تانگوی شیطاناون والنسیا خیلی دوس داشتنی بود. دو سال پشت هم فینال سی ال رفتن و هردو فینال رو خوب بازی نکردن. دوبارم لالیگا بردن.
کان بعد پنالتی ها رفت و دروازه بان والنسیا که گریه میکرد رو بغل کرد. از اون صحنه ها بود که تو ذهنم مونده. زیبا بود حرکتش.
متاسفانه بعضی اسطوره های عالی ، بدرد مدیریت و مربی گری نمیخورن و الان چارتا بچه شب و روز فحششون میدن.
