|
به قلم امیر حسین صدر
مبارزه با سیتی شبیه داستان پسرک هلندی نیست که انگشت خود را در سد فرو کرد تا از خروج آب جلوگیری کند. جریان سیل سیتی از جای دیگری بیرون خواهد زد.
پیش‌بینی اینکه چه کسی در هر رقابتی برنده می‌شود، ريسك بزرگي است، خطرناك، گول زننده و فريب آميز. زیرا هرگز نمی‌دانيم در نبردهاي حذفي چه چیزی حقيقتا در انتظار است.
- خوش شانسي و اقبال با كه همراهي خواهد كرد؟
- در پايان، سفیدبخت كه خواهد بود و خوش يمن كداميك؟
- نيك بخت و بلند اختر، كامكار و كامياب و بهروز كدام تيم خواهد بود؟
براستي هيچ تضميني وجود ندارد!، كوچك‌ترين جزئيات اهميت بسزايي پيدا مي‌كند و كمترين لغزش به سقوط مي‌انجامد.
|
با تماشاي، تماشايي‌ترين و پر ابهت‌ترين بازي اين فصل، سيتي و مادريد به همه و همه، بار ديگر گوشزد كردند؛ فوتبال واقعي چيست! نبرد پاياپاي ابر مردان چگونه است. هر مشتي با مشت همراه بود، چشم در مقابل چشم، جان در برابر جان.
مهم نبود طرفدار يكي از اين دو تيم باشيم، دوستشان داشته باشيم يا خير، شيفته باشيم يا متنفر، مبارزه سنگين وزن‌هاي اروپا نشانگر خيلي چيزهاي مهم‌تر بود.
مبارزه‌اي تمام عيار و حيرت آور. در آن شب، نوجوانان ديگري دلبسته فوتبال شدند. و عشق ما قديمي‌ترها مستحكم‌تر از هميشه شد. خيرگي بيش از ٩٠ دقيقه‌ايي ما به صفحات تلويزيون گواه آن است.
آنجا بود كه درك كردم چرا فوتبال را دوست داريم! مسابقه‌اي بي‌امان ميان يكايك بازيكنان و مربيان بزرگ دو تيم كه گويي زندگي و مرگ در ميان است. اين ديدار نشانگر بسياري از فاصله‌ها ميان غول‌ها و بقيه هم بود.
* فرداي آن شب دو تيم ايتاليايي ميلان به رقابت پرداختند، وارد جزئيات نمي‌شوم، تخفیف دهیم و بگذريم. باید گفت دیدن دو تيم معمولی در سانسيرو، استاديومي كه قصه‌هاي شنيدني از فوتبال ايتاليا و اروپا دارد و هنوز هم بقا و آينده آن نامعلوم است، من و بسياري از ما را از نظر سطح شوکه كرد.
دوراني در دهه هشتاد و نود در سري آ ایتالیا بهترین بازیکنان جهان خدمت مي‌كردند. فوتبال ايتاليا در اوج بود و تيم‌هاي ايتاليايي قدر و قدرتي داشتند و به سادگي به باخت تن نمیدادند و سوهان روح رقباي خود بودند اما در اين دهه به نظر می‌رسد سري آ به جایگاهی برای بازیکنانی تبدیل شده است که دیگر نمی‌توانند در لیگ‌های بزرگ ديگر انجام وظيفه كنند: اولیویه ژیرو در ٣٦ سالگی، هنریک مخیتاریان در ٣٤ سالگی، ادین ژکو در ٣٧ سالگی. و زلاتان ابراهیموویچ مصدوم ٤١ ساله هستند.
اگر براي لائوترا مارتينز، آرژانتيني اينتر حساب جداگانه‌ايي باز كنيم، بايد اقرار كرد هر دو تیم میلانی اگر در ليگ برتر حضور داشتند در میانه‌هاي جدول دست و پا مي‌زدند و اجازه بدهید بگویم تماشاي اين دو تيم در اين مرحله براي تیم‌های حذف شده ليگ قهرمانان، مانند ناپولي، بایرن مونیخ و لیورپول، پاري سن ژرمن به طور حتم سخت بود و عذاب‌آور.
* شب پيش از آن "ديدار نهايي را در نیمه نهایی" ميان رئال مادرید و من سیتی را تماشا کرده بودیم: دو تیمي كه ظاهرا رقيبي ندارند و در كلاس و ليگ خود فوتبال را "بازي" مي‌كنند. نمايشي باشكوه با بازیکنانی در کلاس جهانی. نمایشگاهی از سبك و نحوه بازی. به خوبی ديدارهاي جام جهانی كه در ميانه فصل در قطر شاهد آن بوديم، و به طور حتم بسيار بهتر از خيلي از مسابقاتي كه هر روزه در آن ديار به تماشاي آن نشستيم.
رئال آنچلوتي هفته به هفته در اسپانيا با مالكيت توپ، تسلط خود را بر حريف ديكته مي‌كند ولي در برابر سيتي كه خود استاد ديگري در حفظ و كنترل توپ است، آنجلوتي با آگاهي مالكيت را به تيم گوارديولا سپرده بود. جابه‌جايي بازيكنان حتي تهاجمي‌ترين بازيكنان رئال، وینیسیوس جونیور و کریم بنزما در طول اين جدال ادامه داشت كه وظايف خطير خود را داشتند.
مطمئنم در ديدار بازگشت فردا شب در اتحاد، حكايت اين نبرد ديدني به همین منوال خواهد بود، مانند ديدار پيشين و هر دو ديدار سال گذشته در همين مرحله.
رئال بدون داشتن درصد زيادي از توپ در طول بازي، به اتحاد پا خواهد گذاشت، و شانس خود را برای پيروزي اينگونه محك خواهد زد. و هيچ‌يك از ما شك نداريم رئال مي‌تواند بليت‌هاي استانبول را در منچستر براي فينال دیگری خریداری كند.
برای سیتی، تسلط، کنترل و مالکیت توپ خطر خود را به همراه خواهد داشت: تهدید گیر افتادن در ضد حمله‌های رئال. جایی كه در یک چشم به هم زدن قادر خواهند بود آبی‌های منچستر را به آتش بکشند. یادمان باشد هیچ چیز پنهانی در زیر آفتاب سوزان مرحله نیمه نهایی لیگ قهرمانان وجود ندارد.
راه و شیوه مقابله با این تهدیدات، همان است که همیشه بوده. هر سه بخش تیم، مدافعان، مردان میانی و مهاجمان باید همیشه در تماس و ارتباط کامل باشند. تمامی تیم! هرگونه انزوا و به تله افتادن بهای سنگینی خواهد داشت. تمرکز و فوکوس کامل، چناچه در دیدار فوق‌العاده ديدني اول شاهد بودیم!
اما یکی از دلیل دلایل اینکه سیتی کمتر اسیر ضد حمله نمی‌شود این است که توپ را ارزان و به‌سادگی از دست نمی‌دهد. در تیمی هجومی با گل‌های بسیار افرادی حضور دارند که پیش از حمله به دفاع فکر می‌کنند. به طور مثال، کایل واکر دفاع راست سیتی و تیم ملی انگلستان، همیشه به بدترین سناریوی ممکن فکر می‌کند و هرگز غافل از وظایف دفاعی خود نمی‌شود. رودری به ندرت فضای جلوی خط دفاع را خالی می‌کند و اگرچه جان استونز اکنون زمان زیادی را در خط میانی می‌گذراند اما غریزه طبیعی او دفاع کردن است، ذاتا چنین است.
در این میان و در حال حاضر، رودری به عنوان بهترین هافبک محافظ جلوي مدافعين در اروپا، نقش مهمی را در تیم پپ ایفا می‌کند. تنومند، هیکل‌دار و قدرتمند و باهوش است. به ندرت توپ را از دست می‌دهد. در فضاهای تنگ و صعب‌العبور فوق‌العاده است. برای بازیکنی با این قد و هیکل، داشتن چنین ویژگی حقیقتا غیرعادی است. فراموش نکنیم پاس‌های کوتاه و بلند خوبی ارسال می‌کند و عمدتا خطر را قبل از وقوع آن پیش‌بینی می‌کند، او نیز مانند والکر همیشه به فکر بدترین سناریوی ممکنه است. ضد حمله حريف!
مادرید استعدادهای بزرگ و پرتجربه‌ایی دارد و بدون شك توانايي خلق هرگونه شگفتي را دارد. يك سال پيش از اين بود، خوب خاطرمان هست؛ چگونه از قفس سيتي خود را رهايي بخشيدند.
بنزما، تونی کروس و لوکا مودریچ، دنی کارواخال و…آنتونیو رودیگر که به خوبی موفق شد ارلینگ هالند را در برنابئو با قلدری تحت کنترل بگیرد، جايي كه جدال را رسما فیزیکی کرد و مانع گلزنی وایکینگ نروژی شد. البته مطمئن نیستم آنتونيو بتواند هالند را بیش از ۱۸۰ دقیقه تحت کنترل قرار دهد و شمشیرهای او را در غلاف نگاه دارد.
*مبارزه با سیتی شبیه داستان پسرک هلندی نیست که انگشت خود را در سد فرو کرد تا از خروج آب جلوگیری کند. جریان سیل سیتی از جای دیگری بیرون خواهد زد. هالند را متوقف کنید تا مشکل دیگری در جلوي‌تان سبز شود: برناردو سیلوا یا کوین دی بروینه و گوندوگان و…
حلقه شانس سیتی در اروپا نچرخیده است وگرنه سال پیش خفت مادرید را چسبیده بودند. یا گل مردود رحیم استرلینگ مقابل تاتنهام را در چهار سال پیش از این، اگر به یاد داشته باشید.
* به‌سان رئال، بازیکنان بزرگ و حرفه‌ای در سیتی هم هست، و احساس "قرار نیست" به ذهن آنها خطور نمی‌کند. شاید شکست‌های پیشین آنها را آزرده‌خاطر کرده باشد اما این منشا انگیزه پیروزی هم هست. زمین خوردن و دوباره برخاستن بخشی از همان باور و ذهنیت پیروزی است كه در يكايك آنها ريشه دوانده است؛ اين مبارزه‌اي است تا پای جان تک تک بازیکنان و مربیان، دو غول فوتبال اروپا و جهان.
سیتی مدتی است برای کسب عنوان قهرمانی اروپا در رقابت‌های لیگ قهرمانان به اندازه کافی نمایش‌های بزرگی عرضه کرده است.
از اين رو بدون هیچ ترسي، بدون چون و چراهاي بي‌فايده، يا شک و ترديدهاي دائمي، ابايي به خود راه نمي‌دهم تا اظهار كنم؛ اين بار گوارديولاي منچستر سيتي تا پايان راه خواهد رفت. بهترين و مناسب‌ترين فرصت!
تصور می‌کنم او اين بار گام نهایی و حیاتی را بر خواهند داشت و طلسم مادريد را فرو خواهد ريخت و غول غول‌هاي اروپا را از پاي خواهد انداخت.
هرگز اهل قمار و شرط‌بندي نبودم. فقط بعد از ظهرهای روزهای جمعه بود. بعد از ساعت‌ها فوتبال خیابانی، با قراري ميان بچه‌ها با چیپس و نوشابه سر مغازه محله ختم می‌شد. یا ساندویچ سوسیس‌های نشاط. شخصا اگر طالب ناهار گرم یا شام لذیذ، سوسیس نشاط قديم با اون سس معركه یا همان چيپس و كولاي يخ هميشه گوارا باشم، باور دارم سيتي به فينال خواهد رفت و جام را تصاحب خواهد كرد و خيال همه راحت خواهد شد.
راستي، چيپس و نوشابه شما با پيروزي كدام تيم جگرتان را حال خواهد آورد؟
