رییس کمیته ملی المپیک سبک زندگی بسیار جالبی دارد.
به گزارش طرفداری، از دوران مدیریت محمود خسروی وفا در ورزش بیش از سه دهه می‌گذرد. او در این مدت سمت‌های متفاوتی داشته اما نام «حاج محمود» با ورزش‌های پارالمپیکی گره خورده است؛ مردی که انجمن جانبازان و معمولین را بدل به فدراسیون کرد و در ادامه در انتزاع کمیته ملی پارالمپیک از کمیته ملی المپیک نیز ریاست آن را بر عهده گرفت تا به امروز که ریاست یکی از دو نهاد اصلی متولی ورزش یعنی کمیته ملی پارالمپیک را بر عهده دارد.
در تمام این سال‌ها او سبک مدیریت خود را تغییر نداده و برخلاف بسیاری عوض نشده است؛ او همانگونه رفتار و مدیریت می‌کند که در دهه ۶۰ وقتی به ورزش پا گذاشت، سلوک او بود؛ ثباتی که حتی در نوع پوشش ساده و بی آلایش او نیز هویدا است. سبک زندگی و مدیریت خسروی وفا در این چهار دهه همیشه یکسان بوده و منحصر به فرد است. روایت این سبک از زبان خودش در روزنامه جام جم جذاب و خواندنی است.
محمود خسروی وفا رییس کمیته ملی المپیک درباره سبک زندگی خود اظهار داشت:
من اول آفتاب از خواب بیدار می‌شوم. کم خواب، کم غذا و کم حرف هستم. به طور متعارف در طول سال به غیر از ماه رمضان دیرتر از پنج بیدار نمی‌شوم. معمولا هم ساعت شش و نیم سر کارم هستم و روزانه 12 ساعت هم کار می‌کنم.
وی ادامه داد:
فردای روزی که در مجمع انتخاب شدم، سرکار آمدم و گفتم این پنج هزار شهیدی که فقط در ورزش بودند اگر الان زندگی می‌کردند ما باید می‌رفتیم خانه. اکثر این عزیزان جوان بودند و اگر شهید نمی‌شدند قطعا جا به من و امثال من نمی‌رسید. ما در این کشور زندگی می‌کنیم. در این کشور باید جهادی و انقلابی کار کنید. ما اسمش را کار ملی می‌گذاریم. برای ملت باید همین گونه کار کرد. برای این مملکت باید کار کرد. کار کیفی کردن کار سختی است چون صبر و حوصله می‌خواهد.
رییس کمیته ملی المپیک تصریح کرد:
من به طور میانگین در طول روز شاید دو بار چیزی را امضا کنم. در واقع سعی می‌کنم به نیروهای زیردستم اعتماد کنم. تا زمانی من به آنها اعتماد نکنم آنها هم به من اعتماد نمی‌کنند. در عوض وقتم آزاد است برای گوش کردن. درِ اتاق من همیشه باز است. ورزشکار، مربی و هر فرد دیگری هر زمان بخواهد می‌تواند به اینجا بیاید اما باید سلیقه من را هم رعایت کند. به هر حال درِ اتاق من به روی همه باز است و گوشم هم آماده گوش کردن.
خسروی وفا خاطرنشان کرد:
نباید دروغ بگویم و فخرفروشی کنم. اینجا نباید به صورت ویژه غذا بخورم. از طرفی غذایی که من اینجا می‌خورم باید با کارمند اینجا یکی باشد. مهمان ویژه‌ای هم که برای من می‌آید باید همان غذا را بخورد. حتی سالاد، نوشابه و زیتون هم به غذای مهمان‌ها اضافه نمی‌کنم تا با کارمندان فرقی نداشته باشد.
وی با اشاره به اینکه راننده شخصی ندارد، ادامه داد:
می‌دانید در هیات رییسه درباره من چه تصویب کرده‌اند؟ تصویب کرده‌اند که ماشین باید با راننده در اختیار من باشد. اصلا این را تکلیف کرده‌اند اما من قبول نکردم. گفتم من خودم آقای خودم هستم و دوست ندارم کسی برایم تعیین تکلیف کند (با خنده). من راننده شخصی ندارم و بیشتر مواقع با تاکسی اینترنتی می‌آیم و می‌روم. هیچ اشکالی هم در آن نمی‌بینم. این سبک زندگی سبک سختی نیست. ساده است.
رییس کمیته ملی المپیک عموما ساعات کمی در شبانه‌روز می‌خوابد:
خواب کمی دارم اما راحت می‌خوابم چون در طول روز به شما، کارمندم و خودم دروغ نگفتم. عموما یازده نیم، دوازده شب می‌خوابم تا چهار صبح. خواب من در همین حد است. در این 40 سال مطلقا سرکارم نخوابیدم. چون سابقه آمبولی ریه داشته‌ام و داروهای رقیق کننده خون می‌خورم گاهی اوقات با خودم از خانه گردو، پنیر، نان یا کشمش به محل کار می‌برم. سبک زندگی ما فقیرانه نیست اما ماشین مدل بالا هم سوار نمی‌شوم. شما قرار نیست در تهران من را در حالی ببینید که ال نود سوار هستم اما در خارج از تهران سوار بر تویوتا لندکروز باشم.
خسروی وفا با تاکید بر اینکه کمترین حقوق را میان مدیران کشور دریافت می‌کند، گفت:
زمانی که عضو شورای شهر تهران بودم یک ریال از این شورا نگرفتم. کمترین حقوق را در میان مدیران کشور من دریافت می‌کنم. در ورزش که شک نکنید اولین نفر من هستم. در این مجموعه هم شک نکنید از کارمندان کمتر می‌گیرم. مطلقا از کمیته ملی المپیک پول نمی‌گیرم. هر کار می‌کنم وظیفه من است. ما به مردم بدهی داریم.
وی تاکید کرد:
چند سال است که غیر ماه رمضان در خانه خودمان مهمانی نمی‌گیرم. به همسرم گفته‌ام ماه رمضان هر کسی را خواستی دعوت کن اما شرط من این است که غذا فقط یک نوع آن هم بسیار ساده که اگر آن شخص خواست ما را دعوت کند از عهده اش بربیاید. دخترم هم وقتی می‌خواهد من را دعوت کند می‌گوید قول می‌دهم یک نوع غذا بیشتر درست نکنم.
رییس کمیته ملی المپیک تصریح کرد:
روزی که به وزارت ورزش رفتم و معاون وزیر شدم دو شرط گذاشتم؛ اول اینکه کت نمی‌پوشم و دوم هم از رییسم هیچوقت تعریف نمی‌کنم. آنهایی که در کمیته پارالمپیک و فدراسیون جانبازان و معلولین با من کار کرده‌اند همه اینها را می‌دانند. جلوی من کسی حق ندارد بلند شود، هیچکس. اگر من از جایی رد شوم و جلوی من بلند شوند توبیخ می‌شوند. فقط باید جلوی ارباب رجوع بلند شد.
خسروی وفا در ادامه گفت:
از دیگر ویژگی‌های سبک زندگی من این است که روی ساعت دقیق کار می‌کنم. چه با وزیر وقت داشته باشم چه با کارمندم، پنج دقیقه زودتر می‌روم. جفت آنها عزیز هستند و باید به هر دوی آنها احترام یکسان گذاشت. این سبک زندگی بسیار راحت است. هر موقع هم به من بگویند نیا دیگر نمی‌روم.
وی افزود:
شما انتظار ندارید اتومبیلی که 70 سال کار کرده با اتومبیلی که امروز از کمپانی بیرون آمده یکی باشد. سن و سال چیزی است که روحیه در آن خیلی تاثیر دارد. شما جوان‌های 25، 30 ساله را نگاه کن. به اندازه 70، 80 سال افسرده هستند. درست هم نمی‌شود. اما به نظر شما شناسنامه مهم است یا روحیات؟
رییس کمیته ملی المپیک در پایان خاطرنشان کرد:
یک روز دوستی آمد پیش من و گفت می‌خواهم کارم را کم کنم. گفتم: چه شده؟ گفت: استند گذاشتم. گفتم: چند تا استند؟ گفت: یکی. جواب دادم: من شش تا دارم. خیلی تعجب کرده بود. گفتم استند گذاشتن به این معنا نیست که بروی خانه بخوابی. من 30 سال است آرتروز زانو، شکستگی مهره و اسکلروز دارم. به اینها نباید توجه کنی. نه اینکه دردی ندارم. نه. اتفاقا درد زیادی می‌کشم، اما اگر قرار باشد به این موارد توجه کنید از پا می‌افتید.
