این قهرمانی پرسپولیس فقط متعلق به یک نفر است! یک سال قبل و در چنین روزهایی بود که یحیی گل محمدی، سرمربی باتجربه پرسپولیس در بدترین موقعیت ممکن قرار داشته و حتی فاصله چندانی تا از دست دادن شغل خود نمیدید. تساوی در دربی جنجالی و از دست رفتن تقریبی شانس قهرمانی، انتقادات از او را به اوج رسانده بود و یحیی گل محمدی حدود یک سال بعد از رساندن تیمش به فینال لیگ قهرمانان آسیا، بخش قابل توجهی از وجهه خود نزد هواداران پرسپولیس را از دست داده بود.
اما در نهایت این سرمربی بر مسند هدایت پرسپولیس باقی مانده و در فصل تابستان گذسته دست به انقلابی بزرگ در ترکیب تیمش زد. نفرات دروازه و خط دفاعی پرسپولیس که فصل چندان خوبی را سپری نکرده بودند، تقریبا همگی عوض شدند و قرمزپوشان با ترکیبی جدید پای به لیگ برتر گذاشتند. در خط هافبک نیز سعید صادقی و سروش رفیعی به ترکیب اضافه شدند و البته اتفاقات غیرمنتظره منجر به این شد که یحیی در طول فصل چارهای جز استفاده از مهاجمان مختلف در خط حمله نداشته باشد.
فصل برای پرسپولیس خوب آغاز شد و آنها حتی بعد از دربی رفت آنقدر در موقعیت خوبی قرار داشتند که کمتر کسی در مورد قهرمانی آنها تردید داشت. هشت امتیاز فاصله با استقلال و پنج امتیاز با سپاهان، پرسپولیس را در موقعیت بسیار خوبی قرار داده بود، اما فصل زمستان به سردترین شکل ممکن برای یحیی و تیمش سپری شد. دو شکست مقابل هوادار و فولاد و تساویهای تلخ، سرعت سپاهان و استقلال برای رسیدن به بالای جدول را بیشتر کرد و در نهایت در شب عید بود که شکست در تهران مقابل سپاهان، پرونده قهرمانی در این فصل را تقریبا برای گل محمدی و پرسپولیس بست. اما بعد از تعطیلات عید بود که همه اتفاقات به سود یحیی رقم خورده و پیروزیهای متوالی، دوباره او را به صدر جدول رساند. غفلت سپاهان و استقلال و البته برتری مهم پرسپولیس در دربی، باعث شد دوباره این تیم به صدر جدول نزدیک شود و تساوی غیرمنتظره زردپوشان در اصفهان مقابل ملوان، رویای قهرمانی را دوباره برای این تیم زنده کرد.
تغییر سیستم فوقالعاده یحیی، اضافه کردن سروش رفیعی به ترکیب و استفاده بیشتر از فضای عمق، حضور مهدی ترابی در ترکیب به عنوان بازیکن آزاد و البته بازی درخشان وحید امیری به عنوان مهاجم سایه، تغییرات بسیار مهم و شجاعانه یحیی بود که در دل حواشی معمول فوتبال ایران گم شده و شاید کمتر از انتظار مورد توجه قرار گرفت. در نهایت پیروزیهای متوالی پرسپولیس در سال جدید و البته غفلت ناگهانی استقلال و سپاهان، باعث شد آنها در هفته آخر به عنوان صدرنشین به مصاف نساجی بروند و برتری در این دیدار، حکم به ششمین قهرمانی قرمزپوشان در هفت فصل اخیر داد.
یحیی گل محمدی در فصل جاری اتفاقات بسیار عجیبی را تجربه کرده و البته بیشتر از همیشه به سرمربی محبوب هواداران پرسپولیس تبدیل شد. این سرمربی باتجربه که حالا در بین عموم هواداران فوتبال از وجهه بالایی برخوردار است، به خوبی ثابت کرد چقدر جایش در لیست سرمربیان احتمالی تیم ملی خالی بوده و احتمالا حتی یکی از نامزدهای اصلح رسیدن به این سمت بوده است. یحیی گل محمدی در عجیبترین فصل مربیگری خود، فاصلهای تا سقوط آزاد از بالاترین ارتفاع نداشت و شاید در آینده نیز دیگر هرگز شانس حضور روی نیمکت تیم مورد علاقهاش را پیدا نمیکرد.
هر چقدر هم موفقیتهای این سرمربی را به عوض شدن ورزشگاه محل بازی یا اشتباهات داوری ربط بدهیم، ندیدن شایستگی یحیی بابت این قهرمانی دراماتیک و فراموش نشدنی، غیرممکن خواهد بود. تنوع تاکتیکی بالای تیم یحیی، استحکام فوقالعاده در خط دفاعی و البته بازگرداندن روحیه قهرمانی در شرایطی که کمتر کسی انتظارش را داشت، اعتبار این موفقیت بزرگ را بیشتر از همه معطوف به سرمربی محبوب پرسپولیس خواهد کرد.
حالا یحیی گل محمدی در تالار مشاهیر پرسپولیس در کنار نامهای بزرگی مانند علی پروین و برانکو قرار گرفته و با کسب سه عنوان قهرمانی در لیگ برتر، نام خود را در تاریخ این باشگاه جاودانه کرده است. البته یحیی در سالی که گذشت آنقدر در بین عموم هواداران فوتبال در ایران محبوب شد که شاید حتی این موفقیت بزرگ هم دیگر برای او و هوادارانش اولویت اصلی نباشد.
سرمربی قابل احترام پرسپولیس، حالا دیگر جدیترین منتقدان خود را نیز به تحسین و ستایش وادار کرده و موفقیت و قهرمانی را تبدیل به عادت خودش و تیمش کرده است. در فصلی که قهرمانی برای یحیی و هوادارانش مهمتر و البته معنادارتر از همیشه بود، همه چیز به بهترین شکل برای این سرمربی رقم خورد و یحیی ماموریت خود را به نحوی فوقالعاده انجام داد.
این اصرار تند و عجیب زیر سوال بردن موفقیت افراد نیز معطوف به یحیی گل محمدی نیست و امیر قلعهنویی و فرهاد مجیدی و .... تقریبا همه در این سمت این طعنههای اغلب بیسند و مدرک را تحمل کردهاند. اتهاماتی که حقیقتا آنقدرها هم اهمیت نداشته و در مقابل دستاورد بزرگ یحیی گل محمدی در این فصل و به سرانجام رساندن پروژه بازسازی پرسپولیس، حتی در ذهن کسی هم نخواهد ماند. لقب "امپراتور" حالا بیشتر از همیشه به یحیی میآید و تصویری تمام قد از او با اسم و امضای "موفقیت" و البته "مردمداری" در صفحه تاریخ فوتبال ایران به ثبت خواهد رسید.
کسی که سه دهه قبل نیز با اوج بیمهری از پرسپولیس جدا و سه سال بعد با سلام و صلوات به این تیم برگشت. بازگشتهای بزرگ تخصص یحیی است و او این فصل هم از دل ناامیدکنندهترین روزهای خود به این موفقیت بزرگ دست یافت. این قهرمانی هم برای شما خیلی معنا داشت، هم برای آنهایی که در دشوارترین لحظات نیز حمایتتان کرده و به شما باور داشتند.
منبع: ورزش سه