منچسترسیتی اعتبار قهرمانی خود را برای هرکسی که جرأت داشت شک و تردید داشته باشد، با پیروزی قاطعانه مقابل آرسنال در ورزشگاه اتحاد کاملاً روشن کرد. تیم میهمان با پنج امتیاز اختلاف در بالای جدول به بازی رفت، اما با کاهش امتیاز در سه بازی قبلی خود، برتری را به سیتی که دو بازی در دست دارد، بازگرداندند. تیم میکل آرتتا همچنان در صدر جدول است، اما برتری آنها اکنون به دو امتیاز کاهش یافته است و سیتی با هفت برد متوالی در لیگ، هیچ نشانه ای از ضعف نشان نمی دهد. اکنون سرنوشت آنها کاملاً در دستان آنهاست، به حدی که حتی می توانند امتیازات را از دست بدهند. هرچند در این فرم بسیار بعید به نظر می رسد.
پپ گواردیولا، سرمربی سیتی پس از بازی گفت: "ما نمی توانیم تمرکز خود را از دست بدهیم، اکنون این در دستان ماست. واقعیت این است که ما هنوز از آرسنال عقب هستیم. این برای ما آسان نخواهد بود، اما بازی به بازی است و می بینیم که چه اتفاقی می افتد. وقتی در دستان ما باشد، باید از آن استفاده کنیم."
ترکیب اولیه دو تیم
منچسترسیتی: ادرسون- کایل وایکر- جان استونز- روبن دیاز- مانوئل آکانجی- رودری- گوندوغان- برناندو سیلوا- کوین دی‌بروین- جک گریلیش- ارلینگ هالند
آرسنال: آرون رمزدیل- بن وایت- راب هولدینگ- گابریل-زینچنکو- مارتین اودگارد- توماس پارتی- ژاکا- بوکایو ساکا- گابریل مارتینلی- گابریل ژسوس
مالکیت بازی: منچسترسیتی
شکل تیم سیتی: ۴-۳-۲-۱
منچسترسیتی از شکل 4-2-3-1 ساخته شد، با ایلکای گوندوگان و رودری به عنوان دو محور جلوتر از خط دفاعی چهار نفره - به جای سه دفاع که ما عادت کرده ایم آنها را در مالکیت توپ ببینیم. کوین دی بروین به جای حمله از موقعیت معمول خود در کانال راست داخلی، به عنوان شماره 10 مرکزی عمل کرد. کایل واکر از دفاع راست بالاتر از مانوئل آکانجی در سمت چپ پیشرفت کرد، در حالی که برناردو سیلوا و جک گریلیش به تیم عرض آن را (پایین) دادند. با کش دادن به آرسنال، فضا برای دی بروین و ارلینگ هالند ایجاد شد تا به هم متصل شوند و این ترکیب برای مدافعان مرکزی آرسنال در نیمه اول بسیار زیاد بود. سیتی از بازی روی پرس آرسنال برای یافتن هالند خوشحال بود، در حالی که دی بروین حرکات خود را به‌خوبی زمان‌بندی می‌کرد تا از بازی‌های نگهدارنده هالند جلوگیری کند. این مسیر آنها را برای رسیدن به گل برای اولین بار ثابت کرد، با تسلط هالند بر راب هولدینگ قبل از یافتن دی بروین. آرون رمزدیل دروازه بان آرسنال مجبور شد چندین سیو را انجام دهد تا نتیجه 1-0 حفظ شود زیرا دو خط جلوی سیتی مشکلات زیادی ایجاد کردند.
_________________________________________________________
بازی روی پرس آرسنال
آرسنال در همان اوایل به شدت حریف خود را تحت فشار قرار می داد، اما سیتی هر زمان که لازم بود بر روی این فشار بازی می‌کرد و آنها در انجام این کار موفقیت های زیادی داشتند. با توجه به اینکه مارتین اودگارد اغلب برای پرس کردن مدافعان میانی سیتی به میدان می‌رفت، توماس پارتی و گرانیت ژاکا برای پوشش دو محور سیتی باقی می ماندند. این امر باعث شد تا دی بروین در بین خطوط و موقعیت‌های پیشرفته پرسه بزند و هالند در پاس‌های مستقیم مدافعان سیتی کار فوق‌العاده‌ای انجام دهد. این به این معنی بود که دی بروین می‌توانست به عقب برود (در پایین)، همانطور که در مورد گل ابتدایی اتفاق افتاد، اما برای یک بلوک عالی از بن وایت سیتی ممکن بود یک ثانیه زودتر به دست بیاید. آرتتا گابریل مارتینلی را از واکر دور کرد و در موقعیت دفاعی نیمه قرار گرفت تا به هافبک مرکزی کمک کند تا دی بروین را تحت فشار قرار دهد. این تغییر، حداقل به طور موقت، جریان جزر و مد را متوقف کرد.
_________________________________________________________
پوشش بهتر در خط هافبک آرسنال
آرسنال در نیمه دوم به پرس بالا ادامه داد، اما آنها در بررسی پاس های مرکزی به 9 و 10 سیتی عملکرد بهتری داشتند. رقابت برای توپ دوم این به یکی از مدافعان میانی آرسنال اجازه می‌داد تا از پشت سر خود را بپوشاند و دیگری برای کسب توپ اول وارد میدان شود. وینگر چپ آرسنال مارتینلی و سپس گابریل ژسوس همچنان واکر را زودتر آزاد می‌کردند تا بتوانند به خط هافبک فشار بیاورند. وینگرهای سیتی پس از آن بیشتر اوقات خود را تک به تک با مدافعان کناری آرسنال در فضاهای زیاد می دیدند، بنابراین آنها به طور فزاینده ای در بازی تأثیرگذار شدند.
_________________________________________________________
هالند و دی بروین
رمزدیل هالند را در بیشتر بازی دور نگه داشت، اما نتوانست جلوی دی بروین را بگیرد. بازیکن نروژی اودگارد توپ را ارزان در خط میانی به زمین می‌فرستاد و سیتی با سرعت به سمت جلو حرکت می‌کرد تا گلزنی کند، و این امر باعث می‌شد که هیچ پیشرفتی در تلاش‌های آرسنال برای متوقف کردن بازی سیتی بر روی پرس خود بی‌معنا شود. سپس سیتی موفق شد چندین سناریو دو بر دو در برابر مدافعان میانی آرسنال ایجاد کند که هالند و دی بروین کاملاً مسلط بودند. هنگامی که میهمان با معرفی جورجینیو به دابل پیوت تبدیل شد، هالند و دی بروین در بین خطوط تحت فشار بیشتری قرار گرفتند، اما این باعث شد تا برناردو سیلوا و جک گریلیش از بیرون دسترسی داشته باشند، که مدافعان کناری آرسنال را منزوی کردند (در پایین). این بدان معنا بود که سیتی در نیمه دوم یک تهدید بزرگ در انتقال بود.
_________________________________________________________
هافبک مرکزی آرسنال
آرسنال در ترکیب معمولی 4-3-3 خود قرار گرفت و با ایجاد یک هافبک مرکزی باکس با مدافع چپ اولکساندر زینچنکو در داخل، دوره های اولیه مالکیت توپ را ایجاد کرد. سپس گابریل ژسوس مهاجم نوک از زمین کنار رفت تا یک شماره دیگر در خط هافبک مرکزی اضافه کند، اگرچه مدافعان میانی سیتی (در پایین) او را به شدت دنبال کردند. این امر اغلب باعث شد تا بوکایو ساکا و گابریل مارتینلی وینگرها تک به تک با یک مدافع کناری سیتی کنار بیایند، اما میهمانان نتوانستند به اندازه کافی توپ را به آن دو بازیکن وسط خطرناک ارسال کنند. بلوک 4-4-2 سیتی از فضاهای مرکزی محافظت می کرد و آنها با دقت لحظات خود را برای پرش و پرس انتخاب می کردند. مالکیت آرسنال در اوایل به نفوذ بسیار کمی منجر شد زیرا استراتژی سیتی خارج از مالکیت، کار خوبی برای حفظ حریفان خود انجام داد.
_________________________________________________________
پرس سیتیزن‌ها
سیتی از همان ابتدا به عمق تیم آرسنال در زمین فشار می‌آورد. میهمان برای بازی کردن به سختی تلاش می کرد، دی بروین و هالند به طور موثر پاس های مرکزی را مسدود می کردند، قبل از آن به مدافعان میانی و دروازه بان آرسنال به بیرون پرس می‌کردند. از آنجایی که ژسوس، ساکا و مارتینلی نمی‌توانستند مانند تیم میزبان از طریق هالند، توپ‌هایی را که روی پرس سیتی بازی می‌کردند حفظ کنند، آنها هیچ مسیری برای عبور، اطراف یا روی پرس سیتی نداشتند. در نتیجه آرسنال در نیمه اول خروجی هجومی بسیار کمی داشتند.
_________________________________________________________
بازگشت سه تا پایان
تیم میهمان دقایق پایانی بازی را با سه دفاع پشتیبان انجام می داد و زینچنکو برای ایجاد عرض در سمت چپ (پایین) بالا حرکت می‌کرد. پارتی و جورجینیو دو محور را جلوتر از خط دفاعی حفظ می‌کردند و به خوبی با تروسارد و امیل اسمیت رو به شکل 3-4-2-1 چرخید. این به این معنی بود که آرسنال می‌توانست بین خطوط ترکیب شود در حالی که در اوایل مراحل آماده سازی سیتی در اطراف خط اول سیتی بازی می‌کرد. ترکیب‌های افزایش‌یافته حول محور دوگانه سیتی، همراه با افت بلوک سیتی، به آرسنال اجازه داد تا یک گل تسلیت‌بخش به دست آورد، هرچند که بعداً گل چهارم را دریافت کردند.
_________________________________________________________
این نتیجه باعث میشود که آرسنال در رقابت با عنوان قهرمانی، با سیتی کاملاً کنترل شود و در مسیر کسب پنجمین عنوان قهرمانی در شش سال گذشته باشد.
(امیدوارم لذت برده باشید)
