❇️ "طریقه‌ی شاهنامه آن نیست که سربازان را به میدان بفرستند و «سران» در پناهِ امن بمانند.
داوطلبانِ نبردهای تن به تنِ خطير، نخبگان هستند، یا شاهزاده یا وابسته به خانواده‌ای مهم.
شخصِ شهریار نیز از رفتن به میدان ابا ندارد، چنانکه کیخسرو به تنِ خود با پشنگ، پسر افراسیاب روبه‌رو می‌گردد. سلم به دست منوچهر کشته می‌شود. روبه‌روییِ سردار با سردار کم سابقه نیست.
اگرچه جان عزیز است، و مرگ نادلخواه، با این حال چیزی فراتر از مرگ و زندگی هست، یعنی جست‌وجوی نوعی معنا در زندگی، و آن اینست که «شرف» آلوده نشود. از میانِ مواهبی که به انسان بخشیده شده «نام» بالاترین است، و نام عبارت از آن است که شخص آنچه را که «جوهرِ زندگی» می‌شناسد، در حفظِ آن تا پای جان بایستد."
🔹️ "ایران و جهان از نگاه شاهنامه"
🔸️ دکتر محمّد‌علی اسلامی نُدوشن
