"یوونتوس چیزی فراتر از یک تیم است، نمی‌دانم چیست، اما افتخار می‌کنم که بخشی از آن هستم."
گائتانو شیره‌آ
امروز ۳ سپتامبر سالروز درگذشت بهترین مدافع تاریخ ایتالیا و یوونتوس، گائتانو شیره‌آ بزرگ است
۳ سپتامبر ۱۹۸۹ در حالی که برای آنالیز بازی لژیا - ورشو حریف یوونتوس در لیگ قهرمانان اروپا به لهستان رفته بود ، با یک تانکر حامل بنزین تصادف کرد و دچار آتش سوزی شد و در ۳۶ سالگی دار فانی را وداع گفت 💔
مدافعی که هیچوقت اخراج نشد چه در یوونتوس چه در تیم ملی ایتالیا
برای گائتانو شیره‌آ
در 21 سالگی، مدافعی که در آکادمی آتالانتا رشد کرده بود، به یوونتوس پیوست و بلافاصله در ترکیب این تیم جای خودش را پیدا کرد و در همان فصل اول، از 30 بازی، در 28 بازی به صورت ثابت به میدان رفت و در دهه 1970 با جنتیله و دینو زوف، خط دفاعی نفوذ ناپذیری را در یوونتوس و تیم ملی ایتالیا تشکیل داد. یوونتوسِ تراپاتونی به تمام افتخارات ممکن رسید.
به نقل از وبسایت گل بین الملل، تنها می توان بکن باوئر، فرانکو بارزی و دنیل پاسارلا را به او نزدیک دانست اما از بابت کامل بودن یک مدافع او تنها در جایگاه اول می ایستد. ظرافت، آرامش، تکنیک، سرسختی، سرعت و هوش، همه این ها را در ابرمرد یوونتوس می توان دید.
در سال 1986 که از فوتبال ملی کناره گیری کرد، مجله فرانس فوتبال او را بالاتر از پله، کرایوف و دی استفانو معرفی کرد. در زمان بازنشستگی اش، سرمربی آن زمان ایتالیا، انزو بیرزوت درخواست کرد که پیراهن شماره 6 آتزوری به نام او بازنشسته شود.
شیره آ بازیکن خاصی بود. وی در پست لیبروی دفاعی، سبک جدیدی را در فوتبال پدید آورد. به عنوان سوییپر، علاوه بر آنکه عبور از او غیر ممکن به نظر می رسید، توانایی های تکنیکی بالایی داشت و همیشه در حملات تیمش شرکت داشت. او یک مدافع-هافبک به شمار می رفت. بازیکنی که شاید در هر پستی می توانست بازی کند. در یوونتوس، شیره آ هنگام دفاع، سرسخت بود و زمانی که صاحب توپ می شد مانند یک هافبک به جلو می آمد و بازیسازی می کرد و در ضد حملات یک وینگر یا مهاجم بود. هوش تنها چیزی بود که او را سایرین متمایز می کرد. به نحوی می توان گفت شیره آ، نقطه مقابل زوج همیشگی اش، جنتیله بود و این دو بازیکن یکدیگر را کاملا تکمیل می کردند. در حالی که جنتیله به خشونت معروف بود، کارشناسان ایتالیایی به شیره آ "سوییپر جنتلمن" می گفتند زیرا به ندرت مرتکب خطا می شد و از نظر شخصیتی بسیار آرام بود.
وی در طول سال ها حضور در فوتبال حتی یک کارت قرمز هم دریافت نکرد تا از این نظر دست نیافتنی به نظر برسد. این در حالی بود که معمولا شیره آ به عنوان آخرین مدافع بازی می کرد. عملکردش در زمین، آینه شخصیتش در بیرون از زمین بود. مردی که هیچوقت در پی بازی نمایشی و خودنمایی نبود و در بیرون زمین همیشه از رسانه ها فرار می کرد تا مصاحبه نکند.
همین شخصیتش بود که قلب هواداران بیانکونری و ایتالیا را به سرعت تسخیر کرد و یکی از محبوب ترین بازیکنان آن زمان اروپا بود. تا به امروز، خیلی از سازمان های فیرپلی و بازی جوانمردانه در ایتالیا و اروپا، به نام شیره آ کارشان را آغاز می کنند. بهترین لحظه زندگی اش احتمالا دفاع از دروازه آتزوری در جام جهانی 1982 بود. او در کنار هم تیمی های یوونتوسی اش یعنی کلودیو جنتیله، دینو زوف، آنتونیو کابرینی، مارکو تاردلی و پائولو روسی، موفق شدند با پیروزی 3-1 مقابل آلمان، قهرمان جهان شوند.
هر چه به پایان دوران بازی اش نزدیک شد، کمتر نفوذ کرد و بیشتر به کارهای دفاعی مشغول شد. در سال 1988، در حالی از فوتبال خداحافظی کرد، که با یوونتوس 7 اسکودتو، 2 کوپا ایتالیا، 1 جام یوفا، 1 جام در جام اروپا، یک سوپرجام اروپا، یک قهرمانی در جام باشگاه های اروپا یا لیگ قهرمانان، 1 جام بین قاره ای کسب کرده بود و البته با ایتالیا قهرمان جهان شده بود.
شیره آ تا سال 2008 رکورد تعداد بازی را برای یوونتوس در اختیار داشت تا آنکه الساندرو دل پیرو این رکورد را شکست. وی بعدها در کنار دینو زوف به عنوان کمک مربی یوونتوس مشغول به کار شد. در حالی که برای آنالیز حریف بعدی یوونتوس به لهستان سفر کرده بود، در یک تصادف تراژیک و دردناک، با اتومبیلش به دلیل سوختگی زیاد، فوت کرد. تصادف او با یک خوردوی حامل بنزین بود و هیچ شانسی برای زنده ماندن نداشت. پس از ۳۲ سال که از فوت اسطوره بیانکونری می گذرد، هواداران این تیم گروه افراطی یا کوروای خود را همچنان به یاد او نامگذاری می کنند: کوروا شیره آ
🔻 آمار او با پیراهن بیانکونری :
۵۵۰ بازی
۳۲ گل
8 پاس گل
۳ کارت زرد
۰ کارت قرمز
🏆 قهرمان جام جهانی با ایتالیا
🏆 ۱ × لیگ قهرمانان اروپا
🏆 ۱ × جام یوفا
🏆 ۱ × جام بین قاره ای
🏆 ۱ × جام برندگان جام اروپا
🏆 ۱ × سوپرجام یوفا
🏆 ۷ × اسکودتو
🏆 ۲ × کوپا ایتالیا
