تاوان یک تعویض اشتباه؛ خروج آنتونی گوردون، لیورپول را به بازی برگرداند / تحلیل فنی

میلاد وفادار 08/28/2023 - 23:59 مشاهده پروفایل

7,782 مشاهده / 59 دیدگاه 35 5 19

بدون شک بیرون رفتن آنتونی گوردون از زمین مسابقه، خبر خوبی برای ترنت الکساندر آرنولد و هواداران لیورپول بود؛ تغییری که در نهایت روند بازی را هم دگرگون کرد.

آنتونی گوردون هنوز به طور کامل و ۹۰ دقیقه‌ای برای نیوکاسل بازی نکرده است. این که این روند در بازی با لیورپول هم تغییری نکرد، شاید عامل مهمی در ناکامی شاگردان ادی هاو بود.

طرفداری | گوردون در دقیقه ۷۲ تعویض شد؛ زمانی که نیوکاسل ۱-۰ از حریفش جلو بود. حدود ۲۵ دقیقه بعد، کلاغ‌ها با دو مشت داروین نونیز نقش بر زمین شدند و دومین شکست فصل‌شان را تجربه کردند.

گوردون در شش مسابقه لیگ برتری قبلی که در ترکیب اصلی نیوکاسل قرار گرفته بود، حتی زودتر از این زمان تعویض شد. برای نمونه او در جریان اولین بازی خانگی‌اش به عنوان یار اصلی در آوریل گذشته، در بین دو نیمه بازی با ساوتهمپتون از ترکیب تیم خارج شد.

گوردون در واکنش به تصمیم هاو در آن مسابقه گفت: «آماده نبودم». او اضافه کرد: «من نیمه خوبی را پشت سر گذاشتم ولی می‌دانستم که بر اساس سبک تیم بازی نمی‌کنم چون شناخت کاملی از آن نداشتم. توجه سرمربی به جزییات خیلی بالاست و این در مقایسه به چیزی که قبلا به آن عادت داشتم، خیلی زیاد است».

اما گوردون پس از تابستانی که گذشت، به بازیکن متفاوتی تبدیل شده است. او عضوی مهم از ترکیب انگلیس بود که توانست قهرمان اروپا در رده زیر ۲۱ سال شود و توانست با بازی کردن در نقش یک شماره ۹ کاذب، جایزه بهترین بازیکن تورنمنت را از آن خود کند. گوردون در سیستم روان و مبتنی بر مالکیت توپ لی کارزلی، بارها روی پاس‌های رو به بیرون هم تیمی‌هایش موفق به گلزنی شد.

گوردون این فرم را با خودش به فصل جدید و پست وینگر آورد. توانایی او برای یک تنه زدن به دفاع حریف و بازی کردن در خط آخر خیلی اهمیت دارد چرا که دن برن در پست مدافع چپ، بازیکنی با تفکرات غالبا دفاعی است.

نقش او همچنین تسهیل‌گر جا به جایی‌های نیوکاسل در سمت راست زمین است؛ جایی که کیران تریپیر جلو می‌رود و وینگر راست تیم میگل آلمیرون، به عرض می‌زند. این حربه با فضا سازی برای ساندرو تونالی، به این هافبک مرکزی اجازه می‌دهد تا عقب‌تر برود و به کنار زمین مایل شود.

وقتی صحبت از نبرد تن به تن وینگر و مدافع کناری باشد، شما موارد یک طرفه بیشتری نسبت به جدال گوردون با ترنت الکساندر آرنولد پیدا نخواهید کرد. بخش زیادی از این، به کار با توپ گوردون بر می‌گشت ولی همه چیز، از جایگیری دفاعی و نگرش هجومی‌اش آغاز می‌شد.

نیوکاسل از بالا و به طور نفر به نفر لیورپول را پرس کرد؛ جایی که گوردون همراه الکساندر آرنولد به وسط زمین مایل می‌شد و سپس زمانی که توپ در کنار خط به جوئل ماتیپ می‌رسید، سراغ او می‌رفت.

کارت زردی که الکساندر آرنولد دریافت کرد، نتیجه همین تلاش دفاعی واکنشی گوردون بود. زمانی که ماتیپ در کانال کناری زمین توپ را به آرنولد پاس می‌دهد، گوردون به سرعت سراغ او می‌رود و با شانه‌اش، این بازیکن را به بیرون از زمین می‌فرستد.

پس از آن، آرنولد برای جلوگیری از پرتاب اوت سریع گوردون، توپ را به سمت دیگری پرتاب می‌کند و همین منجر به اخطار گرفتن مدافع قرمزها می‌شود.

این نبرد یک دقیقه دیگر هم ادامه داشت. نیوکاسل حرکتی را از عقب زمین آغاز کرد و گوردون از محوطه جریمه خودی توپ را برداشت و با سرعت از دومینیک سوبوسلای عبور کرد. گوردون توپ را به پشت الکساندر آرنولد انداخت و در دوی سرعت از او جلو زد ولی مدافع لیورپول تعمدا او را نقش بر زمین کرد.

الکساندر آرنولد در آوریل ۲۰۲۲ و در جریان دربی مرسی ساید در آنفیلد، روی صحنه تقریبا یکسانی با کارت زرد جریمه شد. آن زمان گوردون در اورتون حضور داشت.

گری نویل به عنوان کارشناس شبکه اسکای اسپورتس و کسی که ۸۵ بار برای تیم ملی انگلیس در پست مدافع راست بازی کرده است، گفت که یورگن کلوپ باید بیرون کشیدن الکساندر آرنولد را در نظر بگیرد: «اگر جای نیوکاسل بودم، طی ۵-۱۰ دقیقه پیش رو، فقط وینگر چپ تیم را تغذیه می‌کردم».

در شرایطی که اخطار داشتن، دست و پای آرنولد را بسته بود، گوردون آماده بود تا از فضایی که این مدافع در اختیارش قرار می‌داد، نهایت بهره را ببرد. او مدام در نبردهای تن به تن با او قرار می‌گرفت و سپس یا در عرض حرکت می‌کرد و یا در کنار خط طولی زمین پیشروی می‌کرد چرا که می‌دانست تکل زدن آرنولد می‌تواند برایش گران تمام شود.

در اینجا، او به سمت خط عرضی حرکت می‌کند ولی آرنولد دستش را می‌خواند و توپ را پس می‌گیرد.

ولی این از معدود موارد موفقیت مدافع لیورپول بود.

در این مثال، گوردون عقب می‌آید تا مستقیما توپ را از اسون بوتمان مدافع میانی تیم تحویل بگیرد، یک-دویی با ژوئلینتون انجام می‌دهد و بعد با دریبل زدن یار حریف، اقدام به شوتزنی می‌کند. اگرچه، توپ پس از برخورد با ماتیپ، زهرش را از دست می‌دهد و آلیسون به آسانی آن را در اختیار می‌گیرد.

گوردون در ادامه برای به ثمر رساندن گل ابتدایی، از اشتباه الکساندر آرنولد استفاده کرد. او پس از مسابقه، در ارزیابی از آن گل گفت: «من در حال تلاش کردن بودم و فقط باید خونسردی خودم را حفظ می‌کردم. بارها به دروازه حریف رسیدم ولی چون با سرعت زیادی حرکت می‌کنم، برای آهسته کردن ریتم به مشکل برخوردم».

لحظه بزرگ بعدی مسابقه، یعنی صحنه اخراج شدن ویرجیل فن دایک هم، تا حد زیادی به گوردون بر می‌گردد. نیوکاسل بعد از پس گرفتن توپ در زمین خودی، جناح بازی را به سمت چپ تغییر داد تا گوردون در نبردی تک به تک با الکساندر آرنولد قرار بگیرد.

او از پشت سر ژوئلینتون که واتارو اندو را با خودش عقب می‌برد، در عرض حرکت می‌کند و با پاسی که می‌فرستد، شکافی در بین مدافعان مرکزی لیورپول ایجاد می‌کند.

فن دایک پایش را به سوی الکساندر ایساک دراز می‌کند و به دلیل خطای نفر آخر، با کارت قرمز جریمه می‌شود.

بازی مستقیم گوردون، در نیمه دوم هم ادامه داشت. او به الکساندر آرنولد اجازه آرام گرفتن نداد و طی همان ۹۰ ثانیه ابتدایی، دو بار او را دریبل زد. بار اول، او به سمت بیرون محوطه رفت و با پای چپ ارسالی زمینی به درون محوطه داشت که توسط جو گومز دفع شد.

دفعه بعد، او در کنار خط عرضی زمین به داخل زد و پاس رو به بیرونی برای ایساک فرستاد.

بی رحمی گوردون در زمان صاحب توپ بودن، به یک ابزار دفاعی هم تبدیل شد. نیوکاسل می‌توانست به راحتی لیورپول را عقب بنشاند و توپ را در نیمه زمین آن‌ها حفظ کند؛ در واقع دفاع کردن از طریق حمله.

اینجا یک مثال در همین زمینه داریم.

گوردون یک‌بار دیگر توپ را مستقیما از بوتمان تحویل می‌گیرد و با سرعت به سمت آرنولد می‌تازد.

او با توپ به یک سوم دفاعی حریف می‌رسد و پس از چند بار پا عوض کردن، توپ را به ژوئلینتون پاس می‌دهد. ظرف یک پاس و ۱۰ ثانیه، نیوکاسل توانست لیورپول را از میانه میدان به عقب براند.

گوردون در این بازی بیشترین حمل توپ رو به جلو (۱۲) و دریبل (۶) را در بین بازیکنان ترکیب اصلی نیوکاسل داشت. همچنین آلمیرون (۶) تنها بازیکنی بود که بیش از او (۴) شوت زد. با این حال، ایساک (۵) تنها بازیکن ترکیب اصلی نیوکاسل بود که کمتر از گوردون (۲۴) پاس فرستاد. این مسابقه‌ای عالی برای او بود.

گوردون پس از بازی گفت: «واقعا از هر جهت حس خوبی دارم: ذهنی، جسمانی، احساسی. حالم خیلی خوب است و واقعا اعتماد به نفس دارم. به تدریج با سیستم تیم، بیشتر و بیشتر سازگار می‌شوم».

هاو هم در مورد بازی گوردون گفت: «شاهد پیشرفت همه جانبه‌ای، به طور ویژه از نظر آمادگی جسمانی‌اش هستیم. او محکم، قوی و متعهد است. عملکرد امروزش فوق العاده بود. به نظرم سرعتش واقعا چشمگیر بود و همه شاهد نگرش رو به جلوی او بودند».

بازیکنان تعویضی همیشه تعادل مسابقه را بر هم می‌زنند ولی به میدان آمدن هاروی بارنز _وینگری که استاد یک-دو کردن و ضربات به سوی تیر دورتر است اما دریبل‌زن نیست_ به معنی خروج یکی از عناصر کلیدی خط حمله نیوکاسل بود.

اما بارنز از نظر دفاعی هم آن مشارکت گوردون را نداشت.

بارنز برای پرس کردن مدام به کنار زمین مایل می‌شد تا مسیر بین یارل کوانساه و الکساندر آرنولد را مسدود کند ولی این باعث می‌شد مدافع میانی ۲۰ ساله قرمزها به راحتی بتواند توپ را به جلو بفرستد و از شکاف میان بارنز و ژوئلینتون بهره ببرد. بدین ترتیب، محمد صلاح در هاف اسپیس سمت راست زمین، بیشتر صاحب توپ شد و لیورپول توانست نونینز را پشت سر برن صاحب توپ کند.

همین اتفاق در گل تساوی بخش هم رخ داد و این‌بار توپ توسط الکساندر آرنولدی ارسال شد که گوردون او را خنثی کرده بود.

هاو باور داشت که فرصت‌های از دست رفته، در نهایت به ضرر تیمش تمام شده است. در اینجا باید اشاره کرد که بارنز در زمان ۱-۰ بودن نتیجه، فرصتی عالی برای تمام کردن کار حریف را از دست داد.

او در یک ضد حمله و هنگام پاس در عمق ژوئلینتون، به پشت سر الکساندر آرنولد رسید.

دو هفته قبل، بارنز در موقعیتی تقریبا مشابه در همین نیمه از زمین، برای کالوم ویلسون پاس گل فرستاد؛ پاسی به پشت خط دفاعی، یک پاس در عرض و یک ضربه پایانی ساده. اما این‌بار، او توپ را به ویلسون پاس نداد، بلکه وارد محوطه شد و سپس تعلل کرد تا کوانساه و گومزی که توپ را دفع کرد، به او نزدیک شوند.

موثر بودن به عنوان یک یار تعویضی، به ویژه در مسابقه‌ای با این حساسیت و هیجان، به شدت دشوار است و زیر ذره‌بین قرار دادن بارنز هم به دور از انصاف. زمانی که آن فرصت نصیبش شد، او ۶ دقیقه بود که در زمین حضور داشت و این تازه پنجمین مرتبه‌ای بود که صاحب توپ می‌شد.

هاو پس از بازی گفت: «ما باید به نیمکت‌مان اعتماد کنیم؛ ما باید به بازیکنان با کیفیت‌مان اعتماد کنیم. من نمی‌توانم در چنین موقعیتی از به میدان فرستادن آن‌ها بترسم. گاهی پس از چنین تغییرهایی، اوضاع طبق محاسبات پیش نمی‌رود ولی اگر همان بازیکنان را درون زمین نگه می‌داشتیم هم ممکن بود چنین اتفاقی بیافتد. فوتبال همین است».

همان‌طور که هاو اذعان کرده است، حالا که همه چیز را دیده‌ایم، قضاوت کردن درباره تعویض‌ها خیلی ساده‌تر است. این یازدهمین برد پیاپی کلوپ مقابل هاو بود که طولانی‌ترین روند پیروزی یک سرمربی لیگ برتری مقابل سرمربی دیگری در تاریخ این مسابقات است.

این بازی حس یک دژاوو را به همراه داشت؛ درست مثل همین مواقع فصل قبل که نیوکاسل در آنفیلد جلو افتاد و در نهایت ۲-۱ شکست خورد.

شاید هاو دفعه بعد قبل از تعویض کردن گوردون، باید دوباره به تصمیمش فکر کند.