تیم فوتبال آرسنال روز شنبه گذشته در دیداری جذاب و مهیج در ورزشگاه لندن به مصاف ناتینگهام فارست رفت. دیداری که در چارچوب هفته اول لیگ برتر انگلیس در فصل 2023/24 برگزار شد. آرسنال با مصدومیت خرید جدید خود یعنی یورین تیمبر پیروزی تلخی را پشت سر گذاشت و از طرفی گل دقایق پایانی ناتینگهام فارست، شوکی را به نایب قهرمان فصل گذشته فوتبال جزیره وارد کرد و آنها در دقایق پایانی با قدرت ریسک پایین‌تری به بازی ادامه دادند. به همین بهانه نگاهی داریم به نکات آنالیزی این مسابقه:
ترکیب ابتدایی دو تیم و تغییرات درون زمین!
آرسنال با همان سیستم 3-3-4 همیشگی وارد زمین شد. یورین تیمبر پس از درخشش در دیدار برابر منچسترسیتی، دوباره در پست فولبک چپ به کار گرفته شد و توماس پارتی در پست فولبک راست حاضر شد. تصمیمی که از سوی میکل آرتتا مشخص بود. این بازیکن دقیقا وظایفی را انجام می‌داد که الکساندر زینچنکو در سمت چپ زمین برعهده داشت. از کناره‌ها به وسط زمین ملحق شدن و کمک به چینش خط هافبک و بازیسازی از عقب زمین. از طرفی نیز ناتینگهام فارستِ استیو کوپر با سیستم 3-4-3 که قابلیت تبدیل به سیستم 1-2-4-3 را دارد، وارد زمین شد. دنیلو و مورگان گیبز وایت دو بازیکنی بودند که بیشتر دوران فوتبالی خود را در پست هافبک گذرانده‌اند و حضور آنها در خط حمله نشان می‌دهد که این دو بازیکن قرار است دائماً در بین این دو پست دوندگی بالایی داشته باشند.
توماس پارتی در میانه زمین حضور دارد و با دکلان رایس، کای هاورتز و مارتین اودگارد خط هافبک لوزی شکلی را تشکیل می‌دهند و از طرفی یورین تیمبر به عقب می‌رود تا سیستم سه دفاعه را شکل دهند. به نوعی آنها با سیستم 3-1-2-1-3 بازی می‌کردند. کای هاورتز جلوترین هافبک آرسنال بود و از طرفی اودگارد و رایس در یک راستا و جلوتر از توماس پارتی بازی می‌کردند.
برای تیم ناتینگهام فارست اما چون این تیم مالکیت را به توپچی‌ها داده بود و قصد داشتند که به سیستم دفاع-ضدحمله روی بیاورند، 1-4-5 به دفاع می‌پرداختند. به جایگیری مورگان گیبز وایت و دنیلو دقت کنید. این دو بازیکن در کناری‌ترین نقطه خط هافبک حضور دارند تا بلافاصله پس از گرفتن توپ، از کناره‌ها به سمت زمین آرسنال هجوم بیاورند.
جنگ میانه میدان؛ مهم‌ترین اصل این مسابقه!
آرسنال برای بازپس‌گیری توپ و اجازه ندادن به ناتینگهام فارست برای ایجاد ضدحمله، به پرس دونفره روی آورد. پرسی که وابسته به موقعیت بازیکن صاحب توپ است. به عنوان مثال اگر پرس در سمت چپ زمین شکل بگیرد، گابریل مارتینلی و دکلان رایس به سمت بازیکن می‌روند. در صحنه زیر که در دقایق ابتدایی مسابقه ثبت شده است، در سمت راست این بوکایو ساکا و مارتین اودگارد هستند که به سراغ بازیکن حریف می‌روند.
کلیدی‌ترین نقش برای جلوگیری از ضدحمله را گرانقیمت‌ترین خرید تاریخ توپچی‌ها یعنی دکلان رایس انجام می‌داد. در صحنه زیر توپ لو می‌رود و بازیکنان فارست فوراً به سمت میانه زمین در حال حرکت هستند. اینجاست که دکلان رایس وارد عمل می‌شود و به طرف بازیکن صاحب توپ می‌رود. توماس پارتی و بن وایت نیز سمت راست او را احاطه می‌کنند و مارتین اودگارد نیز به کمک هافبک انگلیسی می‌رود و به سرعت توپ را پس می‌گیرند تا از ضدحمله عناصر سرعتی شاگردان استیو کوپر جلوگیری کنند.
ناتینگهام اما حرکتی جالب را برای گرفتن توپ از بازیکنان آرسنال انجام می‌داد. این تیم با دفاع خطی پنج نفره سعی در تخریب بازی توپچی‌ها داشتند و از طرفی سعی می‌کردند با این دفاع بالا بازی کنند تا خط هافبک آرسنال را تحت تاثیر قرار بدهند.
چینش مثلثی که در عکس بالا نیز ملاحظه کردید، باعث می‌شود تا بازیکن آرسنال یک فضای خالی را بین سه بازیکن حریف مشاهده کند و به سمت فضای مدنظر حرکت کند و این یعنی یک تله برای بستن فضاهای خط هافبک متعدد آرسنال! در عکس زیر نیز ملاحظه می‌کنید که بازیکنان فارست دو مثلث را تشکیل داده‌اند تا تیم حریف نتواند بازیسازی خود را از خط هافبک شکل دهد و ادی انکتیا با دوندگی بالای خود به عقب می‌آید و سعی می‌کند و استارتی را از بین فضای ایجاد شده بزند و هاورتز نیز یک خط جلوتر رفته است. توماس پارتی که از سمت راست به میانه زمین آمده است، عقب تر از بازیکنان فارست بازی می‌کند تا در تله آنها گیر نکند. لازم به ذکر است که دکلان رایس نیز عقب‌تر می‌آید تا به ضدپرس کمک کند.
دو تیم به چه شکل خطرآفرین ظاهر شدند؟
آرسنالِ آرتتا هنگامی که شرایط را در خط هافبک بسیار سخت دید، تصمیم گرفت به کناره‌ها برود و از آنجا حملات را شکل دهند. در صحنه زیر توماس پارتی در سمت راست نزدیک به محوطه ناتینگهام صاحب توپ است و بوکایو ساکا را ملاحظه می‌کنید که از هافبک غنایی درخواست می‌کند تا توپ را به او بسپارد. در ادامه نیز حرکت این ستاره انگلیسی به کرنر منجر می‌شود.
گل اول آرسنال توسط ادی انکتیا نیز از اصرار آرسنال بر بازیسازی از کناره‌ها بدست آمد. حرکت گابریل مارتینلی در سمت چپ زمین باعث می‌شود تا دو مدافع درگیر او شوند و همین کافی‌ست تا وینگر برزیلی و خوش‌تکنیک آرسنال توپ را به زیبایی از بین دو بازیکن عبور دهد. این عبور توپ باعث می‌شود تا ناتینگهام دیگر دفاع خطی و منسجمی نداشته باشد و انکتیا با استفاده از فضایی مناسب توانست آرسنال را به گل برساند.
در مواقعی نیز بازیکنان آرسنال سعی داشتند تا توپ را به کناره‌ها ببرند و با حرکتی عرضی به بازیکن هم‌تیمی اشاره کند که موازی با او حرکت کند و با ایجاد فضایی خوب، توپ را در عمق ارسال کند. همانند حرکت بوکایو ساکا و پاس او برای ادی انکتیا که موقعیت آرسنال توسط دروازه‌بان سابق آنها یعنی مت ترنر جمع شد.
ناتینگهام فارست سعی داشت از دفاع بالا آمده آرسنال استفاده کند. آرسنال بدون برنامه تیم خود را بالا نگه می‌داشت و در یکی از صحنه‌ها این امکان وجود داشت که دروازه آنها در کمال ناباوری باز شود. ضربه سر محکم بازیکن ناتینگهام در خط هافبک باعث شد تا برنان جانسون به راحتی با آرون رمزدیل تک‌به‌تک شود. موقعیتی که مهاجم ولزی به بیرون زد.
حرکات زیاد بازیکنان آرسنال برای ایجاد روزنه کافی بود!
وقتی به گل بوکایو ساکا نگاه می‌کنیم، تنها می‌توانیم به نبوغ ساکا و سوپرگلی که زده است اشاره کنیم. کافی‌ست کمی درصد ذره‌بین خود را بیشتر کنیم تا بتوانیم آن را گلی تاکتیکی بخوانیم. جابجایی بازیکنان آرسنال باعث می‌شد تا بازیکنان ناتینگهام با یارگیری نفر به نفر به سمت آنها حرکت کنند اما آنها از یک نکته غافل می‌شوند. فضایی که به بازیکن صاحب توپ می‌دهند! ادی انکتیا پیش از اقدام ساکا برای شوتزنی به سمت راست محوطه می‌رود و دو بازیکن رو محو حرکت خود می‌کند و این همان فضایی‌ست که ستاره انگلیسی برای زدن شوت‌های خود نیاز دارد.
در صحنه‌ای دیگر هنگامی که بن وایت صاحب توپ است، کای هاورتز نزدیک به یورین تیمبر حرکت می‌کند. این حرکت باعث می‌شود تا بازیکنی که قصد داشته فولبک هلندی را مارک کند به سمت هافبک آلمانی حرکت می‌کند و حالا فضا برای نفوذ یورین تیمبر به طور کامل باز است. ادی انکتیا نیز پیش‌تر سعی کرده بود در عمق با حرکت خود یک مدافع را از جریان تدافعی خارج کند. در نهایت اما بن وایت این فضا را به درستی ندید و نتوانست باعث خلق موقعیت شود.
در نیمه دوم چه نکاتی نسبت به نیمه اول متفاوت بود؟
آرسنال در نیمه دوم سعی داشت فشار را بر ناتینگهام بیشتر کند. چرا که می‌دانست که آنها در نیمه دوم به شدت دنبال گلزنی خواهند بود. به همین دلیل بن وایت و توماس پارتی به جلوتر می‌آمدند تا فضا را برای خط هافبک حریف تنگ‌تر کنند.
پس از خروج یورین تیمبر، تاکهیرو تومیاسو که وارد زمین شده بود، با دکلان رایس جابجایی‌های بسیار زیادی را شکل داد. رایس که در نیمه اول هم بسیار متمایل به سمت چپ بازی می‌کرد، در نیمه دوم سعی می‌کرد کاملاً به سمت چپ زمین برود و تومیاسو به میانه زمین می‌آمد و این جابجایی به جلوگیری ضدحمله ناتینگهام از کناره‌ها کمک می‌کرد و از طرفی هافبک انگلیسی سعی می‌کرد در موقعیت‌های مختلف به جای فولبک تیم به محوطه جریمه نفوذ کند. در صحنه زیر نیز اودگارد سعی داشت توپ را به محوطه جریمه بفرستد که توپ بلاک شد.
ناتینگهام فارست در نیمه دوم تیم خود را خیلی بالاتر آورد و دیگر از حالت تدافعی خود فاصله گرفته بود. در عکس زیر ملاحظه می‌کنید که آنها با سیستم 3-3-4 سعی دارند که به جلو بروند و توپ را از آرسنالی که دیگر نیازی به گل زدن ندارد، بگیرند. آنها کماکان آرایش مثلثی خود در میانه زمین را نیز حفظ کرده بودند.
از دیگر بی‌نظمی‌های آرسنال در خط دفاعی و باز بازی کردن، به گل ناتینگهام فارست برمی‌گردد. تایوو آوونیی توپ را برمی‌گرداند و خود به سمت جلو حرکت می‌کند و آنتونی الانگا که توپ را دریافت می‌کند به طرز عجیبی کسی را مزاحم خود نمی‌بیند و 50 متر را به راحتی با توپ حرکت می‌کند. دو بازیکن با آوونیی حرکت می‌کنند ولی توانایی این را ندارند که اجازه ندهند که توپ به او برسد. ساکا و رایس تازه بعد از ورود الانگا به بخشی زیادی از زمین آرسنال به سمت او حرکت می‌کنند و این طرز بازیکنان آرسنال در دفاع، نگران‌کننده است و به نوعی آنها بسیار بی‌برنامه به سمت بالا هجوم می‌آورند و با یک ضدحمله راحت می‌توان دفاع از هم گسیخته آنها را از مقابل برداشت.
پس از گل دقایق پایانی ناتینگهام فارست شرایط دو تیم چه فرقی کرد؟
ناتینگهام فارست که اختلاف را در حداقلی‌ترین حالت ممکن می‌دید، با سیستم 4-3-3 به حملات خود در دقایق پایانی ادامه می‌داد. دو وینگ بک به عنوان وینگر حاضر می‌شدند و آنتونی الانگا در کنار تایوو آوونییی به عنوان دو مهاجم نوک حضور داشتند و سعی می‌کردند با حرکات در عمقی به خط دفاع آرسنال لطمه وارد کنند. مانگلا در کنار یاتس و گیبز وایت، سه هافبکی بودند که جلوتر از دفاع سه نفره حاضر بودند.
آرسنال پس از دریافت گل که سه امتیاز خود را در خطر می‌دید، عقب‌تر نشست و با سیستم 2-4-4 سعی داشت که از دروازه خود محافظت کند. همانند دیدار برابر منچسترسیتی در چارچوب سوپرجام انگلیس، کای هاورتز در کنار مارتین اودگارد زوج خط حمله برای امر پرسینگ بودند. بن وایت، گابریل ماگالایش، ویلیام سالیبا و تاکهیرو تومیاسو 4 مدافعی بودند که پشت خط هافبک بوکایو ساکا، توماس پارتی، دکلان رایس و لیاندرو تروسار، بازی می‌کردند. به طور کلی وینگرها عقب‌تر رفته بودند و به خط هافبک ملحق شده بودند تا با استفاده از این حرکت علاوه بر تقویت خط هافبک و دفاع، به خوبی آمادگی برای ضدحمله را داشته باشند.
نتیجه گیری
ناتینگهام فارست با ارائه بازی برنامه ریزی شده سعی داشتند که از نقاط ضعف آرسنال استفاده کنند و در امور دفاعی نیز بسیار خوب عمل کردند. در بحث تهاجمی اما این تیم باید در بازی‌های پیش رو بهتر عمل کنند (همانند اتفاقی که در دیدار شب گذشته برابر شفیلد یونایتد رخ داد). آرسنالِ تحت هدایت میکل آرتتا با مارک ساده بازیکنان کلیدی خود در دیدار اول با مشکلاتی مواجه شد و این مورد در دیدار برابر تیم‌های بزرگ برای آنها گران تمام خواهد شد و از طرفی نکته‌ای که بارها ذکر شد، بالا آمدن بی هدف خطی دفاعی آرسنال است و این تیم در ضدحملات با مشکلات ابتدایی و عجیبی مواجه است و باید ببینیم در هفته‌های آتی این مسائل برای دو تیم به چه شکل رقم خواهد خورد.
تمامی نکات داخل این پست به همراه عکس‌های داخل مقاله نیز (به جز عکس ترکیب که از وبسایت فوتموب برداشته است)، توسط اینجانب (پرهام حمیدی) نوشته و ادیت شده است و این پست در هیچ سایت داخلی یا خارجی دیکری وجود نداشته است.
