اصرار حسین قربان زاده، رییس سازمان خصوصی سازی به استعفای علی فتح الله زاده از مدیرعاملی استقلال سرانجام منجر به کناره گیری اجباری فتح الله زاده از این منصب شد.
به گزارش طرفداری، اما حتی اگر مدیرعامل مستعفی استقلال تن به استعفا نمی داد، باز هم روز سه شنبه 15 اردیبهشت ماه به طور قطع دوران حضور فتح الله زاده در مجموعه آبی به پایان می رسید چرا که در این روز جلسه مجمع دو باشگاه استقلال و پرسپولیس و برگزار می شود و قربان زاده که حالا اختیارات وزیر اقتصاد و دارایی به او تفویض شده، کابینه مدیریتی هر دو باشگاه سرخابی ها را تغییر می دهد.
برای سال های متوالی تعیین مدیرعامل و هیات مدیره برای هر دو باشگاه استقلال و پرسپولیس برعهده مسئولان ورزش کشور بود. تا قبل از تشکیل وزارت ورزش و جوانان، ورزش زیر نظر رییس سازمان تربیت بدنی اداره می شد و رییس این سازمان برای استقلال و پرسپولیس مدیرعامل و هیات مدیره می چید.
بعد از تشکیل وزارت ورزش هم این وظیفه به وزیر ورزش واگذار شد و وزرای ورزش انتخاب می کردند چه کسانی دو باشگاه استقلال و پرسپولیس را اداره کنند.
اگرچه قبلا هم برخی وزرا مثل وزیر اقتصاد و دارایی یا وزیر کار و وزرای دیگر عضو مجمع استقلال یا پرسپولیس بوده اند اما حضور آن ها به شکل نمادین بوده و تمام اختیارات را وزیر ورزش برعهده داشت. اما از وقتی که سرخابی ها وارد فرابورس شدند، اختیار دار وزارت اقتصاد و دارایی شده که این وزارت خانه هم اختیارات خودش را به رییس سازمان خصوصی سازی تفویض کرده است.
البته همان شبی که حسین قربان زاده با اقتدار مقابل علی فتح الله زاده نشست و از موضع بالا با مدیرعامل استقلال برخورد کرد و خواهان کناره گیری علی فتح الله زاده و البته برگرداندن 5 میلیارد تومان به حساب باشگاه استقلال شد، معلوم بود رییس سازمان خصوصی سازی قدرتی بیشتر از یک ناظر بیرونی یا مشاور تصمیم ساز در استقلال و پرسپولیس دارد و می تواند در این دو مجموعه تغییراتی ایجاد کند.
این تغییرات باید خیلی زودتر از این ها ایجاد می شد. استقلال و پرسپولیس از همان روزی که وارد فرابورس شدند، نیاز به حضور مدیران اقتصادی و مدیران آشنا به بورس و فرابورس در هیات مدیره های خودشان داشتند، اگرچه استقلال و پرسپولیس هنوز هم ماهیت ورزشی دارند و اکثر کرسی های هیات مدیره این باشگاه ها باید در اختیار پیشکسوتان دو باشگاه و مدیران آشنا به مدیریت ورزشی باشد اما کنار این مهره ها و چهره ها، هر دو باشگاه دست کم به دو، سه مدیر اقتصادی نیاز دارند که قواعد بورس و فرابورس را بشناسند و مرتکب اشتباهات فاحش اقتصادی نشوند.
هرچند هنوز هم معتقدیم این روشی که سازمان خصوصی سازی در راه خصوصی شدن سرخابی ها اتخاد کرده و آن ها را با عجله به چاه فرابورس هل داد، اشتباه بوده و بهتر بود ابتدا با پیمان مدیریت دو باشگاه برای 5 سال و فقط جهت بهره برداری به بخش خصوصی واگذار می شدند و بعد از درست شدن زیر ساخت ها، نوبه به عرضه سهام شان می رسید اما حالا که خصوصی سازی شتاب زده شان انجام شده، عقلانی تر این است که سرخابی ها با یک تیم اقتصادی - ورزشی اداره شوند نه با تیم مدیریتی ورزشی - اجتماعی.
شما نمی توانید قدم به جغرافیای اقتصاد بگذارید و قوانینش را رعایت نکنید. همانطور که هدایت استقلال و پرسپولیس در زمین یک سرمربی کاربلد و اداره این دو تیم یک مدیرعامل متخصص نیاز دارد، اداره یک شرکت بورسی هم یک هیات مدیره اقتصادی می خواهد که قواعد بورس و فرابورس را بشناسند و مراقب سقوط ارزش سهام دو باشگاه باشند به خصوص که اگر این روزها سری به کدال بزنید، متوجه می شوید دایره فعالیت سرخابی ها پس از ورود به فرابورس وسیع تر شده و آن ها می توانند علاوه بر فعالیت ورزشی در عرصه صنعت، تولید و تجارت هم فعالیت داشته باشند.
حسین قربان زاده قرار است 5 اردیبهشت ماه مجمع دو باشگاه را برگزار کند و با هماهنگی وزارت اقتصاد و دارایی و البته با رعایت احترام وزارت ورزش برای هر دو باشگاه هیات مدیره بچیند.
باید تا 5 اردیبهشت ماه صبر کنیم و ببینیم این بار سازمان خصوصی سازی چه آشی برای سرخابی ها می پزد؟ بدون تردید دست پخت آشپز قبلی افتضاح بوده که سرخابی ها به این حال و روز افتادند.
همانطور که نادیده گرفتن مدیران اقتصادی و بورسی در هیات مدیره های قبلی کار غلطی بود، نادیده گرفتن چهره های ورزشی در هیات مدیره جدید هم کار غلطی است و فقط می توانیم امیدوار باشیم حسین قربان زاده تن به این کار غلط ندهد.
استقلال و پرسپولیس داخل زمین در فصل جاری شرایط خوبی داشتند اما بیرون زمین اگر می خواهند قد راست کنند، اول باید از این حالت زیان ده بودن فاصله بگیرند. آیا مدیرانی با ایده های قابل اجرای درآمدزایی قدم به این دو باشگاه می گذارند یا دوباره با مدیرانی که فقط هنر وعده دادن و عمل نکردن دارند مواجه می شویم؟
مدیران هر دو باشگاه استقلال و پرسپولیس، البته بیشتر استقلالی ها و کمتر پرسپولیسی ها در این مدت به شکلی کار کردند که بعید به نظر می رسد هواداران از برکناری شان ناراحت بشوند.
به همین دلیل قربان زاده نسبت به تصمیم گیران قبلی کار راحت تری برای تغییر کابینه مدیریتی هر دو باشگاه دارد. اما بد نیست رییس سازمان خصوصی سازی به این نکته توجه داشته باشد که تا دیروز می توانست نقش یک ناظر بیرونی را بازی کند و دو باشگاه را به رگبار انتقادات ببندد اما از فردای 5 اردیبهشت ماه که خودش مدیران هر دو مجموعه سرخابی را تعیین می کند، هر عملکردی در دو باشگاه استقلال و پرسپولیس به پای قربان زاده هم نوشته می شود.
آیا رییس سازمان خصوصی سازی با یک چیدمان اقتصادی - ورزشی قوی و با انتخاب مدیرعامل های متخصص، استقلال و پرسپولیس را از باتلاق بدهی نجات می دهد و خودش را در جایگاه یک قهرمان تثبیت می کند؟ باید صبر کنیم...
