Mohamad Aliیکی از مشکلات ناخواسته منچستر بعد از سرکار اومدن گلیزرها فرگوسن بود
فرگوسن هرچقدر در مدح ستایشش به عنوان مربی صحبت بشه کمه بنظرم
اما خیلی با گلیزرها سوخت و ساخت خصوصا بعد پایان فصل 2009 که با فروش 90 میلیونی رونالدو حتی حاضر نشدن با 30 میلیون توز رو نگه دارن و عدم موافقت در پرداخت 20 میلیون ناچیز برای روبن همین باعث شد حداقل لیگ 2012 برسه به سیتی و شاید لیگ قهرمانان 2010 با روبن به منچستر می رسید دیگه کاری به تاثیر چند ساله بازیکنی مثل روبن ندارم
درواقع افول یونایتد از سال 2010 شروع شد درسته که سال 2011 تیم رفت فینال سی ال و لیگ برد حتی 2013 هم لیگ رو برد اما فاصله قدرت های اروپا مثل رئال و بارسا بایرن همون موقع با یونایتد شروع به زیاد شدن کرد
البته فرگوسن متوجه افت تیم شده بود و قرار بود تابستون 2013 خیلی شلوغ باشه اولین اقدام هم فروش رونی قرار بود باشه
بعد از بازنشستگی هم با انتخاب مویس اعمال نظر مثبت در رابطه با مورینیو و حمایت از لوله ناخواسته به تیم ضربه زد
مهمتر از رفتن گلیزرها اینه که مدیر کاربلد تیم بیاره
گلیزرها از زمان مورینیو تا حالا کم خرج نکردن اما تیم در زمینه مدیریت تعطیله
لحظه شماری می کنم گلیزرها برن نه به این دلیل که خساست بخرج میدم بلکه به این دلیل که عرضه ندارن مدیریت فوتبالی کاربلد انتخاب کنن
اوج آشفتگی مدیریت ماجرای راگنینک بود که قرار بود مدیر باشه و پروژه ای رو رهبری کنه اما شد مربی و بعدش هم پروژه رو بیخیال شد
فرگوسن بزرگترین شخصیت فوتبالی هست که دیدم نتیجه کارش حیرت انگیز بوده و برای کسایی قابل درک هست که از سال 1986 فوتبال نگاه کردن و منچستر رو دنبال کردن و شعار به خونه برگرد اسکاتلندی طرفداری یونایتد رو در اوایل دوران فرگوسن دیدن و شنیدن
