نمیدونم سال ۷۳ بود ۷۴ بود...
فک کنم ۷۳؛ من اون زمان ۷ سالم بود و چه ذوقی برای این فیلم داشتم خیلی معروف شده بود و بخاطرش صف میکشیدن
و من باورم نمیشه اینهمه سال گذشت!!!
حدودا ۳۰ سال
تو این مدت کیا از دنیا نرفتن کیا نیومدن...
چه اتفاقاتی رخ داد
عمر مثل طوفان میمونه
ولی اون زمان زندگی خیلی قشنگ تر بود چون صفا بود صمیمیت بود فضای لعنتی مجازی خرابش کرد
آلودگی هوا نبود... ماشینا رنگارنگ بودن
اون زمان مردم انقدر روحشون مرده نبود پیکان نارنجی بود آبی بود، سبز فسفری و... شهر رنگارنگ بود چون مردم روح داشتن
الان چی همش ترافیک آلودگی آدم رانندگی میکنه میبینه همه ماشینا یا سیاهن یا سفید
البته اون موقع ام اینطور نبود اصلا که وضع خیلی خوب باشه ولی مردم شاد بودن
ما هیچ چیز خاصی نداشتیم ولی الان بچه ها افسردن چون ما ی بادکنک هم بهمون میدادن انقدر ندیده بودیم ذوق میکردیم باعث خلاقیت میشد
ی خونه حیاط دار با ی توپ پلاستیکی تا شب بازی میکردیم ی عالمه هم مشق داشتیم!
خیلی اذیت میکردن گاهی تو ۱ متر برف باید میرفتیم مدرسه اون زمان انقدر برف می‌بارید گاهی تعطیل نمیکردن
تونل میزدیم پارو میکردیم یادش بخیر چه روزگاری بود
بعد برچسب و کارتهای بازیکنای فوتبال پشت آدامسها که جمع میکردیم...
ولی الان چی؟
خونه ها همه شده آپارتمانی
همه بچه ها ی گوشی دستشونه صبح تا شب تو تختشون به این نگاه میکنن اینم شد زندگی؟!!!
با اینکه خیلی امکانات بیشتری دارن ولی از پدر مادرشون طلبکارن احترام نمی‌ذارن و اون خلاقیت رو ندارن
ولی ما با ی مداد رنگی فکر میکردیم دنیا رو بهمون دادن
خونه ها آپارتمانی فضای مجازی ترافیک و... همه چیز خراب شد من حاضرم قسم بخورم پیش بچه های الان که م
ما خیلی خوش تر بودیم خیلی شادتر بودیم با اینکه اصلا امکانات شما رو نداشتیم
الان اینهمه هم که گرونیه شماها خیلی نسبت به ما تو اماکانتید
ما با ی بستنی بال درمیاوردیم از خوشحالی
البته من تک فرزند بودم که اون زمان چیز نایابی بود!!!
اون زمان همه حداقل ۳ ۴ بچه رو داشتن
برای همین نسبت به بچه ها زمان خودم راحت تر بودم
ولی جالبه اینهمه چیز که تغییر کرد یچیز تغییر نکرد چند وقت پیش خوندم فیلم کلاه قرمزی و پسرخاله هنوزم (با احتساب تورم) پرفروش ترین فیلم تاریخ ایرانه!
