طرفداری | چلسی پس از طی کردن فرایندی که آن را جامع و دقیق نامگذاری کرده بود، با امضای قراردادی دو ساله مائوریسیو پوچتینوی 51 ساله را به خدمت گرفت و این سرمربی آرژانتینی از اول جولای 2023 کارش را در استمفوردبریج شروع میکند.
مهم نیست که در شروع کار چه قدر چشمها به پوچتینو خیره خواهد شد؛ مهم این است که در شرایط کنونی، این سرمربی را میتوانیم بهترین گزینه ممکن برای هدایت چلسی بدانیم. دلایلش هم ساده است؛ این مرد آرژانتینی تمام خانههای ممکن برای داشتن شایستگی سرمربیگری در چلسی را تیک میزند. آبیهای لندن به سرمربیای نیاز دارند که سازنده و پرورشدهنده باشد، بتواند بازیکنان جوان را رشد دهد، تجربه هدایت یک تیم بزرگ در لیگ برتر را داشته باشد، جام برده باشد، بتواند در سطوح بالا مدیریت کند، چیزهایی برای ثابت کردن داشته باشد، کادرفنیاش سطح بالا باشد و البته تجربه سرمربیگری در دوران بازسازی استادیوم هم برایش مزیت محسوب میشود!
چلسی هماکنون سرمربی مد نظرش را در اختیار دارد و حالا تاد بولی و بهداد اقبالی، شرکای مالک چلسی باید در اتاقشان بنشینند و بگذارند پوچتینو به همراه کادرفنی و تیم مدیریت ورزشی متشکل از پل ویناستنلی و لورنس استوارت کارشان را انجام دهند.
البته که چلسی میتوانست در ماه سپتامبر 2022 پوچتینو را به جای گراهام پاتر جانشین توماس توخل کند اما زمانبندی این کار حالا برای تمام طرفین بهتر است. این سرمربی باتجربه پس از جداییاش از پاری سن ژرمن دوران استراحت مناسبی داشته و از موضع قدرت پای میز مذاکره نشست. چلسی حالا امیدوار است پوچتینو پس از دوران پر سروصدا در پاری سن ژرمن، عزم و نظم لازم در کارش برای رسیدن به موفقیت را داشته باشد. از طرفی این سرمربی پیشین تاتنهام هم امیدوار است مالکان تازهکار چلسی دوران اشتباهات و آزمون و خطای خود را گذرانده و از اشتباهاتشان درس گرفته باشند.
پوچتینو در شروع کار خود در چلسی، پیش فصل خواهد داشت که این برای آمادهسازی فصل جدید و کار جهت بالا بردن سطح آمادگی بدنی و نگرش ذهنی بسیار مهم است. در این دوره چلسی هم فرصت خواهد داشت تا ترکیب بیش از حد بزرگ خود را کوچک کند چرا که این ترکیب شلوغ برای گراهام پاتر و فرانک لمپارد تبدیل به یک معضل مهم شد.
سابقه کار در تاتنهام و رابطه نزدیک او با این باشگاه به عنوان یکی از رقبای همشهری چلسی احتمالا تنها نقطه تاریک انتصاب پوچتینو به عنوان سرمربی آبیهای لندنی به حساب بیاید اما این روزها فوتبال و مربیها خیلی سریع از دوران گذشته گذر میکنند. به حساب آوردن پیشینه سرمربی به عنوان یک عامل اصلی میتواند دست و پای سرمربیها و باشگاهها را ببندد و در واقع تکیه کردن به گذشته مربی در باشگاه دیگر میتواند تاثیر مخربی داشته باشد. اگر مالکان چلسی به علت سابقه کار پوچتینو در تاتنهام تصمیم به همکاری با او نمیگرفتند، احتمالا مجبور میشدند در سالهای آینده روی نام سرمربیانی که سابقه کار در مثلا آرسنال را داشتهاند، فارغ از شایستگیهایشان قلم قرمز بکشند.
پوچتینو این موضوع را روشن کرده که ارتباطاتش با تاتنهام مشکلی برایش ایجاد نمیکند و این موضوع هم برای چلسی نمیتواند نگرانکننده باشد. سران چلسی میدانند که به واسطه گذشته پوچتینو، دوران ماهعسل این سرمربی در استمفوردبریج در مقایسه با سایر مربیان از نگاه برخی از هواداران میتواند کوتاهتر باشد اما عقیده اکثریت هواداران چلسی، بازگشت به مسیر پیروزی بدون توجه به گذشته سرمربی است. برنده نبودن پوچتینو از انتقادات وارده نسبت به او بود اما فتح جامهای داخلی فرانسه با پاری سن ژرمن روی این کلیشه خط بطلان کشید.
شاید بدبینها مسخره کنند و بگویند با در دسترس داشتن کیلیان ام باپه، لیونل مسی و نیمار، اعتباری به پوچتینو بابت فتح جام با پاری سن ژرمن نمیرسد اما در خصوص پپ گواردیولا چه؟ آیا سه بوندسلیگای او با در اختیار داشتن روبرت لواندوفسکی در لیگ تک قطبی آلمان نباید به حساب بیاید؟ آیا دو لالیگایی که لوئیز انریکه، گزینه پیشین چلسی که با بهره بردن از مثلث MSN به دست آورد نباید محسابه شود؟ آنتونیو کونته چهطور؟ چند اسکودتوی او با یوونتوس در حضور رقیب قدرتمندتر به دست آمد؟ وقتی توماس توخل هم به چلسی آمد، تنها قهرمانیهای لیگش در پاری سن ژرمن به دست آمده بود. این در حالی است که کارلو آنچلوتی، سرمربی پیشین چلسی در طول دو فصل حضورش در پاری سن ژرمن یک مرتبه قهرمان فرانسه شد.
قهرمانی، قهرمانی است. پوچتینو هم این را ثابت کرده که راه قهرمان شدن را بلد است. این حقیقت که سرمربی آرژانتینی تاکنون نتوانسته در انگلیس جام ببرد، انگیزههای او برای کسب موفقیت با چلسی را بالا خواهد برد. شاید فرایند تعیین سرمربی چلسی بیش از حد طولانی شد اما چیزی که اهمیت دارد این است که آنها هوشمندانهترین تصمیم را گرفته و بهترین گزینه را به عنوان سرمربی انتخاب کردند.
به قلم مت لاو از تلگراف