مس رفسنجان که برای برگزاری بازی های دوستانه و برپایی اردوی آماده سازی به ارمنستان سفر کرده بود، در ایروان دو بازی مقابل باشگاه های آلاشکرت و نوا برگزار کرد و در بازی دوم، یک حریف آشنا را مقابل خود دید!
به گزارش طرفداری، گئورگ کاسپاروف برای تعقیب کنندگان فوتبال ایران یک چهره آشناست؛ دروزاه بانی که 4 بار برای همراهی تیم های ایرانی به کشورمان سفر کرد و سابقه بازی در تیم های آرارات، پاس، راه آهن، ذوب آهن، کاوه و تراکتور را داشت.
گئورگ کاسپاروف در حاشیه اردوی آماده سازی مس رفسنجان در ایران مقابل نماینده ایران قرار گرفت. او که حالا مربی دروازه بانی باشگاه نوا ارمنستان است، فصل گذشته مربی دروازه بانی باشگاه آلاشکرت حریف اول مس رفسنجان بود. شاگردان ساکت الهامی در ارمنستان با تیم های قبلی و فعلی این دروازه بان اسبق پاس و تراکتور بازی کردند.
مس رفسنجان در بازی اول آلاشکرت را برد که 5 روز بعد از بازی با مس رفسنجان، در لیگ اروپا مقابل قهرمان مقدونیه به میدان رفت. شاگردان ساکت الهامی در بازی دوم هم نوا را متوقف کردند که با غلبه بر قهرمان اسلوونی به لیگ کنفرانس اروپا راه یافته است.
برای مس و الهامی این اردو دستاوردهای مهمی داشت؛ هر وقت با تیم های ایرانی به ترکیه می رویم، در بازی تدارکاتی مقابل حریفانی بازی می کنیم که آنها هم مثل ما در فصل بدنسازی هستند اما در ارمنستان، مس مقابل تیم هایی بازی کرد که در کوران رقابتها بودند و فشار زیادی به این تیم آوردند.
اما خارج از بعد فنی هم این سفر برای مسی ها جذاب بود چرا که ادموند اختر را به واسطه آشنایی با زبان ارمنی و کشور ارمنستان کنارشان داشتند، لئون استپانیان به تماشای بازی آنها نشست و گئورگ ولادیمیر کاسپاروف مقابل شان قرار گرفت.
کاسپاروف اولین بار برای همراهی آرارات تهران به ایران آمد، او که بیش از 50 بازی ملی دارد، سال 2003 دروازه بان آرارات بود، سال 2007 برای بار دوم به ایران آمد و دورن دروازه پاس و راه آهن ایستاد، بار سوم به دعوت تراکتور آمد و سپس برای کاوه هم بازی کرد و بار آخر سال 2012 تا 2014 دروازه بان ذوب آهن اصفهان بود.
او قبل از آغاز بازی نوا و مس رفسنجان، سراغ ساکت الهامی رفت و با او خوش و بش کرد.
گئورگی ولادیمیر کاسپاروف می گوید:
بازی با تیمی از ایران همیشه برای من جذاب است. چند مقطع در ایران فوتبال بازی کردم و ایران خانه دوم من شده بود. ساکت الهامی به من گفت من هم مثل تو سابقه بازی در پاس را دارم. اسم پاس را که شنیدم، حالم بد شد، چون آخرین باری که برای بازی به ایران آمدم، خبری از پاس نبود. آن تیم خوب، واقعا حیف شد. تیمی با آن قدمت نباید از بین می رفت. به الهامی هم گفتم ما بازیکنان تیمی بودیم که دیگر وجود ندارد! چند سال قبل از یکی از دوستان ایرانی ام شنیدم پاس دیگر وجود خارجی ندارد. یعنی بعد از آن که جایش را عوض کردند، تیم نابود شد.
مربی دروازه بانی نوا ارمنستان ادامه داد:
بازی با تیم ساکت الهامی بازی جذابی بود، تیم های ایرانی معمولا بعد از ضربه اول و دوم، زیر توپ می زنند و بازی را به هوا می برند و توپ بیشتر روی هوا است تا روی زمین ولی تیم ساکت الهامی من را غافلگیر کرد، آنها دو بازی در ارمنستان انجام دادند و اصلا ایرانی بازی نکردند. توپ فقط روی زمین به گردش در می آمد و این برای من خیلی جذاب بود. تیم ما در کوران رقابتهای حساس انتخابی لیگ کنفرانس اروپا بود و بازیکنان ما بازی را جدی گرفته بودند و محکم و فیزیکی بازی می کردند اما آنها هم عملکرد خوبی داشتند و بیشتر توپ را به گردش در می آوردند و برای من جالب بود که با این که در فصل بدنسازی بودند، خیلی می دویدند. به رغم این که تعویض های زیادی انجام دادند هماهنگی تاکتیکی جذابی داشتند، بازی تیمی و گروهی انجام می دادند و این موضوع سرمربی ما را شگفت زده کرده بود.
گئورگ کاسپاروف همچنین گفت:
بازی تیم های ایرانی و فوتبال ایران را دورادور دنبال می کنم. من سال ها پیش در ایران بازی کردم و تصورم این بود که فوتبال شما باید تا به حال حرفه ای شده باشد و حداقل از لحاظ سخت افزار شرایط بهتری پیدا کرده باشید اما ساکت الهامی و بازیکنانش با حسرت درباره زمین های چمن کمپ تیم ملی ارمنستان حرف می زدند و می گفتند زمین های شما از موکت صاف تر است. تازه فهمیدم هنوز هم در فوتبال ایران مشکل زمین دارید و این خیلی بد است. همان طور که راننده فرمول یک به ماشین نیاز دارد و هر چقدر هم تبحر داشته باشد بدون ماشین کاری از دستش برنمی آید، مربی و فوتبالیست هم زمین نیاز دارد.
گئورگ ولادیمیر کاسپاروف دروازه بان اسبق پاس، تراکتور، ذوب آهن، آرارات و کاوه تهران و مربی فعلی دروازه بانی در باشگاه های ارمنستان
