سرمربی تیم ملی کشتی فرنگی در زمینه مسائل مدیریتی، فنی، حاشیه‌ای و توسعه کشتی زنان صحبت کرد.
به گزارش طرفداری، حسن رنگرز قطعا از مردان تاریخ‌ساز کشتی فرنگی ایران است. کسب اولین مدال طلای قهرمانی جهان پس از انقلاب، از او نام و برندی معتبر در کشتی ایران ساخت. رنگرز بعد از آن مدال یک برنز جهانی دیگر هم به افتخارات خود اضافه کرد اما در کش و قوس نظرات کمیته فنی آن زمان از تیم ملی کنار گذاشته شد تا خیلی زودتر از انتظارات از دنیای قهرمانی خداحافظی کند.
هر چند رنگرز بعد از کنار گذاشتن کشتی قهرمانی به جرگه مربیان پیوست اما رزومه کاری او بیشتر در بخش مدیریتی ورزشی است. رنگرز در کارنامه مدیریتی خود سمت‌هایی مانند سخنگو و نایب رییس فدراسیون کشتی، مدیرکل ورزش و جوانان استان مازندران و نایب رییس شورای کشتی آسیا را دارد. او همچنین سال ۱۳۹۸ با حکم سید رضا صالحی امیری رییس وقت کمیته ملی المپیک مدیر موزه این کمیته شد.
حسن رنگرز سرمربی تیم ملی کشتی فرنگی در ابتدا اظهار داشت:
روزی که به استان مازندران رفتم با خود عهد کردم که ۲ سال بیشتر در آن استان نباشم. در ۲ سالی که در مازندران بودم اقداماتی انجام دادم و برخی از دغدغه‌ها را برطرف کردم. تصمیم برای حضور در کشتی را از قبل گرفتم بودم اما برنامه ای برای حضور در کشتی به عنوان مربی نداشتم و پست‌هایی در کمیته ملی المپیک پیشنهاد شد. وقتی با علیرضا دبیر و حمید سوریان صحبت کردم اراده‌ام برای حضورم در کشتی زیاد شد. ما به کشتی مدیون هستیم و اگر از ما دعوت به همکاری کردند باید بدون پیش‌شرط بپذیریم. من قبلا در فدراسیون کشتی نایب رییس بودم و هر پستی هم پیشنهاد بدهند می‌پذیرم و فعالیت در کشتی را کسر شأن نمی‌دانم. هر سمتی به من در کشتی پیشنهاد شود با جان و دل می‌پذیرم چون خود را مدیون کشتی می‌دانم
وی ادامه داد:
قبل از قبولی سمت در کشتی فرنگی تلاش زیادی برای تغییر نظر محمد بنا استاد خودم داشتم اما او تصمیم خودش را گرفته بود و امکان بازگشت نداشت. وقتی که از استعفای قطعی محمد بنا مطمئن شدم، پذیرفتم در کشتی به عنوان سرمربی فعالیت داشته باشم. منطقی نبود که بعد از ۱۰ سال از مدیریت به مربیگری بیایم اما کشتی به گردن من حق دارد.
سرمربی تیم ملی کشتی فرنگی تصریح کرد:
خوشحال هستم که آمدم تا در کشتی مفید باشم. من زمانی که در دوراهی سخت قرار می‌گیرم به ندای دلم گوش می‌دهم. چشم انداز من در کشتی همان چشمان انداز مربیان قبلی است و عاقبت به خیری در مربیگری نیست. باور دارم اولویت ورزشکاری که همه چیز خود را از کشتی یا رشته دیگر گرفته نباید اولویت پست مدیریتی یا سیاسی باشد؛ بلکه باید به رشته خود خدمت کند. من نیز به فدراسیون برگشتم تا در کسوت سرمربی خدمت کنم. من به اراده خود از مازندران آمدم و اگر غیر از این بود برخی می‌گفتند که پست به او دادند تا حمایت کند.
رنگرز در پاسخ به این سوال که آیا اگر پیشنهاد پست مدیریتی از کمیته ملی المپیک یا وزارت ورزش و جوانان دریافت کند، می‌پذیرد؟ گفت:
نه. من تا المپیک ۲۰۲۴ پاریس قرارداد دارم و به آن هم پایبند هستم و هیچ پیشنهادی را قبول نخواهم کرد. ورزش کارکرد زیادی دارد و ضرورت امروز جامعه ما است. ورزش در بخش های فرهنگی، بین المللی، سلامت و کارهای زیرساختی نیاز به توجه بیشتر دارد و من از رییس جمهور خواهشمندم ورزش را در برنامه های خود در اولویت قرار دهد. در گذشته این اراده وجود نداشته اما ورزش باید به عنوان یکی از سه اولویت اصلی باشد. ورزش رکن اصلی سلامت جامعه است. خواهش من از مسئولان اجرایی کشور این است که هر تصمیمی گرفته می‌شود ورزش در اولویت آن باشد. ورزش باید به یک مقوله ضروری و اولویت‌دار برای کشور تبدیل شود.
وی در خصوص اینکه واپسین روزهای حضورش در اداره کل ورزش و جوانان استان مازندران با برکناری عسکری محمدیان از ریاست هیات کشتی استان همراه بود، تاکید کرد:
یک رییس هیات صرفا قهرمان نیست. آنچه از او شخصیت ممتاز می‌سازد ظرفیت تامین اعتبار است و این باید به یک اصل در هیات‌ها تبدیل شود. عسکری محمدیان یک قهرمان بی نظیر و چهره ماندگار در استان مازندران است. او از هیچ تلاشی برای توسعه کشتی استان کوتاهی نکرد. من از او خواهش کردم که استعفا کند و در جای دیگر فعالیت داشته باشد تا شخص دیگر در مسند کشتی باشد و بتواند اعتبار لازم را جذب کند. اتفاقات خوبی در دوره جدید رخ داده و حدود ۱۰ میلیارد تومان اعتبار جذب شده و این اعتبار صرف بهسازی و جوایز قهرمانان کشتی مازندران شده است.
سرمربی تیم ملی کشتی فرنگی خاطرنشان کرد:
اصل مدیریت می‌گوید که قهرمانان جهانی و المپیکی قابل احترام هستند اما لزوما مدیران توانمندی نیستند و می‌توانند نفرات دوم و سوم باشند. به صلاح رشته ورزشی و قهرمان است که در جای دیگر فعالیت داشته باشند. الزاما داشتن مدال به معنای سرمربی و مدیر خوب نیست. قهرمانان ما بهتر است که این اصل مهم را بپذیرند. روسای هیات ها باید برای جذب بودجه تلاش کنند زیرا کشتی، ورزش درآمدزا نیست. البته این صحبت‌های من ناظر بر عدم توانایی عسکری محمدیان نیست.
رنگرز درباره آینده خود بعد از المپیک به ایرنا گفت:
می‌گویند در فضای اجرایی ایران طوری کار کن که انگار شب که در منزل هستی از تلویزیون بگویند که برکنار شده‌ای یا نقطه مقابلش، طوری کار کن که انگار قرار است ۲۰ سال بمانی. یادم می‌آید سال ۲۰۰۲ بود که امیررضا خادم تیمش در جهانی نتیجه گرفته بود و همان‌زمان با محسن مهرعلی‌زاده (رییس وقت سازمان تربیت بدنی) به دعوا خورد. خادم نشسته بود و هم‌زمان هم ناهار می‌خورد و هم تلویزیون نگاه می‌کرد که از تلویزیون اعلام شد با استعفای خادم موافقت شده است! فضای ورزشی ما این است. من تا المپیک تعهد دارم و بعد از آن اصلا نمی‌دانم فضا و نتایج چه خواهد شد. بعد از المپیک هر اتفاقی محتمل است. اما آنچه امروز می‌توانم با قطعیت نسبی نه قطعیت کامل بگویم، این است که تعهدم تا المپیک است و تلاش می‌کنم که در بازه زمانی ۴۷۰ روزه تا المپیک، هرآنچه می‌شود برای بزرگی و افتخارآفرینی کشتی فرنگی انجام داد را انجام دهم.
وی درباره شیوه مدیریتی علیرضا دبیر رییس فدراسیون کشتی تصریح کرد:
وقتی از بیرون به مدیریت دبیر نگاه می‌کنیم کار کردن با او خیلی سخت به نظر می‌رسد ولی باید بگویم دبیر یکی از باعرضه‌ترین مدیران ورزش کشور است و برای کشتی ایران از اعتبار خود را هزینه می‌کند. او در زمینه مدیریت استانداردهایی را تبیین کرده و کسانی که با او کار می‌کنند باید در مسیر آن استانداردها حرکت کنند. ذهنیت علیرضا دبیر در مدیریت، منطقی و حرکت در مسیر استانداردهای او سخت اما شیرین است. ثمره کار او مشخص و برای همگان قابل ملاحظه است. در زمان دبیر اتفاقات خوبی در بخش زیرساختی ورزش کشتی رخ داده و سالن و ساختمان اداری کشتی در شأن ورزش اول کشور است. روزی که وزیر ورزش روسیه از سالن‌های ما فیلم گرفت من به کار دبیر افتخار کردم. دبیر در زمینه جذب منابع مالی هم بسیار موفق عمل می‌کند. کل اعتبار فدراسیون‌های ورزشی در سال ۱۴۰۱ مبلغی در حدود ۲۷۰ میلیارد تومان بود و فدراسیون کشتی بیش از ۲۷۰ میلیارد تومان اعتبار جذب کرده است. من از سال ۸۶ به عنوان مربی در کشتی بودم اما چنین حجمی از زیرساخت بی‌سابقه است.
سرمربی تیم ملی کشتی فرنگی درباره انتشار فیلم نماز خواندن علیرضا دبیر در جلسه با وزیر ورزش و جوانان هم گفت:
نماز خواندن بخشی از اعتقادات فرد است و هیچ ایرادی به آن وارد نیست اما چیزی که قابل نقد است عملکرد مدیریتی است. این دو مقوله را نباید با هم قاطی کنیم. نماز خواندن دبیر در جلسه با وزیر ورزش و جوانان بخشی از بینش و اعتقاد شخصی او و قابل احترام است.
