عقاب پرواز کرد و آسمانی شد.
به گزارش طرفداری، پهلوان خلیل عقاب سال 1363 پیش من آمد و در خواست مکان برای برپایی سیرک بزرگ خلیل عقاب کرد. من هم آن زمان رییس تربیت بدنی شمال غرب تهران بودم و محل اداره ما در خیابان حجاب بود.
سه زمین تنیس پارک لاله که الان هتل ورزشی شده را به ایشان دادم و سیرک را برپا کرد و نزدیک دو سال سیرک دایر بود.
همسر زنده یاد خلیل عقاب خانم محترمی بود از کشور ایتالیا که فارسی خیلی خوب صحبت می کرد و همراه همیشگی وی بود. نقش اول سیرک پسر خلیل عقاب بود که کارهای نمایشی اصلی به خصوص کار با شیرها را شخصا انجام می داد.
هر روز بعدازظهرها دو سانس نمایش داشتند. سانس اول برای دانش آموزان نیم بها بود و سانس شب بلیط به بهای کامل فروخته می شد.
مردم و تماشاچیان فقط یکی، دو ساعتی که نمایش را نظاره می کردند و لذت می بردند را می دیدند ولی من صبح ها تلاش همه اعضای سیرک از زن گرفته تا مرد را می دیدم، از غذا پختن برای پرسنل سی نفره تا غذا دادن به حیوانات و تمرین های سخت و فشرده که بسیار خطر آفرین و طاقت فرسا بود.
پهلوان خلیل عقاب هم باید به همه امور رسیدگی می کرد؛ از تهیه لوازم کار تا مواد اولیه غذا برای هنرمندان و اعضای و حیوانات گوناگون سیرک.
زنده یاد پهلوان نامدار خلیل عقاب که نامش در کتاب گینس به خاطر رکوردشکنی ثبت شده، بسیار مهربان و صمیمی بود، با وجود اینکه در جای جای دنیا سیرک برپا کرده بود و پهلوان دوران خود محسوب می شد، هیچ غروری نداشت و جالب اینکه با لهجه شیرین شیرازی صحبت می کرد که من خودم خاطرات خوبی از تیم برق شیراز قبل از انقلاب در جام تخت جمشید و بچه های باصفای تیم برق شیراز دارم، به خصوص من را یاد دفاع وسط خوش فکر و دوست عزیزم و هم باشگاهی ام در برق شیراز یعنی غلام پیروانی عزیز می‌انداخت
پهلوان خلیل عقاب، پرواز ابدی ات در آرامش، روحت شاد هست چون دل هزاران نفر را در سیرک خود شاد کردی، یاد و خاطرت همواره گرامی باد.
*نادر فریادشیران*
بیشتر بخوانید:
خلیل عقاب، پدر سیرک ایران درگذشت
