طرفداری | در حالی که تاتنهام برای شروع یک دوران جدید تحت هدایت آنژ پوستکوعلو آماده می‌شود و از طرفی انتهای داستان هری کین در اسپرز همچنان مشخص نیست، چند سوال بی‌پاسخ در خصوص این تیم در آستانه آغاز رقابت‌های 24-2023 ذهن علاقه‌مندان به فوتبال را درگیر می‌کند. در این‌جا، 5 پرسش کلیدی را مطرح خواهیم کرد تا در نهایت متوجه شویم که تاتنهام در فصل پیش رو تا چه حد می‌تواند موفق باشد و با سرمربی جدید خود چه چالش‌هایی را در پیش رو خواهد داشت. با طرفداری همراه باشید.
پیش از شروع مطلب، قسمت‌های قبلی را از دست ندهید:
1- تاتنهام باید با هری کین چه کار کند؟
توپ اکنون بیش از هر زمانی در زمین هری کین است. ستاره اسپرز تنها 1 سال از قراردادش باقی مانده و به تاتنهام گفته دیگر مانند قبل برای تمدید قرارداد اشتیاق و عجله ندارد. اما چرا؟ توجیه کین چیست؟
با نگاه به کارنامه تاتنهام، خصوصاً در فصل اخیر، درک بیش‌تری نسبت به شرایط هری کین پیدا می‌کنیم. اسپرز در فصل گذشته در لیگ برتر هشتم شد و بدین ترتیب بلیت هیچکدام از رقابت‌های اروپایی برای کین و تاتنهام رزرو نشده است؛ چه برسد به لیگ قهرمانان اروپا که حضور در آن از دغدغه‌های هر سوپراستاری است. از طرفی هری کین پرمیرلیگ 23-2022 را با آمار شگفت‌انگیز 30 گل زده به پایان رساند. او یک فوتبالیست کلاس جهانی است که می‌خواهد به عناوین فردی و تیمی مختلفی دست پیدا کند؛ در حالی که چشم‌انداز آینده تاتنهام، به او نشان می‌دهد که حداقل به این زودی‌ها چیزی برای فتح کردن در اسپرز وجود ندارد. وقتی کاپیتان تیم ملی انگلیس به تیم‌های خواهانش همچون بایرن مونیخ، پاری سن ژرمن و منچستریونایتد نگاه می‌کند، درک این موضوع که چرا ممکن است روی از تاتنهام برگرداند آسان‌تر می‌شود.
اسپرز بخاطر این‌که کین را از دست ندهد، به او برای تمدید قرارداد پافشاری می‌کند. البته شایعاتی نیز وجود دارد که جو لوییس (مالک تاتنهام) به دنیل لوی گفته است که کین را در همین تابستان به فروش برساند تا او فصل آینده شمال لندن را مجانی ترک نکند. با توجه به بی‌میلی دومین گلزن برتر تاریخ لیگ برتر برای تمدید قرارداد، این موضوع استدلال خوبی است مبنی بر این‌که بهتر است تاتنهام تا کار از کار نگذشته، با فروش کین پول کلانی بدست آورد.
البته از منظری دیگر، شایان توجه و غیر قابل انکار است که جدایی هری کین، پس‌لرزه‌های زیادی را در شمار لندن به وجود می‌آورد؛ اسپرز مستعدترین باریکن تمامی نسل‌ها، احتملاً بهترین بازیکن تاریخ و از همه مهم‌تر درخشان‌ترین ستاره تیم فعلی‌اش را از دست خواهد داد. کین 43 درصد از گل‌های تاتنهام در فصل گذشته لیگ برتر را به ثمر رساند؛ آماری بالاتر و برتر از تمامی بازیکنان پرمیرلیگ. شماره 9 اسپرز فصل گذشته به اولین بازیکن تاریخ لیگ برتر تبدیل شد که با وجود به ثمر رساندن 25+ گل، تیمش در آخر در بین 7 تیم اول لیگ برتر حضور نداشت! کین 30 امتیاز را به تنهایی برای اسپرز کسب کرد، در حالی که xG (گل‌های مورد انتظار) او با توجه به عملکرد تاتنهام در خلق موقعیت، تنها 21 گل بود. مسلماً وداع هری کین با تاتنهام هاتسپر استادیوم، حفره عمیقی را در ساختار اسپرز ایجاد خواهد کرد.
سهم 43 درصدی هری کین از گل‌های تاتنهام در فصل گذشته لیگ برتر؛ بیش از هر بازیکن دیگری.
در این میان نباید از نقش آنژ پوستکوعلو در تعیین آینده هری کین چشم‌پوشی کرد. با این فرض که کین 1 فصل دیگر نیز به کار خود در لندن ادامه دهد، مادامی که شرایط تاتنهام زیر نظر پوستکوعلو بهبود قابل توجهی پیدا نکند، او قرارداد جدیدی را امضاء نخواهد کرد. کین همیشه در مصاحبه‌های مختلف خود اذعان داشته که برنده شدن و کسب افتخار در اسپرز را به هر تیمی ترجیح می‌دهد، اما اکنون قابل درک است که او بخواهد در تیم دیگری افتخاری بدست آورد تا این‌که هیچ چیز در شمال لندن عاید او نشود! اگر تاتنهام اجازه جدایی رایگان کین را در تابستان آینده صادر کند، نه‌‌تنها ستاره‌اش را مجانی از دست می‌دهد، بلکه آن‌وقت کین مختار است به هر تیمی نقل مکان کند. آن‌وقت، سناریوی ناخوشایند برای هواداران تاتنهام، همکاری مجدد هری کین با مائوریسیو پوچتینو در چلسی است. تاتنهام باید در روزهای آینده تصمیم مهمی بگیرد و شاید زمان آن رسیده باشد که با توجه به شرایط حاکم بر باشگاه، بهتر است با هری کین خداحافظی کند.
2- چقدر طول می‌کشد تا بازیکنان تاتنهام به «آنژ-بال» عادت کنند؟
برای یافتن پاسخ این سوال، نیاز نیست تاریخ فوتبال را زیر ذره‌بین بگذاریم. کافی است به باشگاه‌هایی که مربیانی به اصطلاح «سازنده» را برای بازسازی تیم‌شان انتخاب کرده‌اند نگاه کنیم. مثال بارز آن، آرسنال با میکل آرتتا است. هنگامی که آرتتا هدایت آرسنال را برعهده گرفت، توپچی‌های لندن در رده دهم لیگ قرار داشتند و در نهایت پرمرلیگ را در جایگاه هشتم به پایان رساندند. سرمربی اسپانیایی شروع به تخریب و در پی آن بازسازی بزرگی در ساختار تیم خود کرد. برای درک بیش‌تر این امر، گفتنی است تنها بازیکنانی از شروع کار آرتتا در آرسنال تا کنون همراه او بوده‌اند، بوکایو ساکا، ریس نلسون و امیل اسمیت‌رو نام دارند؛ و اوه! آن‌ها در فصل گذشته یک قدم برای قهرمانی کم آوردند.
در نقطه مقابل، سیاست تاتنهام در فصول گذشته انتصاب مربیانی به اصطلاح «برنده» بوده است؛ ابتدا ژوزه مورینیو و سپس آنتونیو کونته سکان هدایت اسپرز را برعهده گرفتند؛ اما خروجی عملکرد آن‌ها در این تیم، فرسنگ‌ها با رزومه کاری‌شان فاصله داشت؛ چرا که این‌جا چلسی (تیمی که کونته و مورینیو آن را قهرمان لیگ برتر کردند) نیست. باشگاه‌هایی مانند آرسنال و تاتنهام برای رسیدن به یک ساختار تیمی مطلوب، باید از تغییرات پایدارتری بهره بگیرند و به زمان بیش‌تری نیاز دارند. آنژ پوستکوعلو مانند میکل آرتتا برای موفقیت به زمان نیاز دارد. آرتتا با وجود دستاوردهایی که در ابتدای حضورش در آرسنال (اف‌ای کاپ 2020 و در پی آن کامینیوتی شیلد 2021) بدست آورد، مدت زیادی طول کشید تا تیمش آن‌طور که می‌خواست بازی کند و تبدیل به مدعی قهرمانی در لیگ برتر شود. اگرچه توپچی‌های لندن در ابتدای کار میکل آرتتا به دو جام دست پیدا کردند، اما شیوه بازی و عمکلرد آن‌ها در زمین با آن‌چیزی که این روزها انتظار دارید، زمین تا آسمان تفاوت داشت. البته در مقایسه تاتنهام با آرسنال، باید به این نکته نیز توجه داشت که اسپرز در سطح و ساختار مطلوب‌تری نسبت به آرسنال 2020 کار خود را پوستکوعلو آغاز می‌کند؛ تاتنهام برخلاف آرسنالی که پیش از حضور آرتتا در نیمه پایین جدول سیر می‌کرد، در پایان فصل 22-2021، سهمیه لیگ قهرمانان اروپا را بدست آورد. به عبارتی آنژ پوتسکوعلو اگرچه باید تغییراتی در تیم خود ایجاد کند، اما بعید است به اندازه آرتتا نیاز مبرم به بازسازی انبوه و کلان تیمش داشته باشد. پیش‌بینی می‌شود اسپرز زیر نظر سرمربی استرالیایی زمانی کمتر از میکل آرتتا برای رسیدن به شرایط مطلوب صرف کند؛ اما در هر حال، تغییرات گسترده سفیدهای شمال لندن زیر نظر پوستکوعلو امری اجتناب‌ناپذیر و زمان‌بر است.
پس از قیاس تاتنهام و آرسنال، حال کمی آنژ پوستکوعلو را زیر ذره‌بین قرار می‌دهیم. پوستکوعلو باید با چالش‌های زیادی در تاتنهام دست‌وپنجه نرم کند. او سرمربی‌ای است که پرس از بالا و در نیمه زمین حریف را دوست دارد، در حالی که تاتنهام فصل گذشته در فاکتوری به نام High Turnover (بازپس‌گیری توپ در نیمه زمین حریف)، با ثبت آمار 255 بازپس‌گیری، رتبه آخر را در بین تمامی تیم‌های لیگ برتر در اختیار داشت. البته اگرچه آن‌ها به پرس کردنِ زیاد عادت نداشتند، اما زمانی که پرس می‌کردند عملکرد بهتری را از خود به جای می‌گذاشتند؛ به طوری که در فاکتور «گل زده پس از بازپس‌گیری توپ» در رتبه اول لیگ برتر قرار گرفتند. این موضوع برای آنژ پوستکوعلو امیدوارکننده خواهد بود تا با وادار شاگردانش به پرس بیش‌تر در زمین حریف، عملرد تیمش خصوصاً در خط حمله را نیز بهبود ببخشد.
چالش بعدی آنژ پوستکوعلو، اصلاح میزان مالکیت توپ تاتنهام است. سرمربی جدید اسپرز به بازی مالکانه علاقه دارد و این در حالی است که تاتنهام در فصل اخیر برای اولین بار در 19 سال گذشته، کمتر از 50 درصد (8/49) میانگین مالکیت توپ در هر بازی را ثبت کرد. پوستکوعلو تمایل دارد تیم‌هایش مالکیت را از ابتدای زمین خودی آغاز کنند و توپ را تا رسیدن به دروازه حریف در اختیار داشته باشند. اما هوگو لوریس دروازه‌بانی نیست که مناسب برای آغاز این جریان باشد. سنگربان فرانسوی افتی شدید در فصل گذشته داشت و بیش از هر بازیکن دیگری اشتباه منجر به گل حریف (4) به ثبت رساند. پوستکوعلو هم‌چنین به حمله با استفاده از عرض زیاد در نیمه حریف علاقه دارد. اسپرز فصل گذشته به جای گذاشتن آمار میانگین 24.7 متر استفاده از عرض زمین در حملات خود، رتبه سیزدهم لیگ برتر را کسب کرد تا این موضوع نیز چالش دیگری برای این سرمربی 57 ساله باشد.
عملکرد تاتنهام در فصل 23-2022 لیگ برتر در آمارهای:
مالکیت توپ
بازپس‌گیری توپ در نیمه زمین حریف
شوت زده پس از بازپس‌گیری توپ در نیمه زمین حریف
گل زده پس از بازپس‌گیری توپ در نیمه زمین حریف
اشتباهات منجر به شوت حریف
اشتباهات منجر به گل
مقدار عرض پوشش داده شده از زمین هنگام حمله
پوستکوعلو در باشگاه‌هایی که سرمربی بوده، شروع چندان مطلوبی نداشته است؛ به طور مثال او در 7 بازی ابتدایی خود در سلتیک، 3 بار متحمل شکست شد. از طرفی واضح است که تاتنهام نیاز به تغییرات زیادی در ساختار خود دارد. بنابراین نباید انتظار شروعی طوفانی از پوستکوعلو در اسپرز داشته باشیم؛ بلکه باید صبر کنیم تا سرمربی استرالیایی، رفته‌رفته به ایده‌های خود در تاتنهام جامه عمل بپوشاند.
3- آیا پوستکوعلو فولبک‌های لازم برای ارائه «آنژ-بال» را در اختیار دارد؟
آنژ پوستکوعلو به فولبک‌های کاذب (Inverted Fullbacks) علاقه دارد. یعنی از آن‌ها می‌خواهد هنگامی که تیم صاحب توپ است، با به کارگیری از پای مخالف‌شان، به عرض زمین بزنند یا به هنگام نیاز، خود را به کانال‌های میانی نزدیک کرده و به خط هافبک اضافه شوند. پایبندی پوستکوعلو به این شیوه از همان بازی ابتدایی تیمش مقابل وست‌هم در پیش‌فصل مشهود بود. هر دو مدافع کناری او پیوسته به خط هافبک اضافه می‌شدند و تا حدودی نیز موفق عمل کردند.
اسپرز در پست دفاع چپ، دستینی اودوجی و بن دیویس را در اختیار دارد، سرخیو رگیلون به تیم بازگشته و رایان سسنیون نیز یک گزینه آلترناتیو برای آن پست محسوب می‌شود. ایوان پریسیچ از گزینه‌های سرمربی استرالیایی برای آن پست خط می‌خورد، زیرا عملکرد نامطلوب او در شکست سنگین 6-1 تاتنهام مقابل نیوکاسل، برای پوستکوعلو کافی است تا ریسک حضور بازیکن کرواتش را در پست دفاع چپ نخرد.
از بین فولبک‌های فوق، سرخیو رگیلون گزینه جذاب‌تری برای آنژ پوستکوعلو به حساب می‌آید. مدافع چپ اسپرز در اولین بازی دوستانه پیش‌فصل تیمش در ترکیب اولیه حضور داشت و عملکرد نسبتاً مطلوبی مطابق با خواسته‌های پوستکوعلو به جای گذاشت. اگرچه رگیلون در ارسال دقیق پاس‌های کوتاه در نیمه حریف زمین ضعف دارد، اما او یک مدافع کناری دوان و با قابلیت ارسال سانترهای دقیق است. از بین تمامی مدافعان کناری حاضر در لیگ برتر در فصل 22-2021، تنها ژائو کانسلو در منچسرسیتی، پاس گل‌های موردانتظار بیش‌تری را به وسیله سانتر (2.13) نسبت به سرخیو رگیلون (2.07) در هر بازی ثبت کرد. رگیلون 25 ساله اگرچه با کمبودهایی مواجه است، اما مهارت‌های خود را به خوبی در زمین پیاده می‌کند. تراکم بالای حضور او در میانه میدان، همانطور که در تصویر زیر نشان داده شده، نشان از پتانسیل بالای مدافع اسپانیایی در اضافه شدن به هافبک‌ها است.
بن دیویس در بازی دوستانه با وست‌هم در پست دفاع میانی به کار گرفته شد، که ممکن است لزوماً به این معنا نباشد که پوستکوعلو او را به هیچ وجه به عنوان فولبک به کار نگیرد؛ اما با توجه به سن‌وسال دیویس، بعید است که او قادر باشد خود را با ویژگی‌های یک مدافع کناری کاذب تطبیق دهد. با این حال، او مدافع پاسور و پیشرو خوبی است که می‌تواند با حضور در پست دفاع میانیِ چپ، به مالکیت و گردش توپ اسپرز کمک زیادی کند.
دستینی اودوجی 20 ساله نیز از پتانسیل بالایی برای سازگاری با سیستم آنژ پوستکوعلو برخوردار است. مدافع سابق اودینزه، خصوصیت‌های شبیه به سرخیو رگیلون دارد و نشانه‌های بسیار مثبتی را از خود در بازی دوستانه مقابل وست‌هم به نمایش گذاشت.
میزان لمس توپ سرخیو رگیلون در نواحی مختلف زمین در فصل 23-2022
میزان لمس توپ دسینی اودوجی در نواحی مختلف زمین در فصل 23-2022. مشابه با سرخیو رگیلون
برویم به سراغ فولبک‌های راست؛ پدرو پورو از لحاظ فنی بسیار ماهر است. اگر چه این مدافع راست اسپانیایی در فصل گذشته اغلب به عنوان هافبک راست بازی کرد، اما قطعاٌ از پتانسیل بالایی برای سازگاری با تفکرات آنژ پوستکوعلو برخوردار است. امرسون رویال، خصوصیات دفاعی بیش‌تری نسبت به آن‌چه که در حمله ارائه می‌دهد دارد و بعید است او بتواند در سیستم پوستکوعلو که معتقد به اضافه شدن فولبک‌ها به هافبک‌ها است، عملکرد خوبی داشته باشد. از گزینه سوم برای پست دفاع راست، یعنی جد اسپنس آن‌چنان چیزی ندیده‌ایم و فصل گذشته که به صورت قرضی در رن بازی حضور داشت، نقش یک مدافع راست کلاسیک و سنتی را ایفا کرد.
به طور کلی پوستکوعلو فولبک‌های نه‌چندان آشنا با تفکراتش دارد و باید دید آن‌ها تا چه حد می‌توانند با خواسته‌های سرمربی استرالیایی سازگار شوند. از میان آن‌ها، رگیلون و پورو پتانسیل بیش‌تری برای تبدیل شدن به یک فولبک کاذب دارند. تاتنهام از شروع نقل‌وانتقلات تا کنون با مدافع کناری خاصی در ارتباط نبوده؛ اما ممکن است آن‌ها در روزهای آتی یک فولبک مطابق نظر پوستکوعلو به خدمت بگیرند تا بتواند در سیستم آنژ-بال عملکرد خوبی نشان دهد. همانطور که فصل گذشته آرسنال اولکساندر زینچنکو را به خدمت گرفت.
4- آیا گولیلمو ویکاریو دروازه‌بان مناسبی در راه رسیدن تاتنهام به جمع 4 تیم برتر است؟
جا دارد بگوییم هنگامی که تاتنهام از تعقیب داوید رایا (دروازه‌بان بنتفورد) دست کشید و طی عملیاتی سریع گولیلمو ویکاریو را از امپولی به خدمت گرفت، برای ما غافل‌گیرکننده بود. ویکاریو با فضای لیگ برتر ناآشنا است؛ اما با توجه به عملکرد ناامیدکننده هوگو لوریس در فصل گذشته، هواداران اسپرز امیدوار خواهند بود که او نمایشی بهتر از سنگربان فرانسوی از خود به جای بگذارد. با این حال ویکاریو ویژگی‌های مثبتی نیز دارد که در ادامه آن‌ها را بررسی می‌کنیم.
ویکاریو یک شوت‌گیر و مهارکننده ماهر است. دروازه‌بان ایتالیایی در هر دو فصل اخیر سری‌آ، جلوی به ثمر رسیدن 2/3 گل مورد انتظار (xG) حریفان را گرفت. یعنی 2/3 گل از آن‌چه که باید در انتهای فصل مطابق xG حریفان دریافت می‌کرده، کمتر خورده است. مجموع آمار این دو فصل ویکاریو (4/6)، او را بعد از لوکاش اسکوروپسکی (5/8)، سنگربان بولونیا، به بهترین دروازه‌بان سری‌آ از حیث جلوگیری از به ثمر رسیدن گل مورد انتظار حریف تبدیل کرده است.
برای مقایسه گولیلمو ویکاریو با هوگو لوریس، گفتنی است که لوریس در فاکتور بالا، آمار 3/6- جلوگیری از به ثمر رساندن گل مورد انتظار حریفان را در فصل 23-2022 به جای گذاشت! یعنی چه؟ یعنی لوریس 3/6 گل بیش‌تر از آن‌چه که باید در پایان فصل مطابق xG حریفان دریافت می‌کرده، خورده است.
ویکاریو در حالی که مطابق با مجموع xG حریفان باید در انتهای فصل 36/6 گل دریافت می‌کرده، 34 بار دروازه‌اش باز شده است. تراز 2/3+
لوریس در حالی که مطابق مجموع xG حریفان باید در انتهای فصل 33/4 گل دریافت می‌کرده، 37 بار دروازه‌اش باز شده است. تراز 3/6-
همانطور که در ابتدای این مطلب ذکر شد، پوستکوعلو علاقه زیادی به مالکیت توپ و بازیسازی از ابتدای زمین خودی دارد. ویکاریو باید تلاش زیادی کند تا خودش را با این موضوع وفق بدهد؛ چرا که امپولی در فصل گذشته به طور میانگین 47/1 درصد مالکیت توپ در هر بازی را ثبت کرد. بنابراین سنگربان ایتالیایی اکثراً مجبور به استفاده از توپ‌های بلند می‌شد و از این حیث رده نهم را در میان تمامی دروازه‌بانان فصل گذشته سری‌آ بدست آورد. چالش دیگر در انتظار گولیلمو ویکاریو زیر نظر پوستکوعلو، ایفای نقش سوییپر کیپر است. یعنی او در صورت لزوم یک خط بالاتر بیاید و به پوشش فضای پشت مدافعینش بپردازد. ویکاریو فصل گذشته از این حیث در میان تمامی دروازه‌بانان سری‌آ، رتبه چهاردم را کسب کرد.
اما نکته مثبتی که در خصوص ویکاریو وجود دارد، کم‌اشتباه بودن این دروازه‌بان است. ویکاریوی 26 ساله در فصل گذشته تنها 2 اشتباه منجر به گل داشت که هر دو در واقع رد شدن توپ از بین پاهایش به درون دروازه بودند؛ نه آن‌که پاس یا ارسال اشتباهی داشته باشد. در انتها باید گفت اگرچه ویکاریو با جو پرمیرلیگ و نگرش آنژ پوستکوعلو چندان آشنا نیست، اما بیش‌تر از هوگو لوریس می‌تواند آماده کمک به اسپرز باشد.
5- بهترین خط هافبک برای تاتنهام کدام است؟
آنژ پوستکوعلو برای ایجاد یک خط هافبک متوازن و پویا، نیاز به ایجاد تغییرات زیادی در میانه میدان دارد. با بازگشت رودریگو بنتانکور از مصدومیت، دست سرمربی سفیدهای لندن برای بستن کمربند میانی خط هافبک خود بازتر می‌شود. البته شایعاتی مبنی بر خروج پیر امیل هویبیرگ از تاتنهام وجود دارد و قطعاً پوستکوعلو تلاش خواهد کرد تا این هافبک ارزشمند دانمارکی را در لندن نگه دارد. اما جدای از هویبیرگ و با فرض خروج او، ایو بیسوما نیز با توجه به آماری که ثبت کرده می‌تواند یک شماره 6 مطمئن در خط هافبک تاتنهام باشد. بیسوما هافبکی است که ارسال پاس‌های ساده و در عین حال دقیق را دوست دارد. او در فصل گذشته به طور میانگین 91/3 درصد پاس صحیح در هر بازی از لیگ برتر را به ثبت رساند و در میان تمامی بازیکنانی که بیش از 1000 دقیقه در لیگ برتر به میدان رفتند، رتبه پنجم را کسب کرد. تنها مدافعان دو تیم شهر منچستر، یعنی مانوئل آکانجی (93/3 درصد)، جان استونز (93/2 درصد)، ویکتور لیندلوف (93/2 درصد) و روبن دیاز (92/7) درصد آمار بهتری از بیسوما به جای گذاشتند.
آمار پاس‌های ایو بیسوما در تاتنهام در فصل 23-2022
در کنار ایو بیسوما، حضور یک هافبک حامل توپ به نام رودریگو بنتانکور و یک هافبک خلاق و بازیساز به نام جیمز مدیسون، خط هافبک تاتنهام را پویا و سیال خواهد کرد. در غیاب بنتانکور با توجه به پتانسیل بالایش در مصدومیت، اولیور اسکیپ و پاپه سار نیز می‌توانند گزینه‌های خوبی برای پست شماره 8 باشند. سار در فصل گذشته پس از رودری، کالوین فیلیپس، متئو کواچیچ و تیاگو آلکانتارا بیش‌ترین میانگین میزان حمل توپ در هر مسابقه در میان هافبک‌های مرکزی لیگ برتر را ثبت کرد. تانگی اندومبه و جیووانی لوسلسو در میان هافبک‌های اسپرز دیده می‌شوند، اما بدلیل دقایقی اندکی که هر دو در فصول اخیر بازی کرده‌اند، خیلی نمی‌شود روی آن‌ها حساب کرد. اندومبله و لوسلسو از شروع فصل 21-2020، تنها 28/9 و 34/5 درصد دقایق ممکن را برای تاتنهام یا تیم‌هایی که قرضی در آن‌ها حضور داشتند، به میدان رفته‌اند.
همانطور که در طول این تحلیل اشاره کردیم، مطمئناً می‌توان به چهره جدید تاتنهام با محوریت آنژ پوستکوعلو خوش‌بین بود؛ اما بدیهی است که پوستکوعلو نیاز به ایجاد تغییرات زیادی در ساختار تیم خود دارد که راهی دراز و طولانی را می‌طلبد. باید صبور بود و انتظار نداشت که اسپرز فوراً به جمع تیم‌های صدرنشین جدول بازگردد... اگر چه اتفاقات عجیب‌وغریب همواره در فوتبال رخ داده‌اند.
ترجمه شده از وبسایت The Analyst
