این باشگاه توسط گروهی از هواداران آث میلان به دنبال مشکلات مربوط به جذب بازیکنان خارجی تأسیس شد- به همین جهت نام “اینترناسیونال” بر آن ها گذاشته شد.
جوزپه پریسکو، معاون رئیس اینتر از سال 1963 تا زمان درگذشت او در 2001 در این باره به شوخی گفت: “فقط از خاستگاه فروتنانه عظمت بیرون می آید .”
جوزپه مئاتزا، اسطوره اینتر و ایتالیا که نام او بر روی ورزشگاه اینتر است، رفتاری بسیار فروتنانه داشت. او که در زمان جنگ جهانی اول پدر خود را از دست داده بود، به همراه مادرش ارسیلیا که به فروش میوه در بازار مشغول بود در میلان بزرگ شد. از آنجایی که مادرش کفش های او را پنهان می کرد، او یاد گرفت تا فوتبال را پابرهنه بازی کند.
در گذشته ، هواداران اینتر “Bauscia” خوانده می شدند، یک اصطلاح میلانی به معنی “خود ستا”، چرا که این تیم به عنوان یک باشگاه سرمایه داری شناخته می شد.
در مقابل، میلان ملقب به “Casciavit” است ، به گویش میلانی یعنی پیچ گوشتی، چرا که روسونری ها از طبقه کارگر بودند .
سه مدافع مشهور اینتر در جمع شش بازیکن برتر فهرست بیشترین حضور در سری آ در لباس یک باشگاه قرار دارند: جیاکینتو فاکتی (475)، جوزپه برگومی (519) و خاویر زانتی (615) پائولو مالدینی از میلان، فرانچسکو توتی از رم و آلساندرو دل پیرو از یوونتوس این ترکیب را کامل کردند .
احتمالاً مشهورترین شعاری که به یک فوتبالیست ایتالیا اختصاص داده شده است درباره گابریله اوریالی هافبک سابق اینتر است. دلیل اصلی این اتفاق سخت کوشی اوریالی بود.
اینتر تنها تیم ایتالیایی است که هرگز به سری B سقوط نکرده است.
