن معمولی» نیست:
او در حال حاضر یک بازیکن بزرگ است. فکر می‌کنم او به یکی از بهترین بازیکنان و مهاجمان لیگ برتر تبدیل خواهد شد.
دی‌زربی تحت‌تأثیر سرعت بالای فرگوسن در فراگیری خواسته‌های تاکتیکی و پیاده‌سازی آنها قرار گرفته است. گلی وجود ندارد که او نتواند به ثمر برساند و مثال‌هایی برای شما می‌زنیم: فرار و قلدری مقابل ویلیام سالیبا قبل از انتظار برای شیرجه‌زدن رمزیدل و سپس ضربه‌زدن به توپ؛ چرخش و تمام‌کنندگی او مقابل گریمزبی در FA Cup؛ ضربه‌های سر بلند و شوت‌های کوتاه دقیق.
گلزنی ایوان فرگوسن مقابل گرمیزبی
لمبه در مورد ویژگی‌های فیزیکی او این‌طور می‌گوید:
فرگوسن یک فوتبالیست است؛ بسیار بزرگ، بلندقد و قوی است؛ اما از نوع «9 سنتی» یا «تارگت من» نیست. او از نظر تکنیکی چیزی کم ندارد. او توانایی بازی‌کردن را دارد!
فرگوسن با وجود برتری فیزیکی نسبت به حریفان در دوران کودکی، تصمیم گرفت از مهارت‌هایش در حد و اندازه خود استفاده کند. در بازی ژانویه گذشته اورتون، فرگوسن به‌خاطر خطایی کارت زرد گرفت. لمبه در این باره گفت:
این اولین باری است که می‌بینم ایوان که درگیر چنین کاری شده است.
باوجوداینکه او بزرگ‌جثه بود، هرگز از آن قدرت فیزیکی برای درگیری با دیگران استفاده نکرد. در واقع ما به او می‌گفتیم که می‌تواند کمی بیشتر از آن مزیت استفاده کند، اما او هرگز این کار را نمی‌کرد.
کاکس در این مورد افزود:
او همواره به بازی و توانایی فوتبالی خود متکی بود. او هرگز از آن دسته بازیکنانی نبود که به‌صورت فیزیکی و با تکل بر مسابقات مسلط می‌شوند، او با بازی‌خوانی‌اش بهتر از دیگران بهترین بازیکن زمین می‌شود.
ایوان فرگوسن فرصت بازی برای سلتیک، لیورپول، منچستریونایتد و اورتون را داشت؛ اما این برایتون بود که مسیر روشن و مشخصی را برای راهیابی او به تیم اصلی نشان داد. جان مورلینگ، مدیر آکادمی برایتون، با فرگوسن آشنا بود و پیش از پیوستن به برایتون به همراه پدر ایوان برای فدراسیون فوتبال ایرلند کار می‌کرد. پس از بررسی پیشرفت ایوان در سنت-کوین و بوهمیانس، مورلینگ متقاعد شد که این پسر توانایی درخشش در سطح بالای فوتبال بین بقیه بازیکنان را دارد.
هت تریک ایوان فرگوسن 18 ساله در دیدار برایتون مقابل نیوکاسل
مارک بیرد، سرمربی تیم برایتون زیر 18 سال در آن زمان فکر می‌کرد که آوردن یک نوجوان 14 ساله برای تمرین با تیمش احمقانه است، اما او بعدتر گفت:
ایوان فرگوسن به‌سرعت به بازیکنی برجسته در جلسات تمرینی تبدیل شد و تیم اصلی متوجه این موضوع شد و در مورد او پرس‌وجو می‌کرد.
برایتون با خانواده فرگوسن به توافق رسید و در 16 سالگی او به طور رسمی به جمع مرغ دریایی‌ها اضافه شد و به دلیل انگلیسی بودن مادرش، قوانین برکسیت برای او نادیده گرفته شد. کاکس در مورد تصمیم او این‌طور گفته است:
اگر به قضیه نگاهی کلی بیندازید، وقتی از شما دعوت می‌شود به منچستریونایتد و لیورپول بروید، این اتفاق بزرگی است. این باشگاه‌ها بزرگ‌ترین باشگاه‌هایی هستند که وقتی در ایرلند هستی می‌توانی به آنها بروی؛ اما من فکر می‌کنم که او به وضعیت، سر تیتر بودن و پولی که از گرفتن چنین تصمیمی به دست می‌آید، اهمیت نمی‌داد. او با برایتون قرارداد به امضا رساند؛ زیرا او به آینده کاری خود نگاه می‌کرد و با خود می‌گفت: «من در اینجا تلاش می‌کنم و دیده می‌شوم و شانسی خواهم داشت.» البته این بی‌احترامی به باشگاه‌های بزرگ‌تر نیست؛ ولی همگی قبول داریم که تصمیم او برای پیوستن به برایتون درست بوده است. او به هر چیزی که قرار باشد انجام دهد، دست خواهد یافت؛ زیرا قلب و ذهنیت مناسبی برای تبدیل‌شدن به بهترین فوتبالیستی که می‌تواند باشد دارد. ایوان قبل از اینکه حتی 10 ساله شود در معرض هیاهو، مسئولیت و توقع قرار گرفته بود؛ ولی او همه این‌ها را می‌گذراند؛ زیرا حمایت فوق‌العاده والدینش را دارد؛ آنها هرگز او را مجبور به انجام کاری یا بیش از اندازه درگیرشدن با چیزی نکردند و او را تحت‌فشار نگذاشتند. پدر و مادرهای زیادی هستند که شیوه‌ی درست رفتار با یک نوجوان فوتبالیست را نمی‌دانند؛ اما والدین او بسیار هوشمندانه عمل کردند. ایوان از آنها حس آرامش می‌گیرد. او می‌تواند به پیشرفت ادامه دهد و تبدیل به آن بازیکن 100 میلیون‌پوندی شود که در موردش صحبت می‌شود، اما این هم ایوان فرگوسن را تغییر نمی‌دهد.
حالا باید منتظر ماند تا گذر زمان توانایی‌های این جوان مستعد ایرلندی را نشان دهد.
