Garius Darlandاز زمانی که دنور جمال و جوکر رو درفت کرد, شاید خودشونم فکر نمیکردن انقدر خوب این دو تا کنار هم به این سطح الانشون برسن!
جمال که جزو تاپ 10 درفت کلاس خودش بود, و انتظار درخشیدن ازش میرفت, جوکر اما کسی فکر نمیکرد اینقدر فضایی شه و این رکورد ها رو بزنه!
جفتشون به مرور پیشرفت کردن و ستاره های الان شدن
از سه سال پیش که این دو تا فینال کنفرانس رو به عنوان کادوی تولد به مربیشون هدیه دادن, نشون دادن حرف برای زدن زیاد دارن, همون فصل جمال و تیمش جلوی فرانچایزی که خیلی به نتیجه گرفتن از ریبیلد و ستاره های جدیدش امید داشت, یوتا جز با اسپایدا و گوبر, ترکوندن و اونا رو فرستادن خونه!
در ادامه هم که جمال مصدوم شد, نوبت پیشرفت عملکرد و فرم جوکر رسیده بود!
دقیقا تو اولین سالی که جمال مصدوم شد, جوکر تازه آستین بالا زد و تیمشو گذاشت رو کولش, دو فصل پیاپی کولبری کرد و تیم رو به پلی آف و خودشو با قاطعیت به عنوان mvp رسوند!
هنوز یادمه وقتی جوکر mvp اول رو گرفت, خودشو و مربیش یه تیشرت پوشیدن که همه ی تحقیرها و توهین هایی که شنیده بود روش نوشته شده بود!
اون mvp آماده با تجربه بیشتر و عطش درخشیدن کاملا آماده برگشت جمال بود, و دقیقا اولین سالی که جمال برگشت, انقدر این زوج خوب بودن که راحت تونستن صدرنشین غرب بشن, و تو پلی آف هم از همه رقبا با بولدوزر رد شدن!
از مهم ترین جذابیت های nba که کمتر جای دیگه ای پیدا میشه, همین تلاش فرانچایز و ستاره ها برای رسیدن به قله اس, و دقیقا از فرش شروع میکنن تا به عرش برسن!
ممنون از دنور که این فصل جذاب رو برامون رقم زد, و خسته نباشید به جیمی باکت که ما رو اینجوری به تاریخ سازی امیدوار کرد ولی متاسفانه دیگه کم آورد, امیدوارم بتونه با قدرت برگرده, نه فقط جیمی که کل این میامی جذاب (بعضا!) و دوست داشتنی
