سرمربی پیشین تیم ملی بوکس درباره اتفاقات رخ داده در سال گذشته و برنامه های آتی خود صحبت کرد.
به گزارش طرفداری، بعد از پناهندگی حسین ثوری رییس وقت فدراسیون بوکس، نه تنها صندلی ریاست بلکه نیمکت تیم ملی نیز دچار تغییر شد. روح الله حسینی پس از انتصاب به عنوان سرپرست فدراسیون، تصمیم به تشکیل شورای فنی گرفت.
اعضای این شورا نیز رای به برکناری علیرضا استکی داده و حسینقلی نهرودی رییس شورای فنی را به عنوان سرمربی جدید انتخاب کردند.
علیرضا استکی سرمربی پیشین تیم ملی بوکس درباره سال ۱۴۰۱ اظهار داشت:
هم سال خوب و هم سال بدی بود. بدی‌ها یادم نمی‌ماند اما در کل خوبی‌هایی که داشت، در مجموع برد‌های امیر علی اکبری بود که خیلی اتفاق بزرگی صورت گرفت.
وی درباره بدترین خاطره ورزشی خود در سال ۱۴۰۱ افزود:
باخت در اردن مقداری خاطره بدی بود و آن اتفاق را دوست نداشتم. گرفتاری‌های مردم خیلی آدم را ناراحت می‌کند و دوست دارم مردم کشورم شاد باشند و سرحال زندگی کنند.
استکی درباره به یادماندنی‌ترین صحنه ورزشی سال ۱۴۰۱ خاطرنشان کرد:
در فیلیپین بود؛ موقعی که امیر علی اکبری حریفش را ناک اوت کرد، صحنه خیلی جذابی برای من بود.
سرمربی پیشین تیم ملی بوکس درباره بهترین خاطره خود عنوان کرد:
قهرمانی پسرم در روز تولدم بود که مسابقات بوکس در اصفهان برگزار شد و پسرم قهرمان ایران در رده نوجوانان شد. یکی دیگر از بهترین خاطرات ورزشی من جدا شدن از تیم ملی بوکس بود.
علیرضا استکی درباره برنامه‌های خود در سال ۱۴۰۲ عنوان کرد:
در حوزه ورزشی در سال ۱۴۰۲ تمام تلاشمان را می‌کنیم. بیشتر کار‌های شخصی که در این چندسال عقب افتاده را باید انجام دهم و امیر علی اکبری را برای مسابقات پیش رو آماده کنم و بتوانم در تیم ملی MMA یک مقدار تاثیرگذار باشم، کار بوکس آنها را جلو بندازم و به پسرم رسیدگی کنم که در آینده حرف‌هایی برای گفتن داشته باشد و قهرمان شود. درگیر این مسائل هستم تا ببینیم خدا چه می‌خواهد.
وی در مورد بهترین ورزشکار در سالی که گذشت، گفت:
البته در ورزش خیلی خبری نبود و اتفاق خاصی نیفتاد، نه المپیک بود و نه مسابقات جهانی خاصی اما حسن یزدانی همچنان نظر من را میان ورزشکاران جلب می‌کند.
استکی درباره بهترین مربی در سال ۱۴۰۱ افزود:
بهترین مربی سال به نظرم حسن رنگرز است که عملکرد قابل توجهی داشت.
سرمربی پیشین تیم ملی بوکس به معرفی پدیده این رشته پرداخت و گفت:
پدیده جوانی به نام حبیبی نژاد هست که اگر درست روی آن کار شود، میتواند در آینده یک دانیال شه بخش دیگر باشد.
وی درباره بهترین سال زندگی ورزشیاش تصریح کرد:
سال ۱۴۰۰ بود که توانستیم اولین مدال جهانی را در بوکس بیاوریم و اتفاق بزرگی در آن سال رقم خورد.
