| ماجرای علی عبده؛ موسس بولینگ عبده و باشگاه پرسپولیس |
علی عبده با نام کامل علی محمد عبده، در مرداد ماه ۱۳۰۳ در بروجرد به دنیا اومد. عبده در دبیرستان به ورزش علاقه مند شد و تونست عناوینی مثل قهرمانی دوچرخه سواری، دو میدانی، پرش از ارتفاع و... رو بدست بیاره.
عبده در ۱۷ سالگی برای اولین بار به جلسه تمرینی رشته ورزشی بوکس رفت و بعد ی مدت کوتاه به بوکس علاقه مند شد. پیشرفتش تو این رشته فراتر از انتظار بود و قهرمانی ها و موفقیت های زیادی رو تونست در رشته ی بوکس به دست بیاره.
سال ۱۳۲۸ عبده برای ادامه تحصیل به آمریکا رفت، مقصد عبده واشنگتن و دانشگاه کالج میرلند پارک بود. علی در دوران تحصیلش هم ورزش رو پیگیری کرد و تونست قهرمان بوکس آموزشگاه های ایالت دی سی بشه.
عبده تو این سال ها موفقیت های ورزشی بسیار زیادی کسب کرد و در اخر تصمیم گرفت با کوله باری از تجربه به ایران برگرده.
* افتخارات و عناوین علی عبده :
۱- قهرمان بکس ایران - وزن اول (دوبار)
۲- قهرمان بکس ایران - وزن دوم (یکبار)
۳- قهرمان بکس ایران - وزن سوم (دوبار)
۴- قهرمان بکس دانشگاههای ایالت DC (واشنگتن - آمریکا)
۵- قهرمان مسابقات دستکش طلایی ایالت DC (واشنگتن - آمریکا)
۶- قهرمان دسته نیمه سنگین بکس ایالت DC و کاپیتان تیم مشتزنی (واشنگتن - آمریکا)
۷- قهرمان دوچرخه سواری کشور - مسابقات هشت کیلومتر
۸- رکوردار پرتاب وزنه و پرش ارتفاع آموزشگاههای ایران - دوره متوسطه
۹- کاپیتان تیم های والیبال باشگاه دارایی و دبیرستان شرف
۱۰- عضویت در تیم بسکتبال منتخب آموزشگاههای تهران
۱۱- ۷ سال ریاست فدراسیون بوکس ایران
۱۲- ۴ سال نائب ردیس اول , فدراسیون بوکس آسیا
۱۳- عضو هیئت رئیسه کمیته ملی المپیک
۱۴- عضو فدراسیون بین المللی بکس
۱۵- و ...
عبده در سال ۱۳۳۹ به ایران برگشت تا با توجه به اموخته های که از چندین سال حضور مسمتر در ورزش امریکا کسب کرده بود، به ایران خدمت کنه. بلافاصله پس از برگشتنش ریاست بوکس ایران بهش سپرده شد. چند ماه بعد هم به عنوان نایب رئیس اول بوکس آسیا برگزیده شد.
حضور عبده در راس فدراسیون مشت زنی، تحول و پیشرفت های زیادی برای رشته بوکس همراه بود و تاثیر های مثبت او به وضوح در سال های بعد نمایان شد.
و به این صورت بود که در سال ۱۹۶۳ ایرانی ها نخستین مدال طلای آسیا رو در رشته مشت زنی کسب کردند و در ادامه روند این موفقیت ها ادامه یافت.
سال ۱۳۴۰ عبده با تاسیس شرکت بازرگانی CRC که فعالیت اش در امور بازرگانی از قبیل واردات و صادرات بود رسما فعالیت های تجاری خودش رو اغاز کرد. عبده با این شرکت به سرمایه ای بیشتر از چیزی که فکر میکرد رسید، سرمایه ای که بخشی از ان با وام بانکی و بخشی با واگذاری بخشی از سهام به افراد متمول تامین میشد.
در اواخر سال ۱۳۴۰ CRC رونق گرفت و مرحله سود دهی رسید.
اوایل دهه ۴۰ شمسی جهان و جامعه ایران در حال پوست اندازی و جدایی از بافت قدیمی و سنتی خودش بود. طوفان تحولاتی که بعد از پایان جنگ جهانی دوم در سراسر جهان آغاز شده بود سرانجام به ایران نیز رسید و برپایه افزایش ارتباط کشورها، لزوم یکسری تغییرات، بوضوح احساس میشد.
گسترش خبرهای مرتبط با جام جهانی فوتبال و ظهور پدیده هایی همانند دی استفانو، پوشکاش، پله و خبر های مرتبط با اون ها به مرور فوتبال، حرف روز جامعه ی ورزش ایران نیز شد. و اینطوری بود که عبده تصمیم گرفت علاوه بر کسب و کار به عشق و علاقه ی قدیم خودش یعنی ورزش بپردازه.
تاسیس یک کلوپ تفریحی _ ورزشی به اسم بولینگ عبده در آبان سال ۱۳۴۲ نخستین حرکت عبده در راستای پرداختن به ورزش های مدرن و باشگاه داری بود. و پرسپولیس نامی بود که شخص عبده برای تیم های ورزشی وابسته به مجتمع بولینگ انتخاب کرد.
سال ۱۳۴۵ آغاز کار تیم فوتبال باشگاه در حوزه مسابقات منطقه ای و دوستانه بود. و بر این اساس هیچگونه دستمزدی به بازیکنان پرداخت نمیشد.
هیاهوی هر روزه فوتبال و رقابت داغ و پر هیجان میان باشگاههای تاج، شاهین و دارایی، عبده را بفکر انداخت تا چنانچه میسر باشد با تخصیص بودجه، نگاهی جدی تر به رشته ی پر رونق فوتبال داشته باشد. سال ۴۶ با حکم سازمان تربیت بدنی شاهین منحل شد و این اتفاق آب سردی بر رقابت داغ فوتبال در ایران بود. تلاش های انجام شده برای احیای شاهین بی نتیجه بود و ستاره ها و ملی پوش های شاهین خانه نشین شده بودند.
ابتدا شایع شده بود که سه ستاره ی شاهین (بهزادی، کلانی و کاشانی) با پاس قرارداد بسته اند، و عبده مشغول مذاکره با بقیه شاهینی ها بود. مذاکرات به سرانجام رسید و تعدادی از شاهینی ها به پرسپولیس پیوستند.
اما عبده تیم خودش رو بدون اون سه نفر کامل نمیدید و اینطوری بود که در اخرین روز های سال و طی جلسه ای میان عبده و مسئولان پاس، سرهنگ فریدون صادقی فسخ اون سه بازیکن رو پذیرفت و در اخر کلانی و بهزادی و کاشانی به پرسپولیس پیوستند.
و این شروع داستان های پرسپولیس بود، میراث ارزشمندی که عبده به یادگار گذاشت، میراثی که وظیفه حفظش اکنون بر عهده هوادارانشه...
