طرفداری | آلخاندرو بالده، فولبک اسپانیایی و 19 ساله بارسلونا لوکا مودریچ را تحسین کرد و او را مانند بازیکنی 20 ساله دانست.
به گزارش GQ، آلخاندرو بالده ستاره نوظهور و جوان بارسلونا در مصاحبه با این مجله در مورد مسائل مختلفی صحبت کرد. او در ابتدای مصاحبه خود در مورد فصلی که با بارسلونا سپری کرد و این که چگونه همه چیز برای او به شکلی غیرمنتظره پیش رفت، صحبت کرد و گفت:
در ابتدای فصل در مورد آینده ام مطمئن نبودم. نمی دانستم به صورت قرضی به تیمی دیگر منتقل خواهم شد یا خیر. این را می دانستم که در تیم اصلی فرصت بازی پیدا نخواهم کرد اما این مسئله را به عنوان یک چالش پذیرفتم و به خودم باور داشتم. در اولین بازی فصل حتی یک دقیقه هم بازی نکردم. در بازی دوم مقابل رئال سوسیداد فیکس بودم و اولین پاس گلم برای تیم اصلی را به ثبت رساندم. همان جا متوجه شدم که می توانم برای تیم مهم باشم و این فرصت من است.
این که در جام جهانی نماینده کشورت باشی بهترین اتفاق است. بازی هایی را به یاد می آورم که حس می کردم یک رویاست و در رویاهایم اتفاق می افتند. فوتبال بسیار سریع است، آنقدر سریع که زمان لذت بردن از این لحظات را ندارید. وقتی تورنمنت به پایان رسید، تازه متوجه شدم چه اتفاقی برای من افتاده و فوق العاده بود.
- حضور در کنار بازیکنان باتجربه تیم؟
قدیمی ها و باتجربه ترها به ما جوانان می گویند که متواضع بمانیم، فوتبال فقط چندین سال از زندگی است و سپس همه چیز تمام می شود. آن ها همچنین به ما می گویند آگاه باشیم که در شرایط فوق العاده ای قرار داریم و همه دوست دارند جای ما باشند.
آلبا نقشی کلیدی در پیشرفت من داشته است. او در تمام جلسات تمرینی به من کمک کرده و گفته چگونه دفاع و چگونه حمله کنم. او همچنین در تیم ملی اسپانیا هم به من کمک زیادی کرده و رابطه ای صمیمی با هم داریم.
- بی ارزش دانستن لالیگا توسط یک عده؟
رئال مادرید بیخیال هیچ چیزی نمی شود. مطمئن هستم که آن ها دوست داشتند فاتح لالیگا شوند. این جامی بسیار سخت است که پاداش تداوم و چیزی است که 9 ماه برای آن جنگیدیم. مردم می توانند هر چه می خواهند بگویند اما ما این جام را با تلاش کسب کردیم. در اروپا رقابت طلبی اندکی داشتیم و در زمان نامناسبی با مصدومیت بازیکنانمان مواجه شدیم، بازیکنان جدیدی داشتیم و... اما هیچ بهانه ای نیست. فصل آینده تمام تلاشمان را در لیگ قهرمانان خواهیم کرد و این همان جامی است که بیش از همه خواهان کسب آن هستیم.
- رقبایی که تو را سورپرایز کردند؟
موسیالا و کیمیش. مودریچ نیز مرا شگفت زده کرد. او 37 ساله است اما 20 ساله به نظر می رسد.
وقتی هفت ساله بودم به بارسا آمدم و از اولین تیمی که در لاماسیا در آن بازی کردم، هیچ بازیکنی دیگر در بارسلونا نمانده است. از همان اولین روز به تو می گویند که فوتبال بسیار پیچیده است و شاید هیچ یک از شما در آن نمانید یا فقط یکی از شما بماند.
به نظرم ترکیبی از استعداد، سخت کوشی و فداکاری های فراوان. اگر استعداد دارید و نمی خواهید فداکاری کنید یا تلاش و پیشرفت کنید، به چیزی نخواهید رسید. برای رسیدن من به این جایگاه فداکاری هایی شد. مادرم با مترو مرا به بازی ها می برد. با استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی در سراسر بارسلونا سفر می کردیم تا به زمین های مختلف برویم. پدرم ماشین داشت اما همیشه سرکار بود. خانواده هایی هستند که با چنین شرایطی حاضر به فداکاری نیستند. وقتی کوچک هستید دلتنگ چیزهایی نیز می شوید، مثل جشن تولد دوستانتان. اما حال می توان دید که تمام این کارها ارزشش را داشته است.
- با اولین دستمزدت چه کردی؟
برای پدرم آئودی Q3 خریدم.
چند وقت پیش به مدرسه ای که در دوران بچگی ام در آن تحصیل کردم رفتم. فکر می کنم خیلی مهم است که در چنین شرایطی و محله زندگی ام، بچه ها بتوانند ببینند که کسی مانند من که در بارسا و تیم ملی بازی می کند، روزی شرایطی مانند آن ها داشته است.
نژادپرستی به هیچ وجه قابل قبول نیست. شما نمی توانید با یک بازیکن به خاطر رنگ پوستش درگیر شوید یا به او اهانت کنید. در دنیای فوتبال تا امروز مشکلی در رابطه با نژادپرستی نداشته ام اما در خیابان ها با این مسئله درگیر هستم. هم من و هم خانواده ام. به یاد می آورم که وقتی بچه بودم می خواستم در یک پارک بازی کنم و بچه ها به من و برادرم گفتند که خانواده هایشان به آن ها اجازه بازی با مردم سیاه پوست را نمی دهند. والدینم در پیدا کردن شغل با مشکلاتی مواجه بودند و علت آن رنگ پوستشان بود. جلوی برادرم را گرفتند و بدون هیچ دلیلی از او مدارکش را خواستند. آن ها به او گفتند «اینجا چه کاری انجام می دهی؟ برای چه اینجا هستی؟» و علت آن فقط رنگ پوستش بود. من با نژادپرستی بزرگ شدم. این ها مسائلی هستند که با آن بزرگ می شوید و فکر می کنید طبیعی است اما وقتی بزرگ تر می شوید، متوجه می شوید که همه این اتفاقات به خاطر رنگ پوست شماست. مشکل این است که اگر پدری وینیسیوس را میمون خطاب کند، به احتمال زیاد پسرش که کنار اوست نیز در مدرسه به یک کودک سیاه پوست همین حرف را خواهد زد. رفتارها در استادیوم در خیابان ها نیز تکرار می شوند.
- توهین های نژادپرستانه به نیکو ویلیامز پس از حذف از کوپا دل ری؟
برای او پیامی فرستادم و به او گفتم به این توهین ها گوش ندهد. به او گفتم کسانی که به او توهین می کنند افرادی هستند که زندگی ندارند و پشت صفحه گوشی پنهان شده اند و چیزی از احترام نمی دانند. به او گفتم سعی کند همه چیز را فراموش کند.
- اقدامات در شرایط بازی والنسیا و رئال مادرید باید چگونه انجام می شد؟
با اولین توهین نژادپرستانه، بازی باید متوقف می شد و دیگر ادامه پیدا نمی کردم. این مسئله مانع افراد از انجام این کار می شود. متوقف کردن نژادپرستی در خیابان ها سخت تر است اما در فوتبال شما با انجام کاری مهم می توانید مانع آن شوید.
