« برهی دیدم برگ خزان پژمرده پژمرده ز بیداد زمان ، کز شاخه جدا بود »
ما آدم ها معمولاً کمتر به جزئیات و فرعیات توجه می کنیم ، ذاتمان این است که فقط نتیجه کار را ببینیم . حال خوب یا بد بودنش را نمی دانم .. سازندگی صورت گرفته در ایران در بخش عمرانی و معماری علل خصوص . مدیون ۳ کس است . بقول پدر بزرگ که سالهاست در کنار ما نیست :
هر چقدر ما آدم ها با گذشت زمان و بالا رفتن سن مان فراموش کار شویم ، تاریخ حافظه اش قوی تر می شود !
۳ کس را تاریخ معماری ایران فراموش نخواهد کرد :
۱. هوشنگ سیحون
۲. عبدالعزیز فرمانفرمائیان
۳. حسین امانت .
شاید اگر اولی نبود ، بسیاری از اساطیر ایرانی مانند فردوسی ، خیام ، قیصر امین پور ، ابوعلی سینا ، نادرشاه و کمال الملک فراموش شده بودند و آرامگاهی نداشتند !
شاید اگر شاهکار دومی نبود ، این دو گنجینه با ارزش فوتبال ایران ، باید شیفتی سالن می گرفتند و بازی کردند .
و شاید اگر سومی نبود ، برج آزادی نیز نبود تا عده ای انقلاب کنند !
با اندکی تاخیر ، مبارک باد روز معماران ایران مدرن ❤️🤍💚