تیم ملی کشتی آزاد برخلاف تیم ملی کشتی فرنگی، نمایشی دور از انتظار در مسابقات قهرمانی آسیا داشت.
به گزارش طرفداری؛ رقابت‌های کشتی آزاد و فرنگی قهرمانی آسیا ۲۰۲۳ طی هفته گذشته به عنوان یکی از مهم‌ترین مراحل چرخه انتخابی تیم‌های ملی کشتی آزاد و فرنگی کشورمان جهت تعیین ملی‌پوشان کشتی ایران در مسابقات قهرمانی جهان ۲۰۲۳ صربستان و بازی‌های آسیایی ۲۰۲۲ هانگ‌ژو، در شهر آستانه، پایتخت کشور قزاقستان صورت پذیرفت.
تیم ملی کشتی فرنگی ایران با هدایت حسن رنگرز و به کمک حسن حسین‌زاده، طالب نعمت‌پور، مجید رمضانی و فرزاد ایمان‌علی‌زاده توانست با کسب ۵ مدال طلا، ۲ مدال نقره و یک مدال برنز و مجموع ۱۹۶ امتیاز، ضمن ثبت آماری رشک‌برانگیز با اقتداری هر چه تمام‌تر به مقام قهرمانی در قاره کهن برسد و تاج و تخت آسیا را از قزاق‌ها پس گرفت.
پویا دادمرز در وزن ۵۵ کیلوگرم، ایمان محمدی در وزن ۶۳ کیلوگرم، ناصر علی‌زاده در وزن ۸۷ کیلوگرم، مهدی بالی در وزن ۹۷ کیلوگرم و امین میرزازاده در وزن ۱۳۰ کیلوگرم به مدال طلا، سجاد ایمن‌طلب در وزن ۷۲ کیلوگرم و امین کاویانی‌نژاد در وزن ۷۷ کیلوگرم به مدال نقره و علیرضا مهمدی در وزن ۸۲ کیلوگرم به مدال برنز دست یافته و عنوان‌دار آسیا شدند.
در حالی که رنگرز برای نخستین بار پس از محمد بنا روی نیمکت کوچ تیم ملی در مسابقات قهرمانی آسیا می‌نشست، به همراه کادرفنی‌اش عمل‌کردی مناسب را به ثبت رساند و جایی برای انتقاد باقی نگذاشت. چه بسا که اگر بی‌دقتی‌ها و عجله یکی، ۲ کشتی‌گیر به همراه ناداوری رخ نمی‌داد، کشتی فرنگی ایران به بیش از ۶ مدال طلا هم می‌رسید.
با ثبت این رکورد و قهرمانی خارق‌العاده، انتظارها از تیم ملی کشتی آزاد در قامت مدافع عنوان قهرمانی کشتی آسیا (از سال ۲۰۲۲) بالاتر رفت اما علی‌رغم شرایط روحی و روانی به مراتب بهتر آزادکاران، تیم اعزامی پژمان درست‌کار و دستیارانش حتی به نزدیکی‌های رکورد قبلی هم نرسید تا زنگ خطر برای مسابقات جهانی و بازی‌های آسیایی، از همان قزاقستان به صدا در بیاید.
هر ۲ سرمربی تیم‌های ملی کشتی آزاد و فرنگی کشورمان در راستای پای‌بندی به چارچوب‌ها و قوانین چرخه انتخابی، کشتی‌گیران قهرمان کشور و آن دسته از کشتی‌گیرانی که در مسابقات رنکینگ‌دار بهترین عمل‌کرد را داشتند را به مسابقات قهرمانی آسیا بردند اما نتایجی که این ۲ تیم گرفته‌اند، از زمین تا آسمان با یک‌دیگر تفاوت دارند.
تیم ملی کشتی آزاد از مجموع ۱۰ وزن مسابقات، تنها به یک مدال طلا آن هم توسط رحمان عموزادخلیلی، قهرمان سال ۲۰۲۲ وزن ۶۵ کیلوگرم جهان و یکی از نوابغ فعلی دنیای کشتی دست یافت که عموزاد هم بر اثر مصدومیت پیمان بیابانی به مسابقات قزاقستان رسید؛ وگرنه شاید تیم پژمان درست‌کار از صید همین تک مدال طلا هم عاجز می‌ماند.
در این دوره از رقابت‌ها رحمان عموزادخلیلی به مدال طلای وزن ۶۵ کیلوگرم، علیرضا کریمی به مدال نقره وزن ۸۶ کیلوگرم، امیرحسین کاووسی، مجتبی گلیج و یاسین رضایی نیز به ترتیب به مدال برنز اوزان ۷۹، ۹۷ و ۶۱ کیلوگرم دست یافتند. امیررضا معصومی نیز در عین ناباوری در دیدار رده‌بندی ضربه‌فنی شد و شانسی برای ارتقا دادن جایگاه ایران نداشت.
تیمی که سال گذشته به هدایت همین سرمربی و تنها با یک تغییر در کادرفنی با کسب ۶ مدال طلا و ثبت ۲۰۱ امتیاز با اختلافی معنادار نسبت به سایر کشورها به مقام نخست قاره کهن دست یافته بود، حالا مشخص نیست چه بر سرش آمده که ظرف یک سال هر آن چه از ۲۰۲۱ و ابتدای ۲۰۲۲ اندوخته بود را، بر باد داده و حتی قادر به عادی‌ترین کارها هم نیست.
ضعف مفرط و شاخص اعضای کادرفنی و استفاده از آنالیزهای نامناسب و نامربوط، از مهم‌ترین مسائلی بوده که در قالب مشکل اصلی تیم ملی کشتی آزاد بارها و بارها از سوی علاقه‌مندان، کارشناسان و به‌طور کلی اهالی کشتی به سرمربی تیم ملی و شخص رئیس فدراسیون گوش‌زده شده بود اما عدم توجه به این موضوع، چنین نتایج شرم‌آوری را برای ایران ایجاد کرده است.
بدون تردید یکی از مهم‌ترین نقاط ضعفی که در مسابقات قهرمانی آسیا برای تیم ملی ایران وجود داشت، موضوع عدم آمادگی اکثر آزادکاران کشورمان در برابر تاکتیک‌های رقبای عموماً کم‌نام‌ونشان و حتی گم‌نام بود که به شکست ملی‌پوشان شاخص ایران و عنوان‌داران جهانی کشورمان مقابل برخی کشورها مثل بحرین و سنگاپور انجامید.
از زمان شکست حسن یزدانی در برابر دیوید تیلور در آوردگاه جهانی ۲۰۲۲ صربستان، مشکل جدی ضعف آنالیز در کادرفنی تیم ملی کشتی آزاد خودش را نمایان کرد و این مشکل به جای ترمیم با برخی تغییرات در کادرفنی همراه بود تا به جای پیشرفت، کشتی آزاد ایران حتی درجا هم نزده و در قاره آسیا از آن چه داشت هم دست بکشد.
این روزها که صحبت از بازگشت روس‌ها به دنیای کشتی به قطعیت نزدیک‌تر شده، شاید حالا بتوان گفت که فاصله کشتی آزاد ایران با روسیه و آمریکا خیلی افزایش یافته و اگر دل‌خوش به تک‌ستاره‌هایی مانند رحمان عموزادخلیلی، حسن یزدانی و کامران قاسم‌پور نباشیم، پیروزی و برتری مقابل سایر رقبا اصلاً قابل گنجایش در قاموس انتظارات و رویاهای‌مان هم نیست.
رئیس فدراسیون کشتی همان‌طور که خودش مدعی شده، مسابقاتی از این قِسم را برای باخت دادن جوان‌ترها درنظر گرفته اما از این نکته هم نباید غافل شد که از دست دادن تاج و تخت پادشاهی کشتی آزاد ایران در آسیا، هرگز مورد تمجید و تعریف نبوده و از سمتی دیگر هم نتیجه گرفتن به یاری ناز شست یزدانی و قاسم‌پور و زارع و عموزاد هم که هنر نیست.
به فاصله کم‌تر از ۴ یا ۵ ماه تا مسابقات جهانی و بازی‌های آسیایی، فدراسیون کشتی می‌بایست طی اقدامی فوری و عاجل به تغییراتی درست در ترکیب کادرفنی تیم ملی کشتی آزاد دست بزند تا مبادا اندک اندوخته ایران در مسابقات مهم گذشته، به یک‌باره در رقابت‌های ۲۰۲۳ صربستان و بازی‌های هانگ‌ژو به تلی از خاکستر بدل شده و به یغما برود.
در پایان باید با دیده حسرت و تأثر به این مقوله نگریست که ثبت رکورد جاودانه و دست‌نیافتنی ۳۰ قهرمانی در قاره آسیا، با برخی بی‌تدبیری‌ها و انفعال فنی از سوی اعضای کادرفنی تیم ملی کشتی آزاد از دست جامعه کشتی ایران رفت و قهرمان سال ۲۰۲۲ آسیا در عین ناامیدی، نخستین قهرمانی قزاق‌های میزبان را در خاک این کشور به نظاره نشست.
