طرفداری | بیشتر آنچه که طرفداران فوتبال را به طرف این بازی زیبا جذب می‌کند، ترجیح و سلیقۀ شخصی آنهاست. وقتی که در لحظات حساس بازی یکی از بازیکنان در نقش منجی ظاهر می‌شود و با درخششی که دارد تیمش را به سمت یک پیروزی دقایق پایانی سوق می‌دهد هواداران فوتبال شگفت‌زده می‌شوند. تنش‌های موجود در یک دربی هم بینندگان را هیجان زده می‌کند؛ وقتی که اولتراهای حاضر در ورزشگاه با کوریوگرافی‌هایشان داستانی رمزآلود را بیان می‌کنند.
بیشتر هواداران فوتبال وقتی عاشق یک فوتبالیست می‌شوند که پیراهن تیم محبوبشان را به تن می‌کند و نشانگر سال‌ها موفقیت، تاریخ، فرهنگ و خاطرات به یادماندنی هستند. این پیوند ابدی بین بازیکن و باشگاه برای همۀ افراد صدق نمی‌کند و بسیاری از فوتبالیست‌ها راه دیگری در پیش می‌گیرند و تلاش می‌کنند شخصیتشان را در باشگاه‌های دیگری شکل دهند. از این دسته بازیکن‌ها احتمالاً کمتر کسی تنوع‌طلبی آنتونیو کاسانو، پسر طلایی باری را داشته است. آنتونیو در کودکی پدرش را از دست داد و در شهر فقیرنشین سن نیکولا که در باری وکیا واقع شده است کودکی‌اش را با مادرش گذراند. او تلاش کرد تا با وجود سختی‌هایی که در زندگی‌اش وجود داشت، از آنها بگذرد و با استفاده از استعداد خدادادی که در پاهایش نهفته بود از در پیش گرفتن راه دوستان محل زندگی‌اش جلوگیری کند. آنتونیو مانند بسیاری از پسران نسل‌های قبلش خواهان فوتبالیست شدن بود. فوتبال بود که وعده‌های غذایی او را تأمین می‌کرد؛ او با بچه‌های بزرگ‌تر محله‌شان در فوتبال شرط می‌بست و در صورت پیروزی می‌توانست برای خانه‌شان نان بخرد.
کاسانو و دوران حضورش در باری
سرانجام استعدادهای این فانتزیستای جوان مورد توجه یکی از استعدادیاب‌های محلی باری قرار گرفت و آنتونیو بعد از یادگیری فوتبال در آکادمی‌ها روز ۱۷ دسامبر ۱۹۹۹ اولین بازی‌اش در سری آ را برابر رقیب محلی تیمش، یعنی لچه انجام داد. دیری نپایید که آوازه این مهاجم جوان به گوش فوتبال دوستان سراسر کشور ایتالیا رسید. آنتونیو از نظر فنی بازیکنی خلاق و خارق العاده بود و لقب جواهر باریِ قدیم (il Gioiello di Bari Vecchia) برازنده‌اش بود. او در دومین بازی‌اش برای باری موفق به گلزنی در سن نیکولا شد، افتخاری که کمتر کسی با چنین سرعتی به آن دست می‌یابد. او در دقیقه ۸۹ دیدار با اینتر یک پاس ۴۰ یاردی را از زمین خودی دریافت کرد و با فراری سریع در زمین اینتر با یک حرکت دیدنی توپ را از بین لورن بلان و کریستین پانوچی عبور داد و با یک ضربه حساب شده دروازه فابریزیو فرون را گشود و حساب کار را ۲-۱ به سود باری کرد. این عملکرد هیجان‌انگیز آنتونیو در اواسط دسامبر همانطور که یک دهه بعد در سال ۲۰۱۰ اذعان کرد او را از قرارگیری در مسیری اشتباه باز داشت:
اگر آن گل را در بازی با اینتر به ثمر نمی‌رساندم احتمالا یک دزد یا بزهکار می‌شدم. در آن بازی به استعدادم پی بردم و از خطرات احتمالی که پیش‌رویم بود فرار کردم.
آنتونیو کاسانو و فرانچسکو توتی؛ روز و روزگاری در رم
"فانتانتونیو" خیلی زود در فوتبال ایتالیا پیشرفت کرد. او بلافاصله ویژگی منحصر به فردی از خودش نمایان کرد که با حرکات دیدنی‌اش در زمین می‌توانست یک تنه تیمش را برنده یک مسابقه کند. با این حال حواشی و شخصیت ناپایدار کاسانو آرزوی او برای تبدیل شدن به ستاره‌ای چون روبرتو باجو را غیرممکن می‌ساخت. پس از دو فصل حضور در باری، کاسانوی ۱۹ ساله سن نیکولا را به مقصد المپیکو ترک کرد و با ۶۰ میلیارد لیره (تقریباً ۳۰ میلیون یورو) به رم پیوست تا به عنوان یکی از گران‌قیمت ترین جوانان دنیای فوتبال زیر نظر فابیو کاپلو به فوتبالش در ایتالیا ادامه دهد. در آن زمان فرانچسکو توتی یکی از بهترین بازیکنان رم به شمار می‌رفت. با این حال بزرگ‌ترین چالش کاپلو روی نیمکت جالوروسی بازی گرفتن از کاسانو و توتی نبود بلکه کنار آمدن با خلق و خوی تند آنتونیو و آرام کردن شور و شوق جوانی او بود. کاسانو در فصل اول حضورش در رم پنج بار برای آنها گلزنی کرد و برنده جایزه بهترین بازیکن جوان فصل سری آ شد. با این حال این جوان پرحاشیه طی دوران حضورش در این تیم همواره با فابیو کاپلو مشکل داشت. یکی از مشهورترین این درگیری‌ها به وقتی بر می‌گردد که کاسانو در جریان شکست ۴-۱ تیمش برابر میلان در کوپا ایتالیا با سرش به داور ضربه زد و او هم کاسانو را از زمین مسابقه اخراج کرد و آنتونیو بعد از این اتفاق با کاپلو هم دعوا کرد.
کاسانو و دیوید بکهام در رئال مادرید
او سرانجام در ژانویه ۲۰۰۶ با تنها ۵ میلیون یورو به رئال مادرید پیوست تا ماجراجویی‌هایش را در اسپانیا ادامه دهد. بازی کردن در تیم بزرگی چون رئال مادرید و حضور در کنار ستارگانی چون رائول، دیوید بکهام و زین الدین زیدان آرزوی هر فوتبالیست جوانی بود. کاسانو اما به رفتارهای دوران جوانی‌اش ادامه داد و اغلب وقتش را در مهمانی‌ها و کلاب‌های شبانه سپری می‌کرد و طی دوران حضورش در مادرید با افراد زیادی رابطه داشت. همه این رفتارهای طاقت‌فرسای او باعث شد تا هواداران لوس بلانکوس به او لقب "El Gordito" را بدهند. با توجه به رفتارهای اشتباه و نادرستی که کاسانو در تیم‌های باشگاهی‌اش انجام می‌داد، مارچلو لیپی علاقه‌ای به دعوت آنتونیو برای حضور در جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان نشان نداد تا وقتی بازیکنان آتزوری چهارمین جام قهرمانی جهان تاریخ تیم را در برلین بالای سر می‌بردند، کاسانو از خانه نظاره‌گر این اتفاقات باشد و به اشتباهاتش که موجب از دست رفتن چنین افتخاری شده بود فکر کند. کاپلو در فصل ۰۷-۲۰۰۶ دوره دوم مربیگری‌اش در رئال مادرید را شروع کرد و به محض ورودش به تیم قطع همکاری باشگاه با کاسانو را اعلام کرد. چندی بعد، رامون کالدرون ریاست وقت رئال مادرید، اذعان کرد که کاسانو اندک احترامی برای باشگاه و مربی تیم قائل نبوده و کاپلو نمی‌توانست رفتاری بهتر از این در قبال او در پیش گیرد. شهر جنوا برای مدت کوتاهی به اقامتگاه آنتونیو کاسانو تبدیل شد؛ وقتی که باشگاه سمپدوریا او را در آگوست ۲۰۰۷ به طور قرضی به خدمت گرفت.
آنتونیو کاسانو و دوران حضورش در سمپدوریا
کاسانو طی چهار سال حضورش در لوییجی فراریس آمادگی بدنی سابقش را به دست آورد و بازی‌های خوبی برای تیم انجام داد. او در فصل نخست حضورش در سری آ طی ۲۲ بازی که برای سمپدوریا انجام داد ۹ گل زد، ۶ پاس گل داد و به یکی از ارکان اصلی بلوچرکیاتی در راه کسب رتبه پنجم لیگ و قهرمانی در جام یوفا زیر نظر والتر ماتزاری تبدیل شد. با این حال فصل موفقیت‌آمیز او در سمپدوریا بدون حاشیه نبود؛ کاسانو بعد از اینکه در ماه مارس و در دیدار با تورینو با دریافت کارت قرمز از بازی اخراج شد، به دلیل پرتاب پیراهنش پنج جلسه از همراهی تیمش محروم و ۱۵ هزار یورو هم جریمه شد. با این وجود ریکاردو گارونه مالک سمپدوریا انتقال آنتونیو را به طور رایگان دائمی کرد و به خوبی از حضور او در تیم استفاده کرد. کاسانو در این مدت از نظر اخلاقی هم بهتر بود و به بازیکنی قابل تحمل تبدیل شده بود. او همچنبن بعد از آنجلو پالومبو به عنوان کاپیتان دوم سمپدوریا انتخاب شده بود و به نظر می‌رسید که بالاخره در مسیر درستی قرار گرفته است. با انتقال جامپائولو پاتزینی به سمپدوریا در ژانویه، او به همراه کاسانو زوجی ترسناک را در خط حمله تیم تشکیل دادند و بار دیگر لوییجی فراریس را میزبان بازی‌های لیگ قهرمانان اروپا کردند. این موفقیت‌ها گارونه را به تمجید از این دو و مقایسه آنها با زوج روبرتو مانچینی و جانلوکا ویالی که سمپدوریا را در فصل ۹۱-۱۹۹۰ به نخستین اسکودتوی تاریخشان رساندند، واداشت.
کاسانو و دوران یکسالۀ حضور او در اینتر
چندی بعد کاسانو از حضور در مراسم اهدای جوایز سال باشگاه خودداری کرد و از همان زمان میانه او و گارونه شکرآب شد. کاسانو بار دیگر جدایی ناخوشایندی از تیمش داشت و در ژانویه ۲۰۱۱ در ازای ۳ میلیون یورو به آث میلان پیوست. کاسانو طی دو فصل حضورش در میلان لحظات سختی را سپری کرد. ستارگانی چون زلاتان ابراهیموویچ، الکساندر پاتو و روبینیو نقشی کلیدی در موفقیت‌های تیم ماسیمیلیانو آلگری داشتند. چند ماه بعد از هجدهمین قهرمانی روسونری در سری آ، کاسانو در اکتبر ۲۰۱۱ و در جریان پیروزی ۳-۲ میلان برابر تیم سابقش رم سخت‌ترین لحظات عمرش را پشت سر گذاشت. پزشکان بعد از این بازی به آنتوتیو گفتند که سکته ایسکمیک کرده و با تایید مشکلات قلبی‌اش خیلی زود او را تحت عمل جراحی قرار دادند. ترس کاسانو از مرگ، با وجود حمایت‌ها و عشقی که داخل و خارج از مستطیل سبز به او ابراز می‌شد از بین رفت. او برای بازگشت به زمین و نشان دادن دوباره خودش از همیشه تشنه‌تر بود. پنج ماه بعد از اینکه آنتونیو قلبش را به تیغ جراحان سپرد، در جریان شکست ۲-۱ تیمش برابر فیورنتینا به عنوان یار تعویضی وارد میدان شد. او سپس به شکل غیرقابل باوری در لیست تیم چزاره پراندلی برای حضور در یورو ۲۰۱۲ قرار گرفت و در کنار یکی دیگر از پسران جنجالی فوتبال ایتالیا یعنی ماریو بالوتلی، ایتالیا را نایب قهرمان اروپا کرد. کاسانو بازهم بخاطر اظهارات جنجالی‌اش در یورو ۲۰۱۲ حاشیه‌ساز شد. وقتی که در یک کنفرانس مطبوعاتی از او پرسیدند که آیا در لیست پراندلی همجنس‌گرایان هم حضور دارند، او اعلام امیدواری کرد که هیچ همجنس‌گرایی در تیم وجود نداشته باشد.
کاسانو و بازی در تیم ملی فوتبال ایتالیا
بعد از این حرف کاسانو، موج شدیدی از انتقادات نسبت به او روانه شد و آنتونیو خیلی زود حرفش را پس گرفت و با عذرخواهی از این افراد گفت:
از حرف‌هایی که زدم پشیمانم، زیرا باعث اعتراضات گروه‌های حمایت‌کننده از همجنس‌گرایان شده است. من هموفوبیا ندارم و نمی‌خواستم به کسی توهین کنم، زیرا علائق جنسی افراد ارتباطی به من ندارد و نمی‌توانم آزادی آنها را زیر سوال ببرم.
یوفا بابت این اظهارات کاسانو او را ۱۵ هزار یورو جریمه کرد اما همه این جنجال‌ها جلوی درخشش یک‌ماهه ستاره فوتبال ایتالیا را در لهستان و اوکراین نگرفت. کاسانو که شماره ۱۰ تیم را به تن می‌کرد در شش حضورش در این تورنمنت توانایی‌هایش را به خوبی نشان داد و مردم کشورش را شوکه کرد. با وجود اینکه او تک گلش در این مسابقات را در دور گروهی و برابر جمهوری ایرلند به ثمر رساند اما اوج نمایشش در دیدار نیمه نهایی بود. جایی که سازنده یکی از دو گل ماریو بالوتلی در جریان پیروزی ۲-۱ برابر آلمان شد و نقش به سزایی در صعود آتزودی به فینال رقابت‌ها ایفا کرد، هرچند که اسپانیا آنها را در فینال با چهار گل در هم کوبید. در تابستانی که سیلویو برلوسکونی به سبب فیرپلی مالی تیم ستارگانی چون زلاتان ابراهیموویچ و تیاگو سیلوا را به فروش رساند، آنتونیو کاسانو هم تصمیم به جدایی از جمع روسونری‌ها گرفت. رقیب همشهری میلانی‌ها تیمی بود که او را در فصل ۱۳-۲۰۱۲ به خدمت می‌گرفت؛ آنها در ازای کاسانو، مبلغ نقد به علاوه جامپائولو پاتزینی را به میلان دادند. با این حال دوران حضور آنتونیو در جمع نراتزوری کوتاه بود و او درگیری‌های بسیاری با سرمربی تیم آندره آ استراماچونی داشت و اینتر هم سرانجام فصل را در رده نازل نهم به پایان رساند. انتقال به پارما در جولای ۲۰۱۳ بهترین تصمیم کاسانو برای ادامه تور گردشگری‌اش در فوتبال ایتالیا به شمار می‌رفت؛ زیرا او می‌توانست علاوه بر حفظ آمادگی بدنی و بازی کردن، اندکی از جنجال‌هایی که در باشگاه‌های بزرگ داشت هم فاصله بگیرد.
او در فصل ۱۴-۲۰۱۳ با به ثمر رساندن ۱۲ گل و ثبت ۸ پاس گل، نقش قابل توجهی در رتبه ششم صلیبی‌ها در سری آ و صعود آنها به لیگ اروپا داشت. باشگاه پارما به سبب مشکلات مالی‌ای که داشت ماه‌ها حقوق بازیکنان را پرداخت نکرده بود و سرانجام با اعلام ورشکستگی و توقیف کلیه اموال، قرارداد کاسانو هم با جیالوبلو فسخ شد. کاسانو به دنبال جایی برای خداحافظی از دنیای فوتبال بود و سمپدوریا بار دیگر او را در آگوست ۲۰۱۵ با قراردادی دو ساله به خدمت گرفت. با این حال ماسیمو فررو رئیس باشگاه، یک سال بعد اعلام کرد که کاسانو دیگر جایی در پروژه تیم ندارد و آنتونیو تا زمان جدایی‌اش از تیم در ژانویه ۲۰۱۷ ناچار به حضور در تیم جوانان سمپدوریا شد. منابع بسیاری خبر از پیوستن کاسانو به لیگ چین در اواسط دهه سوم زندگی‌اش می‌دادند اما مهاجم سابق آتزوری علاقه‌ای به حضور در شرق آسیا نداشت. در جولای ۲۰۱۷، هلاس ورونا که به تازگی از سری بی به سری آ صعود کرده بود خبر از به خدمت گیری آنتونیو کاسانو و جامپائولو پاتزینی و استفاده از این زوج خاطره‌انگیز در کنار السیو چرچی داد اما مثل تمام انتقالات پیشین کاسانو، این انتقال او هم به حاشیه رفت. در ۲۴ جولای و بعد از اینکه آنتونیو چندین هفته در تیم هلاس ورونا تمرین کرد، برای دومین بار بازنشستگی‌اش از فوتبال را اعلام کرد و اظهار کرد که می‌خواهد وقت بیشتری را با خانواده‌اش بگذراند.
آنتونیو کاسانو و همسرش کارولینا مارسیالس
کارولینا مارسیالس همسر او اما در شبکه‌های اجتماعی اعلام کرد که کاسانو به دنبال پیوستن به باشگاهی جدید است، هرچند که کاسانو اظهارات همسرش را رد کرد و گفت:
کارولینا اشتباه می‌کند. بعد از مدت‌ها فکر کردن این تصمیم را گرفتم. آنتونیو کاسانو دیگر فوتبال بازی نمی‌کند و من از شهر ورونا، هواداران تیم و ریاست باشگاه عذرخواهی می‌کنم. یک بازیکن ۳۵ ساله برای ادامه دادن به فوتبالش باید انگیزه داشته باشد و من در حال حاضر می‌خواهم تا زمان بیشتری را با خانواده و فرزندانم بگذرانم.
هرچند که کاسانو بازهم تصمیمش را عوض کرد و در تابستان ۲۰۱۸ خبر پیوستنش به ویرتوس انتلا در سری سی ایتالیا رسانه‌ای شد. با این وجود او با تغییر نظرش این بار برای همیشه از دنیای فوتبال خداحافظی کرد. در مجموع آنتونیو کاسانو استعداد بی‌نظیری داشت و یکی از بهترین بازیکنان این نسل آتزوری محسوب می‌شد. او برای بسیاری از افراد الهام‌بخش بود که می‌توان از محله‌های فقیرنشین هم به بالاترین سطوح فوتبال جهان رسید. با این وجود حواشی و جنجال‌های داخل و خارج زمینِ آنتونیو، احتمالاً هرگز او را به عنوان یکی از بهترین بازیکنان تاریخ فوتبال به جهان معرفی نمی‌کند.
ترجمه شده از سایت thesefootballtimes
