فدراسیون انجمن های ورزشی کماکان بلاتکلیف است و این فدراسیون بعد از خروج رئیس از کمیته اجرایی کمیته ملی المپیک از دایره توجه خارج شد.
به گزارش طرفداری؛ وضعیت فدراسیون انجمن های ورزشی با گذشت بیش از 6 ماه کماکان بلاتکلیف است و وزارت ورزش و جوانان هنوز هیچ تصمیمی برای این فدراسیون نگرفته. فدراسیونی با مشتی رشته تفریحی و لاکچری که هیچ کارکردی ندارند و رئیسی که قریب به دو دهه ریاست این فدراسیون را بر عهده دارد بدون اینکه خروجی خاصی داشته باشد. رئیسی که با استفاده از همین سمت و با ارتباطات فرامتنی توانسته در هیات اجرایی کمیته ملی المپیک در ادوار پیشین عضویت داشته باشد اما در این سمت هم همانند فدراسیون انجمن های ورزشی هیچ خروجی خاصی نداشته و تنها به دنبال منفعت شخصی بوده. پای ثابت سفرهای دور و دراز در بازیهای آسیایی و المپیک در حالیکه از فدراسیون زیرمجموعه اش هیچ رشته ای در این رویدادها حضور ندارد.
تبرای موشکافی ماجرا بهتر است به هیات اجرایی کمیته ملی المپیک را بررسی کنیم. هیات اجرایی کمیته ملی المپیک در ماهیت اصلی و حقیقی خود باید جمعی از نمایندگان فدراسیونها در کنار رییس و دبیر کل کمیته ملی المپیک باشد تا از زوایای مختلف بهبود دهنده و تسریع بخش نیازهای دو طرف به عنوان پل ارتباطی کارکرد داشته باشد. موضوعی که در تمام سالهای اخیر در این جمع معنایی نداشته تا جایی که اعضای منتخب بر اساس شواهد تنها دنبال اهداف خود بودند و واژه نماینده بودن از طرف تمامی فدراسیونها برای آنها عملا بار معنایی در این مسئولیت نداشته است. فاجعه آمیزترین بخش ماجرا جایی بود که مدتهای طولانی چند عضو هیات اجرایی بعد از پایان دوره ریاستشان همچنان مصرانه بر عضویت در هیات اجرایی پافشاری میکردند و بدون ثمر تنها همراه سفرهای برون مرزی رییس و دبیر کل میشدند!
در دوره ریاست قبل کمیته ملی المپیک در کنار رضا صالحی امیری به عنوان رییس، کیکاووس سعیدی به عنوان دبیرکل، طاهره طاهریان و فضل الله باقرزاده در سمت نایب رییس، سید عبدی افتخاری از فدراسیون اسکی، علی دادگر از فدراسیون تیراندازی، علیرضا رحیمی بدون ریاست فدراسیون، مجید کیهانی بدون ریاست فدراسیون، مجید شایسته بدون ریاست فدراسیون، محسن رضوانی از فدراسیون شنا و محمد علیپور از فدراسیون انجمنهای ورزشی حضور داشتند که هادی ساعی هم نماینده کمیسیون ورزشکاران در این جمع بود. اما امروز تنها محسن رضوانی و محمد علیپور بر سر کار ماندند و بقیه تماما خانه نشین هستند. البته ساعی در آن زمان رییس فدراسیون نبود و حالا سکان دار هوگوپوشان شده است.
با نگاهی به شرایط فدراسیون فدراسیون انجمنهای ورزشی و تلاشهای علیپور برای بقا در این فدراسیون در حالی به خاطر پایان دوره ریاست، سرپرستی فدراسیون را بر عهده دارد، آشکارا تضعیف موقعیت مدیریتی و مالی این فدراسیون را به عنوان نمونهای از آنچه هدف آگاه سازی این مطلب است، مشاهده میکنیم. هر جا رییس فدراسیونی عضو هیات اجرایی بوده به طبع شکوفایی بیشتری برای فدراسیونش در گرفتن بودجه و اعزامها داشته و هر جا از این زمره دور شده به تناسب درجه بندی رشتهاش مغفول مانده. در واقع عضویت هیات اجرایی ابزاری برای پیشرفت خود در بین روسای فدراسیونها است نه کمک به پیشبرد اهداف تمامی فدراسیونها در ارتباط نزدیکتر با رییس و دبیرکل کمیته ملی المپیک!
در دوره کنونی هیات اجرایی کمیته ملی المپیک در کنار محمود خسروی وفا رییس و مناف هاشمی دبیر کل کمیته ملی المپیک، غلامرضا نوروزی از فدراسیون پزشکی ورزشی و مهین فرهادی زاد به عنوان نایب رییس حضور دارند و علیرضا پاکدل از فدراسیون هندبال،، محمدرضا داورزنی از فدراسیون والیبال، غلامرضا شعبانی بهار از فدراسیون تیراندازی با کمان، علیرضا سهرابیان از فدراسیون قایقرانی، حمید عزیزی از فدراسیون گلف و مهدی گودرزی از فدراسیون ورزشهای همگانی به عنوان عضو هیات اجرایی منتخب شدند که بهداد سلیمی نیز نماینده کمیسیون ورزشکاران است.
یکی از روسای فدراسیونها در خصوص ترکیب هیات اجرایی و کارکرد آن به «ورزش دات آنلاین» گفت:
هیات اجرایی کمیته ملی المپیک متشکل از دو دسته است که به فدراسیونهای المپیکی و غیر المپیکی تقسیم میشوند. فدراسیونهای المپیکی نیز به دو دسته مدال آور و غیر مدال آور متمایز میشوند و بیشتر روسای حاضر در هیات اجرایی از دسته دوم یعنی رشتههایی که صرفا در المپیک حضور دارند، هستند. افرادی که در سالهای گذشته عضو هیات اجرایی کمیته المپیک بودند و هستند متاسفانه فقط به دنبال حضور در این جمع برای گرفتن امتیاز و اعتبار جهت بقای جایگاهشان بودند که اکثرا دوران ماندگاری هم نداشتند و بعد از یک دوره حضور به سبب نا امیدی سایر روسای فدراسیونها رای نیاوردند. در حقیقت آنها در ایفای نقش نمایندگی فدراسیونها ناتوان بودند. به عنوان مثال رشتههایی مثل کشتی، وزنه برداری یا تکواندو خودشان با قدرتی که دارند که به دنبال بودجه و خواستههایشان هستند و مثلا رییس فدراسیون هندبال عملا کمک موثری به آنها نمیکند. پاکدل چه کاری میتواند برای دبیر و ساعی انجام دهد؟ آنها خودشان احقاق حق میکنند. در واقع این رشتههای مدال آور نیازی به کمک به رشتههای مثل همانهایی که حالا در هیات اجرایی هستند نه تنها ندارند بلکه روسای این رشته هم به دنبال منافع خود هستند نه بیشتر!
این رییس فدراسیون ادامه داد:
برخی فدراسیونها در این بین نه قدرت مدال آوران المپیک را دارند و نه در هیات اجرایی عضویت پیدا کردند بنابراین سرشان بیکلاه مانده است. متاسفانه کمیته ملی المپیک هم با این وضع موجود سازگاری دارد و نگاه توسعهای مغفول مانده است. نه بودجهها شاخص روشنی دارد و نه نگاه به آینده وجود دارد بلکه هیات اجرایی هوشمند باید از حالا به فکر المپیک ۲۰۲۸ باشد که این گونه نیست.
در نهایت باید گفت اعضای هیات اجرایی این دوره کمیته ملی المپیک نیز به جز یکی دو عضو چندان امیدوار کننده تا اینجا حداقل ظاهر نشدند و تنها رقم زننده دریافت قدرت مالی و مدیریتی بیشتر برای رشتههای خودشان بودند که گاها با لابی گری نتایج عجیبی را به نمایش گذاشتند تا صدای اعتراض مدال آوران المپیک هم در بیاید! همانند مسیری که در ادوار پیشین با رئیس فدراسیون بی ربط انجمن های ورزشی رخ داد.
البته محمود خسروی وفا جد از این جمع نشان داده سیاستهای قبلی را دنبال نمیکند و باید دید تا کجا و در چه سیطرهای به اعضای هیات اجرایی قدرت عمل یا مانور میدهد؟!