اختصاصی طرفداری | از مهم‌ترین دیدار هفته دوم لیگ برتر انگلیس، منچستریونایتد میهمان تاتنهام پوستکوعلو بود. نبردی که تقریبا متعادل دنبال شد اما این تاتنهام بود که از فرصت‌های بدست آمده نهایت بهره را برد. دیداری که با نتیجه 2-0 به اتمام رسید و تاتنهام با سرمربی استرالیایی جدید خود توانست گامی بلندپروازانه بردارد و شیاطین سرخ تحت هدایت اریک تن‌هاخ حالا تحت فشار رسانه‌ها قرار گرفته است. در همین راستا نگاهی داریم نگاهی تحلیلی داریم به اتفاق‌های این مسابقه:
ترکیب و چینش دو تیم
تاتنهام میزبان همانند دیگر دیدارهای خود زیرنظر سرمربی جدیدش با سیستم 1-3-2-4 وارد زمین شد. تفاوت ترکیب این تیم نسبت به دیدار افتتاحیه برابر برنتفورد به سمت راست خط دفاعی برمی‌گردد که پدرو پورو جایگزین امرسون رویال شده بود و پاپه مطر سار نیز جانشین اولیور اسکیپ برای زوج ایو بیسوما در میانه میدان شد. سیستمی که در زمین به نظر می‌رسید به حالت 3-3-4 اجرا شده است.
از طرفی منچستریونایتد هیچ تغییری در ترکیب خود ایجاد نکرده بود و با سیستم 1-3-2-4 وارد زمین شد. سیستمی که در ابتدا وبسایت منچستریونایتد اعلام کرد 1-4-1-4 است اما با حضور میسون مونت کنار کاسمیرو در میانه میدان ثابت شد که این تیم با سیستم 1-3-2-4 به میدان رفته است.
پرسینگ؛ سر لوحه هر دو تیم برای این مسابقه بود!
منچستریونایتد از ثانیه اول سعی داشت با پرس در خط حمله خود، بیشترین فشار را به خط دفاع تاتنهام اعمال کند. در صحنه زیر کاملاً مشخص است که منچستریونایتد در زمین با سیستم 1-3-2-4 بازی می‌کند و مارکوس رشفورد وظیفه مارک کردن کریستین رومرو را دارد. برونو فرناندز نیز از پشت رشفورد جدا می‌شد و به سمت میکی فن در فن حرکت می‌کرد. دو وینگر نیز قصد داشتند تا مالکیت فولبک‌های اسپرز را به حداقل برسانند.
از نکات دیگر پرس، ظرافتی بود که منچستریونایتد در اجرای آن به عمل می‌آورد. در عکس زیر، آلخاندرو گارناچو توپ را از دست می‌دهد و به جای اینکه به سمت کریستین رومرو که صاحب توپ است برود، فوراً به سمت پدرو پورو می‌رود تا به نوعی نشان دهد که سرمربی هلندی این اجازه را نمی‌دهد که بازیکن خارج از محدوده خود عمل کند.
تاتنهام نیز رفته رفته خود را پیدا کرد و سعی کرد بیشترین محدوده پرسینگ خود را به خط هافبک بیاورد. در صحنه زیر که آرون ون بیساکا قصد دارد توپ را پرتاب کند، ایو بیسوما متوجه می‌شود که میسون مونت آزادانه در خط هافبک حرکت می‌کند و سریع دست به کار می‌شود و او را مارک می‌کند.
دو تیم برای فرار از پرس حریف، چگونه ضدپرس خود را ارائه می‌کردند؟
مهم‌ترین اصل برای فرار از پرس و فشاری که تیم حریف بر شما اعمال می‌کند، نحوه اجرای ضدپرس است. راه‌حل تاتنهام، بالا آمدن فولبک‌ها بود تا وینگرهای منچستریونایتد را با خود به حرکت دربیاورند و ایو بیسوما به عقب می‌آمد و سعی می‌کرد از دروازه‌بان تیم یعنی ویکاریو توپ دریافت کند و با حرکت پابه‌توپ خود و بازیسازی از عقب زمین پرس شیاطین سرخ را در هم بشکند.
منچستریونایتد اما با حضور دروازه‌بانی مثل آندره اونانا سعی کرد با آرامشی بیشتر نسبت به اسپرز در امر کانترپرس عمل کند و این سنگربان کامرونی با پاس‌های عمقی خود به راحتی توپ را از بین بازیکنان متعدد تاتنهام عبور می‌داد تا پایه‌گذار اصلی کانترپرس و موقعیت‌های شیاطین سرخ باشد.
عمق حریف برای منچستریونایتد و کناره‌ها برای تاتنهام
منچستریونایتد برای به ثمر رسیدن حملات خود سعی داشت تا عمق تیم تاتنهام را هدف بگیرد. این تیم با استفاده از پاس‌های بلند و در عمق در تلاش بود تا با استفاده از سرعت و فرار از آفسایدهای مارکوس رشفورد، برروی دروازه گولیلمو ویکاریو خطرآفرین ظاهر شود. لوک شاو با حرکات خود از سمت چپ بارها و بارها پاس‌های بلند در عمقی را فرستاد که در صحنه زیر یکی از آن‌ها را ملاحظه می‌کنید که توسط مدافعان تاتنهام بلاک شد.
در دیگر صحنه نیز وقتی که برروی هافبک پرتغالی منچستریونایتد خطا می‌شود این بازیکن فوراً از جای خود بلند می‌شود و با پاس در عمق خود سعی دارد که دفاع حریف را غافلگیر کند و حرکت مارکوس رشفورد را از میان دو مدافع به خوبی می‌بیند. موقعیتی که در ادامه برای منچستریونایتد مفید واقع نمی‌شود.
در مقطعی نیز آندره اونانا از دروازه بیرون آمد و با پاسی بلند و در عمق آلخاندرو گارناچو را به خوبی صاحب توپ کرد و صحنه‌ای تماشایی و جذاب را برای فوتبال‌دوستان خلق کرد!
تاتنهام نیز در نیمه اول و در ضدحملات سعی کرد که کناره‌های منچستریونایتد را هدف بگیرد یا به عبارتی به سراغ «فضای پشت فولبک‌ها» برود. در صحنه زیر جیمز مدیسون با حرکات زیبای خود موفق می‌شود دو بازیکن منچستریونایتد را از مقابل بردارد و سون هیونگ مین را که پشت سر فولبک پیشتاخته منچستریونایتد قرار دارد، صاحب توپ می‌کند. حرکتی که با تیزهوشی واران همراه می‌شود و هر چند که ستاره کره‌ای این مدافع را از مقابل برمی‌دارد اما این تیم به گل نمی‌رسد.
همچنین آن‌ها از فاصله میان آرون ون بیساکا و رافائل واران به خوبی استفاده کردند و با پاس‌های مستقیم بازیکنانی که در آن فضای خالی حضور داشتند را صاحب توپ می‌کردند. به عنوان مثال در چهلمین دقیقه این مسابقه، دستینی اودوجی میان فولبک راست و مدافع میانی راست منچستریونایتد قرار می‌گیرد و میکی فن در فن با دید بالای خود این بازیکن را صاحب توپ می‌کند که با دخالت آندره اونانا این موقعیت نیز به جایی نمی‌رسد.
در نیمه دوم و به نوعی پس از گل اول تاتنهام چه نکاتی در دو تیم متفاوت بود؟
تاتنهام که بیشتر حملات خود را در نیمه اول از سمت چپ خود و پشت سر آرون ون بیساکا شکل داده بود، در نیمه دوم سعی کرد از سمت دیان کولوسفسکی بار دیگر شانس خود را امتحان کند که این بار با موفقیت همراه شد و این تیم توانست در دقیقه 49 به گل برسد.
از طرفی منچستریونایتد پس از گل خورده سعی کرد که جلوتر برود که این موضوع در سبک بازی دو هافبک خود یعنی کاسمیرو و میسون مونت تاثیرگذار بود و این دو بازیکن که در نیمه اول بسیار عقب بازی می‌کردند، در نیمه دوم و پس از گل دریافتی بسیار در فضای جلوتری قرار گرفتند. لوک شاو نیز بیشتر در امور تهاجمی فعال بود.
منچستریونایتد که نیمه اول و به دلیل باز بازی کردن تاتنهام عمق این تیم را هدف گرفته بود، در نیمه دوم و در شرایطی که تاتنهام کاملاً در حالت دفاعی قرار داشت و فضاها را بسته بود، به گوشه‌های زمین روی آورد و به همین دلیل مارکوس رشفورد دیگر در میانه زمین حضور داشت و همزمان و هم‌راستا با لوک شاو حرکت می‌کرد.
تاتنهام نیز در ضدحملات نشان می‌داد که به اختلاف یک گل بسنده نکرده است و باز هم فضای بین آرون ون بیساکا و رافائل واران را برای ضدحملات خود هدف گرفته بود. فضایی که در نیمه اول و به طرز مبتدیانه و فاحشی باز بود و اریک تن‌هاخ و تیم خود هیچ علاقه‌ای به پوشش آن فضا نداشتند! در عکس زیر اودوجی پاس یک را به سون داد و به عمق زد و پاس دو را به راحتی دریافت کرد! موقعیتی که به لطف سیو آندره اونانا از دست رفت.
اصرار این تیم برای استفاده از این فضا سرانجام گل دوم را به ارمغان آورد! حرکت پریشیچ و با نفوذ بن دیویس همراه شد. دقیقا دو بازیکنی که به جای سون و اودوجی وارد زمین شدند و توپ پس از برخورد به پای دیویس به لیساندرو مارتینز برخورد کرد تا این مدافع آرژانتینی به اشتباه دروازه تیم خود را باز کند.
نتیجه گیری
منچستریونایتد با ارائه نمایشی نه چندان خوب موفق شد چند موقعیت را خلق کند ولی به طور کلی در دو هفته‌ای که گذشت نشان داد که فعلاً راه زیادی برای بازگشت به قدرت را دارد و از طرفی تاتنهام با پیروزی برابر شیاطین سرخ و با بازی حساب‌شده، نشان داد که در آینده و با اتکا به آنژ پوستکوعلو می‌تواند خاطرات سال‌های نه چندان دور خود که با مائوریتسیو پوچتینو رقم خورده بود را جبران کند و چه بسا به 15 سال طلسم جام نگرفتن خود پایان دهد. همچنین باید ببینیم که شرایط دو تیم وابسته به مسائل بدنسازی و پیش فصل بوده است و در ادامه فصل دستخوش تغییر می‌شود یا مسیری مشابه اکنون را پشت سر خواهند گذاشت؟
