افشین اکبریاز سال ۱۹۸۰ که غروب ایران در آسیا آغاز شد ، تا الان هیچ چیز بهتر که نشده هیچ فقط بدتر هم شده.
این رو میشه از زیر ساخت و وضع ورزشگاه های ایران مخصوصا تهران متوجه شد ، میشه از اعتبار فدراسیون فوتبال در جهان و بازی های تدارکاتی تیم های ملی بزرگسالان ، امید و جوانان متوجه شد ، میشه از وضع استعدادیابی و نسل های جدید متوجه شد ، میشه از عدم توجه فوتبال و باشگاه های اروپایی به استعداد های ایرانی و تعداد لژیونرها تو لیگ های بزرگ و باشگاه معتبر متوجه شد و از همه مهم تر و قابل لمس تر از وضع فساد اداری و مالی توی فدراسیون های ورزشی و باشگاه ها و تیم های ملی و وضع خراب رانت ، مدیران ناکارآمد ، هیئت مدیره های دستوری و مسئولین ورزشی که بویی از ورزش نبردن به خوبی فهمید متاسفانه.
آینده روشنی رو نمیشه برای فوتبال و در کل ورزش کشور متصور شد که این خیلی خیلی جای ناراحتی و فکر داره !!!
